افسانه ارینب: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ملاحسین واعظ کاشفی]] در [[روضة الشهداء (کتاب)|روضة الشهدا]] نخستین کسی است که از ارتباط این داستان با [[قیام امام حسین(ع)]] علیه یزید سخن گفته است.<ref>قنوات، «خلط روایات تاریخی: افسانه ارینب»، ص۴.</ref> کاشفی افسانه ارینب را به عنوان یکی از اسباب فرعی دشمنی یزید با حسین(ع) نام برده است.<ref>کاشفی، روضة الشهداء، نوید اسلام، ص۲۶۵ و ۲۶۶.</ref> گفته شده در منابع کهن از این داستان و ارتباط آن با قیام و [[شهادت امام حسین|شهادت امام حسین(ع)]] سخنی به میان نیامده است.<ref>قنوات، «خلط روایات تاریخی: افسانه ارینب»، ص۴.</ref>

سید محسن امین پس از نقل ماجرا، گفته است این واقعه و مانند آن موجب کینه و دشمنی بیشتر یزید با امام حسین(ع)‌ شد تا آنکه یزید، پس از [[شهادت]] امام و حضور [[اسیران کربلا]] در مجلس [[شام]]، اظهار شماتت و خوشحالی کرد.<ref>امین، المجالس السنیة، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۳۱۸ و ۳۱۹، ۵۴۴ و ۵۴۵.</ref>

ندیم مشهدی، در مثنوی «تسبیح کربلا» نیز ماجرای ارینب را یکی از ریشه‌های کینه و دشمنی یزید با امام حسین(ع) دانسته است.<ref>جمالی، «تطبیق و تحلیل منظومه تسبیح کربلا با روایت تاریخی ابن قتیبه»،‌ ص۶۶.</ref> به گفته برخی محققان، ندیم این واقعه را علت اصلی [[واقعه کربلا]] معرفی کرده است.<ref>قنوات، «داستان یک داستان»،‌ ص۱۳ و۱۹.</ref>