تجرید الاعتقاد (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَجریدُ الإعتِقاد'''، به معنای پالایش عقاید، کتابی در [[علم کلام]] به زبان عربی از [[خواجه نصیرالدین طوسی]] (متوفی ۶۷۲ق)، در توضیح و اثبات عقاید [[امامیه]] است. خواجه نصیر این اثر را تجرید الاعتقاد، یا بنابر برخی نسخه‌ها، '''تجرید العقائد''' نامیده و به اسامی دیگری از جمله '''تجرید الکلام''' هم مشهور شده است. تجرید الاعتقاد، مسائل [[کلام امامیه|کلامی شیعه]] را با رویکردی فلسفی بیان کرده است.  

برخی از موضوعات ذکر شده در این اثر، علاوه بر اثبات وجود [[خدا]] و [[صفات الهی|صفات او]]، عبارتند از: همگانی بودن [[بعثت پیامبر|بعثت حضرت محمد(ص)]]، معجزه بودن [[قرآن کریم]]، صلاحیت نداشتن کسی غیر از [[امام علی(ع)]] برای خلافت پس از [[پیامبر(ص)]]، افضل بودن وی بر دیگران، [[عصمت ائمه|عصمت امامان]] و همچنین [[معاد جسمانی]].

تجرید الاعتقاد، ارزشمندترین اثر عقایدی و یکی از مختصرترین متون [[کلام امامیه|کلامی شیعه]] به شمار می‌آید. از همین رو، آثار بسیاری در شرح یا نقد آن نوشته شده‌است. در کتابشناسی تجرید الاعتقاد، دست‌کم ۲۳۱ شرح و حاشیه از عالمان اهل سنت و شیعه در این زمینه معرفی شده است؛ از جمله [[کشف المراد]]، نوشته علامه حلی، و تسدید القواعد، نوشته عبدالرحیم اصفهانی. به باور [[مرتضی مطهری|مطهری]]، خواجه نصیر در این اثر، کلام را از علمی جدلی به علمی برهانی نزدیک کرده است.