پرش به محتوا

قائم آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ آوریل ۲۰۱۶
جز
خط ۱۸: خط ۱۸:




گروهی از [[زیدیه]] بودند که بر امامت [[نفس زکیه|محمد بن عبداللَّه بن حسن]] معروف به نفس زکیه توقف کردند و او را امام زنده و غایب می‌‏دانستند.<ref>نوبختی، پیشین، ص۶۲.</ref> علاوه بر این‏ها گروهی از شیعیان نیز پس از درگذشت [[امام باقر(ع)]] به این عقیده گرویدند، از آن جمله اصحاب مغیرة بن سعید بودند که قایل به امامت محمد نفس زکیه شدند و چون او کشته شد بر امامتش توقف کردند.<ref>همان، ص۶۱ - ۶۲.</ref>
گروهی از [[زیدیه]] بودند که بر امامت [[نفس زکیه|محمد بن عبداللَّه بن حسن]] معروف به نفس زکیه توقف کردند و او را امام زنده و غایب می‌‏دانستند.<ref>نوبختی، پیشین، ص۶۲.</ref> علاوه بر این‏ها گروهی از شیعیان نیز پس از درگذشت [[امام باقر(ع)]] به این عقیده گرویدند، از آن جمله اصحاب مغیرة بن سعید بودند که قایل به امامت محمد نفس زکیه شدند و چون او کشته شد بر امامتش توقف کردند.<ref>همان، ص۶۱ - ۶۲.</ref>
 


[[اسماعیلیه]]، فرقه‏‌ای که قایل به امامت [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل پسر امام صادق‏(ع)]] بودند به دو گروه تقسیم شدند: گروهی امامت محمد پسر اسماعیل را پذیرفتند امّا گروه دیگر بر امامت اسماعیل توقف کرده و قایل به مهدویت او شدند. آنها عقیده داشتند اسماعیل نمرده بود بلکه پدرش امام صادق(ع) وی را از دیدگان مردم غایب ساخت تا گزندی به وی نرسد. و او زنده خواهد ماند تا روزی که بر همه زمین تسلط یابد. این گروه اسماعیلیه خالصه هستند.<ref>همان، ص۶۷ - ۶۸.</ref> اما از پیروان محمد بن اسماعیل نیز گروهی قایل به مهدویت وی شدند و بر امامت او توقف کردند.<ref>همان، ص۷۳.</ref>
[[اسماعیلیه]]، فرقه‏‌ای که قایل به امامت [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل پسر امام صادق‏(ع)]] بودند به دو گروه تقسیم شدند: گروهی امامت محمد پسر اسماعیل را پذیرفتند امّا گروه دیگر بر امامت اسماعیل توقف کرده و قایل به مهدویت او شدند. آنها عقیده داشتند اسماعیل نمرده بود بلکه پدرش امام صادق(ع) وی را از دیدگان مردم غایب ساخت تا گزندی به وی نرسد. و او زنده خواهد ماند تا روزی که بر همه زمین تسلط یابد. این گروه اسماعیلیه خالصه هستند.<ref>همان، ص۶۷ - ۶۸.</ref> اما از پیروان محمد بن اسماعیل نیز گروهی قایل به مهدویت وی شدند و بر امامت او توقف کردند.<ref>همان، ص۷۳.</ref>
با شهادت موسی بن جعفر(ع) به جز شیعیان قطعیه که به درگذشت آن حضرت یقین داشتند و به امامت علی بن موسی الرضا(ع) اعتراف کردند، گروهی از واقفیان هم درگذشت امام هفتم‏(ع) را پذیرفتند ولی چون عقیده داشتند وی همان قیام کننده اهل بیت (قائم آل محمد) است؛ لذا اظهار داشتند که او رجعتی خواهد داشت
گروهی معتقد بودند امام هفتم‏(ع) به شهادت رسیده و از دنیا رفته است ولی او همان مهدی قائم امت است و چون وقت قیام او فرا برسد رجعت خواهد کرد و زمین را که از ظلم و جور پر گردیده از عدل و داد سرشار سازد. آنان به این سخن منسوب به [[امام صادق‏(ع)]] که درباره وی فرموده بود: او شباهتی به [[عیسی بن مریم]] دارد و به دست بنی ‏عباس کشته خواهد شد، <ref>نوبختی، پیشین، ص۸۰؛ اشعری، پیشین، ص۹۰.</ref> استدلال می‌کردند.
به روایتی از [[امام صادق‏(ع)]] استناد می‌‏کردند که فرموده بود: او مهدی قائم امت است و حتی اگر سر بریده‏اش را از فراز کوه به پائین بیاندازند نباید باور کرد زیرا او قیام کننده اهل بیت است.<ref>نوبختی، پیشین، ص۸۰؛ اشعری، پیشین، ص۸۹.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۲۰۸

ویرایش