پرش به محتوا

خشوع: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ آوریل ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mashg
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mashg
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
خشوع در نماز با خشوع دل (توجه تام به معبود) و خشوع اعضا و جوارح (انداختن سر به پایین، نگاه به محل سجده و وقار اعضا) حاصل می‌شود. در آیات قرآن از واژه خشوع برای توصیف وضعیت و حالت خاص انسان‌ها در زمان حشر و قیامت استفاده شده است.
خشوع در نماز با خشوع دل (توجه تام به معبود) و خشوع اعضا و جوارح (انداختن سر به پایین، نگاه به محل سجده و وقار اعضا) حاصل می‌شود. در آیات قرآن از واژه خشوع برای توصیف وضعیت و حالت خاص انسان‌ها در زمان حشر و قیامت استفاده شده است.


[[ابن‌عباس]] واژه خشوع در آیه {{متن قرآن|«وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِین»|سوره=بقره|آیه=۴۵}} را درباره پیامبر و [[علی ابن ابی طالب|علی(ع)]] دانسته است. [[امام سجاد(ع)]] نیز در [[دعای ابوحمزه ثمالی]] از قلبی که خشوع ندارد به خداوند پناه می‌برد.
[[ابن‌عباس]] خاشعین در آیه ۴۵ سوره بقره را درباره پیامبر و [[علی ابن ابی طالب|علی(ع)]] دانسته است. [[امام سجاد(ع)]] نیز در [[دعای ابوحمزه ثمالی]] از قلبی که خشوع ندارد به خداوند پناه می‌برد.


== واژه‌شناسی ==
== مفهوم شناسی ==
خشوع به معنای فروتنی، تواضع و افتادگی،<ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه.</ref> چشم به زمین دوختن و صدا را پایین آوردن است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۸ ، ص۷۱ (ذیل ماده خشع).</ref> وقتی گفته می‌شود فلانی در نماز خشوع دارد یعنی با قلبش متوجه [[نماز]] است که حالتی است در بدن، چشم و صدا.<ref>الطریحی، مجمع البحرین، ج۴ ، ص ۳۲۱ (ذیل ماده خشع).</ref>
خشوع به معنای فروتنی، تواضع و افتادگی،<ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه.</ref> چشم به زمین دوختن و صدا را پایین آوردن است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۸ ، ص۷۱ (ذیل ماده خشع).</ref> وقتی گفته می‌شود فلانی در نماز خشوع دارد یعنی با قلبش متوجه [[نماز]] است که حالتی است در بدن، چشم و صدا.<ref>الطریحی، مجمع البحرین، ج۴ ، ص ۳۲۱ (ذیل ماده خشع).</ref>


خط ۲۰: خط ۲۰:


=== خشوع قلب ===
=== خشوع قلب ===
بر اساس روایات خشوع حالتی برای قلب است که خضوع اعضا و جوارح از آن نشأت می‌گیرد. طبرسی از مجاهد نقل کرده که خشوع به معنای خوف دائم در قلب است.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۳ ، ص۲۷.</ref> طبق فرموده پیامبر کسی که پیکرش بیش از دلش خاشع باشد، این خشوع منافقانه است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵ش، ج۲ ، ص۳۹۶.</ref>
بر اساس روایات خشوع حالتی برای قلب است که خضوع اعضا و جوارح از آن نشأت می‌گیرد. '''طبرسی'''٬ مفسر شیعی٬ از '''[[مجاهد بن جبر]]''' نقل کرده که خشوع به معنای خوف دائم در قلب است.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۳ ، ص۲۷.</ref> طبق فرموده پیامبر کسی که پیکرش بیش از دلش خاشع باشد، این خشوع منافقانه است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵ش، ج۲ ، ص۳۹۶.</ref>


امام سجاد(ع) نیز در [[دعای ابوحمزه ثمالی]] از قلبی که خشوع ندارد به خداوند پناه می‌برد: {{متن عربی|و أَعوذ بک مِن نفسٍ لا تَقنَعُ و بَطنٍ لا یَشبع و قلبٍ لا یَخشع.}}<ref>سیدبن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۷ق، ص۳۴۵–۳۳۴..</ref> ترجمه: خدایا! به تو پناه می‌برم از نفسی که قانع نمی‌شود و شکمی که سیر نمی‌شود و دلی که خاشع نمی‌شود.
امام سجاد(ع) نیز در [[دعای ابوحمزه ثمالی]] از قلبی که خشوع ندارد به خداوند پناه می‌برد: {{متن عربی|و أَعوذ بک مِن نفسٍ لا تَقنَعُ و بَطنٍ لا یَشبع و قلبٍ لا یَخشع.}}<ref>سیدبن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۷ق، ص۳۴۵–۳۳۴..</ref> ترجمه: خدایا! به تو پناه می‌برم از نفسی که قانع نمی‌شود و شکمی که سیر نمی‌شود و دلی که خاشع نمی‌شود.
=== ارتباط خشوع و خضوع ===
خضوع حالت انکسار در اعضا و جوارح بدن است.{{مدرک}} نقل شده است شخصی نماز می‌خواند و با ریش خود بازی می‌کرد حضرت رسول(ص) فرمود: اگر قلبش خاشع می‌شد جوارحش نیز خاشع می‌شد.<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۹، ص۳۵۶.</ref> خضوع آن خشوعی را گویند که در مقام عمل اثرش هویدا شود، به خلاف خشوع که به معنای نوعی متاثر شدن درونی است، که از مشاهده عظمت و کبریایی در دل پدید می‌آید.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج‏۱۶، ص۱۶۶.</ref>
== عوامل خشوع ==
آن چه که موجب پیدایش خشوع در انسان می‌شود عبارتند از:


