۱۷٬۸۳۰
ویرایش
سمرة بن جندب فزاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
جز (تمیز کاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سَمُرَة بن جُنْدَب فَزاری''' [[صحابه پیامبر]] که در | '''سَمُرَة بن جُنْدَب فَزاری''' [[صحابه|صحابی پیامبر(ص)]] که در باغ یکی از [[انصار]] درخت خرمایی داشت و بدون اجازه صاحب باغ وارد آن می‌شد. صاحب باغ از سمره نزد رسول خدا(ص) شکایت کرد. سمره پیشنهاد پیامبر(ص) در فروختن درخت و یا بخشیدن آن در مقابل درختی در [[بهشت]] را رد کرد. از اینرو پیامبر(ص) به فرد انصاری گفت درخت خرمای او را از ریشه درآور. | ||
برخی منابع اهل سنت از جمله تعدادی از [[صحاح سته]] گزارشی از فروختن [[شراب]] توسط سمره بن جندب در زمان [[خلیفه دوم]] نقل کرده‌اند. او در دوره‌ای حاکم [[بصره]] و [[کوفه]] بود. دختر او با [[کنیه]] «ام‌ثابت» همسر [[مختار بن ابوعبید ثقفی]] بود. | برخی منابع اهل سنت از جمله تعدادی از [[صحاح سته]] گزارشی از فروختن [[شراب]] توسط سمره بن جندب در زمان [[خلیفه دوم]] نقل کرده‌اند. او در دوره‌ای حاکم [[بصره]] و [[کوفه]] بود. دختر او با [[کنیه]] «ام‌ثابت» همسر [[مختار بن ابوعبید ثقفی]] بود. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
سمرة بن جندب بن هلال بن حریج<ref>ابن‌اثیر، | سمرة بن جندب بن هلال بن حریج<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۰۲.</ref> از نسل بنی‌شمخ بن فزاره بود.<ref>ابونعیم إصفهانی، معرفة الصحابة، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵۲۲.</ref> او در زمان کودکی پدر خود را از دست داد. مادرش وارد [[مدینه]] شده و با یکی از اهالی مدینه به این شرط که سرپرستی سمره را نیز تا [[بلوغ]]، برعهده بگیرد، [[ازدواج]] کرد.<ref>ابن‌عبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۴-۶۵۵.</ref> | ||
سمره خود نقل کرده که در زمان [[پیامبر اسلام]] نوجوان بود و روایاتی را از او حفظ کرد.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۵۰.</ref> او را [[صحابه پیامبر]] دانسته‌اند.<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۱۷۰.</ref> سمره در بسیاری [[غزوه|غزوات]] پیامبر اسلام شرکت کرد.<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۱۷۰.</ref> | سمره خود نقل کرده که در زمان [[پیامبر اسلام]] نوجوان بود و روایاتی را از او حفظ کرد.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۵۰.</ref> او را [[صحابه پیامبر]] دانسته‌اند.<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۱۷۰.</ref> سمره در بسیاری [[غزوه|غزوات]] پیامبر اسلام شرکت کرد.<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۱۷۰.</ref> | ||
دختر او با [[کنیه]] «ام‌ثابت» همسر [[مختار بن ابوعبید ثقفی]] بود.<ref>اعلمی حائری، تراجم أعلام النساء، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۴۳.</ref> براساس برخی نقل‌ها او پس از [[ | دختر او با [[کنیه]] «ام‌ثابت» همسر [[مختار بن ابوعبید ثقفی]] بود.<ref>اعلمی حائری، تراجم أعلام النساء، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۴۳.</ref> براساس برخی نقل‌ها او پس از [[واقعه کربلا]]، زنده بوده و در مجلسی که [[یزید]] چوب بر دندان [[امام حسین(ع)]] می‌زد، حاضر بود و به یزید به جهت این عمل، اعتراض کرد.<ref>کرکی حائری، تسلیة المجالس، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۰۳.</ref> | ||
