confirmed، templateeditor
۳۱
ویرایش
حدیث علی مع الحق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←محتوا و متن
(درج الگوی درجه بندی) |
جز (←محتوا و متن) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
* «عَلِی مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِی وَ لَنْ یتَفَرَّقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ یوْمَ الْقِیامَةِ»(ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۴۹؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۲.) | * «عَلِی مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِی وَ لَنْ یتَفَرَّقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ یوْمَ الْقِیامَةِ»(ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۴۹؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۲۲.) | ||
* «رَحِمَ اللَّهُ عَلِیا اَللَّهُمَّ أَدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَیثُما دَارَ»(ترمذی، سنن ترمذی، بیروت، ج۵، ص۶۳۲.) | * «رَحِمَ اللَّهُ عَلِیا اَللَّهُمَّ أَدِرِ الْحَقَّ مَعَهُ حَیثُما دَارَ»(ترمذی، سنن ترمذی، بیروت، ج۵، ص۶۳۲.) | ||
* «اَلْحَقُّ مَعَ ذَا اَلْحَقُّ مَعَ ذَا».(ابویعلی، مسند أبی‌یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۱۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴۹؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ص۲۳۵؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ص۶۲۱.) | * «اَلْحَقُّ مَعَ ذَا اَلْحَقُّ مَعَ ذَا».(ابویعلی، مسند أبی‌یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۱۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴۹؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۲۳۵؛ متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۱ق، ص۶۲۱.) | ||
* «لَم یزَل عَلِی بنُ أبی طالِبٍ مَعَ الحَقِّ وَالحَقُّ مَعَهُ حَیثُ کانَ»(ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۱۹.) | * «لَم یزَل عَلِی بنُ أبی طالِبٍ مَعَ الحَقِّ وَالحَقُّ مَعَهُ حَیثُ کانَ»(ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۴۱۹.) | ||
* «عَلِی مَعَ الْحَقِّ اَوِ الْحَقُّ مَعَ عَلِی حَیثُمَا دَارَ»(هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۷ ص۲۳۵.) | * «عَلِی مَعَ الْحَقِّ اَوِ الْحَقُّ مَعَ عَلِی حَیثُمَا دَارَ»(هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۷ ص۲۳۵.) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
* «فَوَاللّه إنَکَ لَعلَی الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَک»(حاکم نیشابوری، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۱۲۹.)}} | * «فَوَاللّه إنَکَ لَعلَی الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَک»(حاکم نیشابوری، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۱۲۹.)}} | ||
نقل‌های مختلف این حدیث در کتاب‌هایی همچون [[کشف الیقین]]،<ref>علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۳-۲۳۶.</ref> [[کشف الغمه فی معرفه الائمه|کشف الغمه]]،<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۱۴۶-۱۴۸.</ref> [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]،<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق، ج۳۸، ص۲۹-۴۰.</ref> [[الغدیر (کتاب)|الغدیر]]<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۲۵۱-۲۵۶.</ref> و [[میزان الحکمه (کتاب)|میزان الحکمه]]<ref> محمدی ری‌شهری، میزان الحکمة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۸۴.</ref> آمده است. [[سید هاشم بحرانی]] در [[غایة المرام و حجة الخصام (کتاب)|غایةالمرام]] به این حدیث و احادیث مشابه آن در دو باب و در قالب ۲۶ مورد پرداخته است.<ref>آمدی، غایة المرام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۲۸۲-۲۹۱.</ref> | نقل‌های مختلف این حدیث در کتاب‌هایی همچون [[کشف الیقین]]،<ref>علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۳-۲۳۶.</ref> [[کشف الغمه فی معرفه الائمه|کشف الغمه]]،<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۱۴۶-۱۴۸.</ref> [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]،<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق، ج۳۸، ص۲۹-۴۰.</ref> [[الغدیر (کتاب)|الغدیر]]<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۲۵۱-۲۵۶.</ref> و [[میزان الحکمه (کتاب)|میزان الحکمه]]<ref> محمدی ری‌شهری، میزان الحکمة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۸۴.</ref> آمده است. [[سید هاشم بحرانی]] در [[غایة المرام و حجة الخصام (کتاب)|غایةالمرام]] به این حدیث و احادیث مشابه آن در دو باب و در قالب ۲۶ مورد پرداخته است.<ref>آمدی، غایة المرام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۲۸۲-۲۹۱.</ref> | ||
== اعتبار== | == اعتبار== | ||
برخی بر این باورند که برخی از این احادیث، قطعی و ثابت<ref>میلانی، شرح منهاج الکرامة، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۹۵.</ref> و مورد اتفاق<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۱۱۰.</ref> [[فریقین]]<ref>طالقانی، منهج الرشاد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۰ و۳۱.</ref> و [[متواتر]] هستند.<ref>حر عاملی، إثبات الهداة، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۱۸.</ref> همچنین گفته شده که پاره‌ای از متون این احادیث، از عالی‌ترین درجه اعتبار برخوردارند و تواتر و قطعی بودن آن مورد قبول محدثان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] است.<ref>فقیه ایمانی، حق با علی است، ۱۳۷۷ق، ص۴۷.</ref> همچنین ایرادی به راویان و [[سند روایت|سند]] این حدیث گرفته نشده است.<ref>شیخ مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۸۱.</ref> | برخی بر این باورند که برخی از این احادیث، قطعی و ثابت<ref>میلانی، شرح منهاج الکرامة، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۹۵.</ref> و مورد اتفاق<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۲، ص۱۱۰.</ref> [[فریقین]]<ref>طالقانی، منهج الرشاد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۰ و۳۱.</ref> و [[متواتر]] هستند.<ref>حر عاملی، إثبات الهداة، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۱۸.</ref> همچنین گفته شده که پاره‌ای از متون این احادیث، از عالی‌ترین درجه اعتبار برخوردارند و تواتر و قطعی بودن آن مورد قبول محدثان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] است.<ref>فقیه ایمانی، حق با علی است، ۱۳۷۷ق، ص۴۷.</ref> همچنین ایرادی به راویان و [[سند روایت|سند]] این حدیث گرفته نشده است.<ref>شیخ مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۸۱.</ref> | ||