== عوامل خشوع ==
* '''قرائت قرآن ''': طبق آیه شریفه {{متن قرآن| «وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً»|سوره=[[سوره اسراء|اسرا]]|آیه=۱۰۹}} اهل علم موقعی که آیات شریفه را استماع می‌کنند به خاک می‌افتند با حال گریان و خشوع آنها زیاد می‌گردد.{{مدرک}}
* '''قرائت قرآن ''': طبق آیه شریفه {{متن قرآن| «وَ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ یَبْکُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً»|سوره=[[سوره اسراء|اسرا]]|آیه=۱۰۹}} اهل علم موقعی که آیات شریفه را استماع می‌کنند به خاک می‌افتند با حال گریان و خشوع آنها زیاد می‌گردد.{{مدرک}}
* '''ایمان به قیامت''': قرآن کریم در توصیف خاشعان می‌فرماید: آنان کسانی هستند که به ملاقات پروردگارشان و بازگشت به سوی او ایمان دارند: {{متن قرآن|«الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُون»|سوره=[[بقره]]|آیه=۴۶}} {{مدرک}}
* '''ایمان به قیامت''': قرآن کریم در توصیف خاشعان می‌فرماید: آنان کسانی هستند که به ملاقات پروردگارشان و بازگشت به سوی او ایمان دارند: {{متن قرآن|«الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُون»|سوره=[[بقره]]|آیه=۴۶}} {{مدرک}}
== ارتباط خشوع و خضوع ==
خضوع حالت انکسار در اعضا و جوارح بدن است.{{مدرک}} نقل شده است شخصی نماز می‌خواند و با ریش خود بازی می‌کرد حضرت رسول(ص) فرمود: اگر قلبش خاشع می‌شد جوارحش نیز خاشع می‌شد.<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۹، ص۳۵۶.</ref> خضوع آن خشوعی را گویند که در مقام عمل اثرش هویدا شود، به خلاف خشوع که به معنای نوعی تأثر نفسانی است، که از مشاهده عظمت و کبریایی در دل پدید می‌آید.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج‏۱۶، ص۱۶۶.</ref>


== خشوع در قیامت ==
== خشوع در قیامت ==
خط ۴۰: خط ۴۰:
[[ابن‌عباس]] دربارهٔ آیه {{متن قرآن|«وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِین»|سوره=بقره|آیه=۴۵}} می‌گوید: خاشع یعنی ذلیل در نماز و مراد از آن پیامبر و [[علی ابن ابی طالب|علی]] است.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱ ، ص۱۱۵.</ref> و از [[امام باقر]](ع) نقل شده است که {{متن قرآن|«الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُون»|سوره=بقره|آیه=۴۶}} دربارهٔ علی و [[عثمان بن مظعون]] و [[عمار یاسر]] و یاران آنهاست.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱ ، ص۱۱۵.</ref>
[[ابن‌عباس]] دربارهٔ آیه {{متن قرآن|«وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِین»|سوره=بقره|آیه=۴۵}} می‌گوید: خاشع یعنی ذلیل در نماز و مراد از آن پیامبر و [[علی ابن ابی طالب|علی]] است.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱ ، ص۱۱۵.</ref> و از [[امام باقر]](ع) نقل شده است که {{متن قرآن|«الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُون»|سوره=بقره|آیه=۴۶}} دربارهٔ علی و [[عثمان بن مظعون]] و [[عمار یاسر]] و یاران آنهاست.<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱ ، ص۱۱۵.</ref>


از امیر المومنین(ع) نقل شده است در آیه شریفه، نماز، اقامه [[ولایت]] من است؛ برای همین فرموده است: انجام آن (=إِنَّها) سنگین و دشوار است و نفرمود آن دو (صبر و نماز)؛ چرا که پذیرش و حمل ولایت سنگین‌تر است و خاشعان [[شیعیان اثنی عشری|شیعیان]] بینای ما هستند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق، ج۲۶ ، ص۲.</ref><ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج‏۱، ص۱۵۳.</ref>
از امیر المومنین(ع) نقل شده است در آیه ۴۵ سوره بقره، نماز، اقامه [[ولایت]] من است؛ برای همین فرموده است: انجام آن (=إِنَّها) سنگین و دشوار است و نفرمود آن دو (صبر و نماز)؛ چرا که پذیرش و حمل ولایت سنگین‌تر است و خاشعان [[شیعیان اثنی عشری|شیعیان]] بینای ما هستند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق، ج۲۶ ، ص۲.</ref><ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج‏۱، ص۱۵۳.</ref>
==خشوع مستحب==
==خشوع مستحب==
در برخی از روایات و کتب فقهی بیان شده است که اظهار خشوع در برخی مواقع امری [[مستحب]] است٬ از جمله:
در برخی از روایات و کتب فقهی بیان شده است که اظهار خشوع در برخی مواقع امری [[مستحب]] است٬ از جمله:
خط ۷۴: خط ۷۴:
{{عرفان اسلامی}}
{{عرفان اسلامی}}


[[Category:مقاله‌های جدید]]
[[Category:فضایل اخلاقی]]
[[Category:مقاله‌های جدید]]
[[Category:فضایل اخلاقی]]
[[Category:مقاله‌های جدید]]
[[Category:مقاله‌های جدید]]
[[Category:فضایل اخلاقی]]
[[Category:فضایل اخلاقی]]
کاربر ناشناس