Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۹۳
ویرایش
خطبه فدکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←اهمیت و جایگاه
(←سند) |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==اهمیت و جایگاه== | ==اهمیت و جایگاه== | ||
خطبه حضرت زهرا(س) در مسجد النبی معروف به خطبه فدکیه را به دلیل دارا بودن مجموعه‌ای از معارف در زمینه‌های [[خدا|خداشناسی]]، [[معاد|معادشناسی]]، [[نبوت]] و [[بعثت پیامبر اسلام(ص)]]، عظمت [[قرآن]]، فلسفه احکام و [[فروع دین]] | خطبه حضرت زهرا(س) در مسجد النبی معروف به خطبه فدکیه را به دلیل بیان مواضع سیاسی علیه نظام حاکم، مقابله با فتنه‌گران و سرزنش غاصبان [[فدک]] و [[خلافت]] دارای اهمیت دانسته‌اند. این خطبه را همچنین به خاطر دارا بودن مجموعه‌ای از معارف در زمینه‌های [[خدا|خداشناسی]]، [[معاد|معادشناسی]]، [[نبوت]] و [[بعثت پیامبر اسلام(ص)]]، عظمت [[قرآن]]، فلسفه احکام و [[فروع دین]] و مباحثی درباره [[ولایت]] ستوده‌اند.<ref>[https://www.makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=1&catid=40677&pageindex=2&mid=395162 آموزه‌های هفت‌گانه خطبه تاریخی حضرت زهراء] پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی.</ref> | ||
تأکید فاطمه(س) برای ایجاد وحدت در جامعه اسلامی و دوری از نفاق و تفرفه ذیل پذیرش [[امامت]] و ولایت [[اهل بیت(ع)]]، از دیگر دلائل اهمیت این خطبه | تأکید فاطمه(س) برای ایجاد وحدت در جامعه اسلامی و دوری از نفاق و تفرفه ذیل پذیرش [[امامت]] و ولایت [[اهل بیت(ع)]]، از دیگر دلائل اهمیت این خطبه محسوب شده است.<ref>میرزایی، «اهمیت ضرورت و جایگاه امامت در نگاه حضرت صدیقه طاهره(س)»، ص۴۱ و ۴۵.</ref> | ||
ویژگی‌های خطابی خطبه فدکیه و استفاده از شاخصه‌های منطقی مشهور در فن خطابه از دیگر موارد اهمیت این خطبه دانسته شده است؛<ref>ندری ابیانه، «ویژگی‌های خطابی خطبه فدکیه»، ص۱۳۳.</ref> به صورتی که در [[بلاغات النساء|کتاب بلاغات النساء]] ابن طیفور این خطبه جزء سخنرانی‌های مهمِ دارای بلاغت و فصاحت معرفی شده است.<ref>ابن طیفور، بلاغات النساء، ۱۳۲۶ق، ص۱۶.</ref> | ویژگی‌های خطابی خطبه فدکیه و استفاده از شاخصه‌های منطقی مشهور در فن خطابه از دیگر موارد اهمیت این خطبه دانسته شده است؛<ref>ندری ابیانه، «ویژگی‌های خطابی خطبه فدکیه»، ص۱۳۳.</ref> به صورتی که در [[بلاغات النساء|کتاب بلاغات النساء]] ابن طیفور این خطبه جزء سخنرانی‌های مهمِ دارای بلاغت و فصاحت معرفی شده است.<ref>ابن طیفور، بلاغات النساء، ۱۳۲۶ق، ص۱۶.</ref> | ||