Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۲۶
ویرایش
جز (←انتقادات) |
جز (←پایهگذاری بهائیت) |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
میرزا حسینعلی نوری بنیانگذار بهائیت است و نام آیین بهاییت از لقب بهاءالله (به معنای عظمت و جلال خداوند) گرفته شده است.<ref>صدری، «بهائیت»، ص۷۳۳؛ لاسون، «بهاءالله»، ص۷۲۶.</ref> او در روزهای آخر خود در [[بغداد]] و قبل از سفر به [[استانبول]]، دوازده روز (از ۲۲ آوریل تا ۳ می ۱۸۶۳م) در باغ نجیبیه (نجیب پاشا) موسوم به باغ رضوان ساکن بود و در اولین روز آن، در میان جمعی از پیروان خود، ادعای موعود و مقام «مَن یُظْهِرُه الله» کرد<ref>نوری، اشراقات، ص۹۹؛ اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۴۰.</ref> و در ادرنه ادعای خود را رسماً و آشکارا اعلام کرد.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۴۱؛ موسویزاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۵۸.</ref> پس از آن، بابیانی که ادعای میرزا حسینعلی را نپذیرفتند و بر جانشینی صبح ازل باقی ماندند، ازلیه<ref>صدری، «بهائیت»، ص۷۳۷.</ref> و پیروان میرزا حسینعلی، بهائی خوانده شدند.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۴۱.</ref> | میرزا حسینعلی نوری بنیانگذار بهائیت است و نام آیین بهاییت از لقب بهاءالله (به معنای عظمت و جلال خداوند) گرفته شده است.<ref>صدری، «بهائیت»، ص۷۳۳؛ لاسون، «بهاءالله»، ص۷۲۶.</ref> او در روزهای آخر خود در [[بغداد]] و قبل از سفر به [[استانبول]]، دوازده روز (از ۲۲ آوریل تا ۳ می ۱۸۶۳م) در باغ نجیبیه (نجیب پاشا) موسوم به باغ رضوان ساکن بود و در اولین روز آن، در میان جمعی از پیروان خود، ادعای موعود و مقام «مَن یُظْهِرُه الله» کرد<ref>نوری، اشراقات، ص۹۹؛ اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۴۰.</ref> و در ادرنه ادعای خود را رسماً و آشکارا اعلام کرد.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۴۱؛ موسویزاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۵۸.</ref> پس از آن، بابیانی که ادعای میرزا حسینعلی را نپذیرفتند و بر جانشینی صبح ازل باقی ماندند، ازلیه<ref>صدری، «بهائیت»، ص۷۳۷.</ref> و پیروان میرزا حسینعلی، بهائی خوانده شدند.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۴۱.</ref> | ||
مَنْ یُظْهِرُه الله، عنوانی است از [[علیمحمد باب]] که اشاره دارد به فردی که پس از او ظهور کرده و به عنوان موعود، احکام بابیه را [[نسخ]] میکند.<ref>نجفی، بهائیان، ۱۳۸۳ش، ص۲۱۶و ۲۱۷؛ صدری، «بهائیت»، ص۷۳۶.</ref> به عقیده باب، قیامت و کمال دین بابیه در ظهور من یظهره الله است.<ref>نجفی، بهائیان، ۱۳۸۳ش، ص۲۱۷.</ref> | مَنْ یُظْهِرُه الله، عنوانی است از [[علیمحمد باب]] که اشاره دارد به فردی که پس از او ظهور کرده و به عنوان موعود، احکام بابیه را [[نسخ]] میکند.<ref>نجفی، بهائیان، ۱۳۸۳ش، ص۲۱۶و ۲۱۷؛ صدری، «بهائیت»، ص۷۳۶.</ref> به عقیده باب، قیامت و کمال دین بابیه در ظهور من یظهره الله است.<ref>نجفی، بهائیان، ۱۳۸۳ش، ص۲۱۷.</ref> | ||
[[پرونده:مقبره بهاءالله. روضه مبارکه.jpg|بندانگشتی|400px|مقبره بهاءالله در شهر عکّا (قبله بهائیان).]] | |||
پس از میرزا حسینعلی و براساس وصیت وی، میرزا عباس نوری مشهور به عباس افندی و عبدالبهاء و فرزند ارشد حسینعلی، جانشین و رهبر بهائیت شد.<ref>نوری، کتاب عهدی، مصر، ص۳۹۹.</ref> بهائیان به او «مرکز میثاق» میگویند؛ ولی او خودش را عبدالبهاء نامید.<ref>عبدالبهاء، مکاتیب، ۱۹۲۱م، ج۱، ص۲۶۴.</ref> عباس افندی نیز به جهت اینکه فرزند ذکور نداشت، نوه دختریاش، شوقی افندی را به جانشینی خود و رهبری بهائیان برگزید.<ref>روزبهانی، تحلیل و نقد بهائیت، ۱۳۸۹ش، ص۸۸. </ref> | |||
دستور تشکیل بیت العدل نیز توسط بهاءالله در کتاب اقدس صادر شد<ref>نوری، کتاب اقدس، ص۲۶، بند۳۰؛ اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نشر مؤسسه ملی مطبوعات امری، ص۲۱۳-۲۱۶.</ref> که امروزه مهمترین مرکز بهائیت و اداره کننده و مرجع همه امور بهائیان به شمار میرود.<ref> اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نشر مؤسسه ملی مطبوعات امری، ص۲۱۶؛ روزبهانی، تحلیل و نقد بهائیت،۱۳۸۹ش، ص۱۷۲ و ۱۷۳؛ موسویزاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۲۶۴ و ۲۶۵.</ref> | |||
==ادعاها== | ==ادعاها== |