غزوه بدر: تفاوت میان نسخه‌ها

جنگ احد]] را در پی داشت؛ بلکه کینه‌ای در دل بزرگان [[قریش]] به خصوص [[بنی‌امیه |امویان]] نهاده بود که حتی پس از مسلمان شدن هرگاه فرصتی دست می‌داد کینه خود را به گونه‌های مختلف آشکار می‌کردند. در این میان [[اهل‌البیت علیهم‌السلام |اهل‌بیت]] پیامبر و [[انصار]] بیشتر آماج این کینه‌ها بودند، چنان که [[عثمان بن عفان]] (که از امویان است) آشکارا بر نفرت قریش از [[ امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان (ع)]] به جهت غزوه بدر تأکید می‌کند.<ref>مفید، الجمل، ص۱۸۶.</ref> اوج این دشمنی در [[واقعه کربلا]] نسبت به اهل‌بیت‌ (ع) ظاهر شد، چنان که [[یزید بن معاویه |یزید]] در اشعار خود صریحاً به انتقام‌جویی از کشته‌های بدر اعتراف کرد.