پرش به محتوا

مقام محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ مهٔ ۲۰۲۱
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
* '''نهایت نزدیکی به خدا''': در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، این احتمال نیز مطرح شده که مقام محمود همان نهایتِ [[تقرب|قرب]] به پروردگار باشد که یکی از آثارش شفاعت کبرا است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۰ش، ج۱۲، ص۲۳۱–۲۳۲.</ref>
* '''نهایت نزدیکی به خدا''': در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، این احتمال نیز مطرح شده که مقام محمود همان نهایتِ [[تقرب|قرب]] به پروردگار باشد که یکی از آثارش شفاعت کبرا است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۰ش، ج۱۲، ص۲۳۱–۲۳۲.</ref>


== مقام محمود برای امام حسین(ع) ==
== مقام محمود برای امامان(ع) ==
در فرازی از [[زیارت عاشورا]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] نیز دارای مقام محمود معرفی شده است: «درخواست می‌کنم از خدا … که مرا در دنیا و [[آخرت]] با شما قرار دهد … و از او می‌خواهم که مرا به مقام محمود و ستوده‌ای که برای شما نزد خدا است برساند».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۱، ص۲۹۲.</ref>
در برخی [[زیارت‌نامه|زیارت‌نامه‌ها]]، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]،<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ‌۱۴۰۷ق، ج۶،‌ ص۳۰.</ref> [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۱، ص۲۹۲.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۰۵؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ‌۱۴۰۷ق، ج۶،‌ ص۸۸.</ref> نیز دارای مقام محمود معرفی شده‌اند. در فرازی از [[زیارت عاشورا]] آمده است: «درخواست می‌کنم از خدا … که مرا در دنیا و [[آخرت]] با شما قرار دهد … و از او می‌خواهم که مرا به مقام محمود و ستوده‌ای که برای شما نزد خدا است برساند».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۱، ص۲۹۲.</ref>


به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]] مفسر شیعه، اگرچه آیه ۷۹ سوره اسراء ناظر به [[پیامبر(ص)]] است؛ ولی بعید نیست حکم آن شامل دیگران نیز بشود؛ به این بیان که مؤمن اهل نماز شب نیز متناسب با مقدار تقرّبی که به خدا یافته، به بخشی از مقام شفاعت دست یابد و شفیع دیگران شود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۰ش، ج۱۲، ص۲۳۱–۲۳۲.</ref>
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]] مفسر شیعه، اگرچه آیه ۷۹ سوره اسراء ناظر به [[پیامبر(ص)]] است؛ ولی بعید نیست حکم آن شامل دیگران نیز بشود؛ به این بیان که مؤمن اهل نماز شب نیز متناسب با مقدار تقرّبی که به خدا یافته، به بخشی از مقام شفاعت دست یابد و شفیع دیگران شود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۰ش، ج۱۲، ص۲۳۱–۲۳۲.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۶۴

ویرایش