پرش به محتوا

قائم آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۶۶۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ آوریل ۲۰۱۶
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


باز در جای دیگر همین کتاب از «‌الواقفه علی الحسن بن علی بن محمّد‌» یاد می‌کند که عقیده داشتند [[امام حسن عسکری(ع)]] غایب گشته و او همان [[مهدی (عج) |مهدی قائم]] است.<ref>کمال الدین، ص۴۰.</ref>
باز در جای دیگر همین کتاب از «‌الواقفه علی الحسن بن علی بن محمّد‌» یاد می‌کند که عقیده داشتند [[امام حسن عسکری(ع)]] غایب گشته و او همان [[مهدی (عج) |مهدی قائم]] است.<ref>کمال الدین، ص۴۰.</ref>
////////////[[شیخ صدوق]] می‌گوید: «‌توقف کنندگان بر حسن بن علی بن محمد ادعا می‌‏کردند که غیبتی بر او واقع شده، زیرا به غیبت ایمان داشتند ولی مصداق و موضوع آن را نمی‌دانستند و معتقد بود که وی همان مهدی قائم است ».<ref>محمد بن علی بن بابویه، صدوق، پیشین، ص۴۰.</ref>
پس از وفات [[امام باقر(ع)]] عده‌ای با اعتقاد به این که ایشان همان قائم منتظر است، در امامت آن حضرت توقف کردند. بغدادی می‌گوید: پس از درگذشت امام باقر(ع) گروهی از اصحابش قایل به [[مهدویت]] وی شدند<ref>عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، (بیروت، دارالآفاق الجدیده، ۱۹۷۸)، ص۵۹.</ref> و شهرستانی تأکید کرده که آنان بر امامت حضرت باقر(ع) توقف کرده و قایل به رجعت وی شدند.<ref>محمد بن عبدالکریم شهرستانی، کتاب الملل والنحل، (قاهره، مکتبه انجلوا، ۱۹۵۶)، ص‏۱۴۷.</ref>
گذشته از توقف کنندگان بر [[ائمه(ع)]] فرقه ‏های دیگری نیز بودند که به نوعی بر امامت یکی از فرزندان ایشان توقف کردند. نخستین گروه از این واقفیان، [[کیسانیه]] بودند که قایل به امامت [[محمد بن حنفیه]] و [[مهدویت]] و قائمیت او شدند. گروهی از ایشان پس از درگذشت او بر امامت او توقف کرده و بر این باور بودند که او غائب گشته و به زودی خروج خواهد کرد.<ref>نوبختی، پیشین، ص۲۸؛ سعد بن عبداللَّه اشعری، پیشین، ص۲۶.</ref>
گروهی از [[زیدیه]] بودند که بر امامت [[نفس زکیه|محمد بن عبداللَّه بن حسن]] معروف به نفس زکیه توقف کردند و او را امام زنده و غایب می‌‏دانستند.<ref>نوبختی، پیشین، ص۶۲.</ref> علاوه بر این‏ها گروهی از شیعیان نیز پس از درگذشت [[امام باقر(ع)]] به این عقیده گرویدند، از آن جمله اصحاب مغیرة بن سعید بودند که قایل به امامت محمد نفس زکیه شدند و چون او کشته شد بر امامتش توقف کردند.<ref>همان، ص۶۱ - ۶۲.</ref>
[[اسماعیلیه]]، فرقه‏‌ای که قایل به امامت [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل پسر امام صادق‏(ع)]] بودند به دو گروه تقسیم شدند: گروهی امامت محمد پسر اسماعیل را پذیرفتند امّا گروه دیگر بر امامت اسماعیل توقف کرده و قایل به مهدویت او شدند. آنها عقیده داشتند اسماعیل نمرده بود بلکه پدرش امام صادق(ع) وی را از دیدگان مردم غایب ساخت تا گزندی به وی نرسد. و او زنده خواهد ماند تا روزی که بر همه زمین تسلط یابد. این گروه اسماعیلیه خالصه هستند.<ref>همان، ص۶۷ - ۶۸.</ref> اما از پیروان محمد بن اسماعیل نیز گروهی قایل به مهدویت وی شدند و بر امامت او توقف کردند.<ref>همان، ص۷۳.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۲۰۸

ویرایش