کاظم (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

{{درباره ۲|لقب امام کاظم(ع)|آشنایی با شخصیت امام(ع)، مدخل|امام کاظم علیه‌السلام|}}

دلیل ملقب شدن امام هفتم شیعیان به کاظم، این بود که خشم خود را کنترل می‌کرد.<ref> ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۶، ص۱۶۴.</ref>  و در برابر ستم‌های ظالمان صبر می‌کرد و [[کظم غیظ]] می‌نمود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۲.</ref> در کتاب‌های اخلاقی نیز آمده است به کسی که بسیار [[خشم]] خود را کنترل کند، کاظم گفته می‌شود.<ref>نراقی، جامع السعادات، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ج۱، ص۳۳۳؛ غزالی، احیاء علوم الدین، دارالمعرفه، ج۳، ص۱۷۶.</ref>  

گزارش‌های مختلفی در منابع آمده که امام کاظم(ع) خشم خود را در برابر دشمنان و کسانی که به او بدی می‌کردند، فرو می‌برد.<ref> مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۳۳، حیاة الامام موسی بن جعفر، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۶۲-۱۶۰.</ref> از جمله گفته شده مردی از نوادگان [[عمر بن خطاب]] در حضور امام کاظم، به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] توهین کرد. همراهان امام خواستند به او حمله کنند، اما امام مانع شد و سپس به مزرعهٔ آن مرد رفت. مرد با دیدن امام کاظم شروع به داد و بیداد کرد که محصولش را لگدمال نکند. امام به او نزدیک شد و با خوشرویی پرسید چقدر خرج کاشت مزرعه کرده‌ای؟ مرد گفت: ۱۰۰ دینار! سپس پرسید: امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد پاسخ داد غیب نمی‌دانم. امام فرمود: گفتم امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد پاسخ داد: ۲۰۰ دینار! امام ۳۰۰ دینار به او داد و گفت: این ۳۰۰ دینار برای توست و محصولت هم برایت باقی است. سپس به سوی [[مسجد]] رفت. آن مرد زودتر خود را به مسجد رساند و با دیدن امام کاظم برخاست و این [[آیه]] را بلند خواند: {{متن قرآن|اللَّه أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِ‌سَالَتَهُ؛ خدا بهتر می‌داند رسالتش را کجا قرار دهد|سوره=[[سوره انعام|انعام]]|آیه= ۱۲۴}}<ref> بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۰.</ref>