[[اهل‌سنت]] روایات بسیاری از او نقل کرده‌اند.<ref>ابن‌جوزی، کشف المشکل من حدیث الصحیحین، ریاض، ج۲، ص۳۳.</ref> اهل‌سنت براساس روایتی از [[محمد بن سیرین]] سمره را بسیار امانت‌دار، صادق در نقل حدیث و دوست‌دار اسلام و مسلمانان معرفی کرده‌اند.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۱۲.</ref> [[شیخ طوسی]] روایتی در کتاب [[کتاب تهذیب|تهذیب]] نقل کرده که [[امام باقر(ع)]] سمره را لعنت کرده است.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۱۴۷.</ref> | [[اهل‌سنت]] روایات بسیاری از او نقل کرده‌اند.<ref>ابن‌جوزی، کشف المشکل من حدیث الصحیحین، ریاض، ج۲، ص۳۳.</ref> اهل‌سنت براساس روایتی از [[محمد بن سیرین]] سمره را بسیار امانت‌دار، صادق در نقل حدیث و دوست‌دار اسلام و مسلمانان معرفی کرده‌اند.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۱۲.</ref> [[شیخ طوسی]] روایتی در کتاب [[کتاب تهذیب|تهذیب]] نقل کرده که [[امام باقر(ع)]] سمره را لعنت کرده است.<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۱۴۷.</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
سمره در سال ۵۸<ref name=":0" /> یا ۵۹<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۱۷۱.</ref> و یا پس از [[سال ۶۰ هجری قمری]] <ref>ابن‌قتیبة، | سمره در سال ۵۸<ref name=":0" /> یا ۵۹<ref>نووی، تهذیب الأسماء و اللغات، ۱۴۳۰ق، ص۱۷۱.</ref> و یا پس از [[سال ۶۰ هجری قمری]] <ref>ابن‌قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۳۰۵.</ref> درگذشت. برخی منابع [[اهل‌سنت]] مرگ او را چنین دانسته‌اند که در اواخر عمر دچار بیماری شد که احساس سرمای شدید در بدن خود می‌کرد. به همین جهت او را بر بالای دیگ پر از آب داغ می‌گذاشتند تا احساس گرما کند. اما یک روز درون آب افتاد و مرد.<ref name=":0">ابن‌عبدالبر، الإستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۴۵.</ref> | ||
المعارف، ۱۹۹۲م، ص۳۰۵.</ref> | |||
== | == کَندن درخت سمره به دستور پیامبر(ص) == | ||
سمره در داخل باغ یکی از [[انصار]] درخت خرمایی داشت. او بدون آن‌که اجازه بگیرد، وارد باغ می‌شد. مرد انصاری از سمره خواست در زمان ورود به باغ اجازه بگیرد، اما او نپذیرفت. مرد انصاری نزد پیامبر شکایت کرد. پیامبر از سمره خواست هنگام ورود به باغ اجازه بگیرد. اما سمره نپذیرفت. پیامبر به او پیشنهاد فروختن درخت و یا بخشیدن آن در مقابل | سمره در داخل باغ یکی از [[انصار]] درخت خرمایی داشت. او بدون آن‌که اجازه بگیرد، وارد باغ می‌شد. مرد انصاری از سمره خواست در زمان ورود به باغ اجازه بگیرد، اما او نپذیرفت. مرد انصاری نزد پیامبر شکایت کرد. پیامبر از سمره خواست هنگام ورود به باغ اجازه بگیرد. اما سمره نپذیرفت. پیامبر به او پیشنهاد فروختن درخت و یا بخشیدن آن در مقابل درختی در [[بهشت]] داد که او همه این‌ها را رد کرد. در نهایت پیامبر به فرد انصاری گفت برو و درخت خرمای او را از ریشه درآور؛ زیرا در [[اسلام]] ضرر و زیان زدن ممنوع است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۲۹۲؛ با اندکی تفاوت: شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۱۴۷.</ref> | ||
== | == فروش شراب == | ||
برخی منابع [[اهل سنت]] گزارشی از فروختن [[شراب]] توسط سمره بن جندب در زمان [[خلیفه دوم]] نقل کرده‌اند: [[صحیح مسلم]]<ref name=":1">مسلم، صحیح مسلم، بیروت، ج۳، ص۱۲۰۷.</ref> و [[سنن ابن‌ماجه]]<ref name=":2">ابن‌ماجه، سنن ابن‌ماجه، ج۴، ص۴۷۰.</ref> که هر دو از جمله [[صحاح سته|صحاح شش‌گانه]] اهل‌سنت هستند این واقعه را نقل کرده‌اند که به عمر خبر داند سمره شراب فروخته است. عمر گفت [[خدا]] سمره را بکشد.... [[بخاری]] نیز در کتاب [[صحیح بخاری|صحیح]] خود همین روایت را نقل کرده و تنها به جای نام سمره از تعبیر «فلان» استفاده کرده است.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۸۲.</ref> | برخی منابع [[اهل سنت]] گزارشی از فروختن [[شراب]] توسط سمره بن جندب در زمان [[خلیفه دوم]] نقل کرده‌اند: [[صحیح مسلم]]<ref name=":1">مسلم، صحیح مسلم، بیروت، ج۳، ص۱۲۰۷.</ref> و [[سنن ابن‌ماجه]]<ref name=":2">ابن‌ماجه، سنن ابن‌ماجه، ج۴، ص۴۷۰.</ref> که هر دو از جمله [[صحاح سته|صحاح شش‌گانه]] اهل‌سنت هستند این واقعه را نقل کرده‌اند که به عمر خبر داند سمره شراب فروخته است. عمر گفت [[خدا]] سمره را بکشد.... [[بخاری]] نیز در کتاب [[صحیح بخاری|صحیح]] خود همین روایت را نقل کرده و تنها به جای نام سمره از تعبیر «فلان» استفاده کرده است.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۸۲.</ref> | ||