پرش به محتوا

امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۵۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ دسامبر ۲۰۱۹
جز
خط ۱۵۳: خط ۱۵۳:
محمد بن حسن مشهور به امام مهدی و امام زمان(ع)، دوازدهمین و آخرین امام [[شیعیان دوازده امامی]]، فرزند [[امام عسکری(ع)]] و [[نرجس خاتون]] در [[نیمه شعبان]] به [[سال ۲۵۵ هجری قمری|سال ۲۵۵ق]] در [[سامرا]] متولد شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸.</ref>
محمد بن حسن مشهور به امام مهدی و امام زمان(ع)، دوازدهمین و آخرین امام [[شیعیان دوازده امامی]]، فرزند [[امام عسکری(ع)]] و [[نرجس خاتون]] در [[نیمه شعبان]] به [[سال ۲۵۵ هجری قمری|سال ۲۵۵ق]] در [[سامرا]] متولد شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸.</ref>


امام مهدی در پنج سالگی به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸.</ref> [[پیامبر(ص)]] و همه امامان(ع)  به امامت او تصریح کرده‌اند.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹و۳۴۰.</ref>
امام مهدی در پنج سالگی به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸.</ref> [[پیامبر(ص)]] و همه امامان(ع)  به امامت او تصریح کرده‌اند.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹و۳۴۰.</ref> او تا زمان شهادت پدرش(۲۶۰ق) از مردم پنهان بود و جز عده‌ای از خواص [[شیعه]] کسی نمی‌توانست او را ملاقات کند.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> پس از شهادت پدر و استقرار امامتش به امر خدا از عموم مردم غایب شد. حدود هفتاد سال در [[غیبت صغری]] به سر برد و در این مدت امام از طریق [[نواب اربعه|چهار نائب خاص]] با شیعیان در ارتباط بود؛ اما با آغاز [[غیبت کبری]] در [[سال ۳۲۹ قمری|سال ۳۲۹ق]] ارتباط شیعیان با امام توسط نایبان خاص، پایان یافت.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۰و۲۳۱.</ref>


او تا زمان شهادت پدرش(۲۶۰ق) از مردم پنهان بود و جز عده‌ای از خواص [[شیعه]] کسی نمی‌توانست او را ملاقات کند.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> پس از شهادت پدر و استقرار امامتش به امر خدا از عموم مردم [[غیبت امام زمان (عج)|غایب]] شد. حدود هفتاد سال در [[غیبت صغری]] به سر برد و در این مدت امام از طریق [[نواب اربعه|چهار نائب خاص]] با شیعیان در ارتباط بود؛ اما با آغاز [[غیبت کبری]] در [[سال ۳۲۹ قمری|سال ۳۲۹ق]] ارتباط شیعیان با امام زمان توسط نایبان خاص، پایان یافت.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۰و۲۳۱.</ref>
طبق روایات، شیعیان در دوران [[غیبت]] به [[انتظار فرج]] و [[ظهور امام زمان]] ترغیب شده و آن از برترین اعمال به شمار آمده است.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۲۲-.</ref> شیعیان برآنند براساس [[روایات]]<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵، ح۲۱؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۳۳۶.</ref> پس از ظهور، جامعه اسلامی به کمال واقعی رسیده و زمین آباد و پر از عدل و داد می‌شود.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۱و۲۳۲.</ref> در روایات متعددی [[نشانه‌های ظهور]] بیان شده است.<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۸۱-۲۷۸.</ref>
 
از پیامبر نقل شده است که: «اگر از عمر دنیا نمانده باشد مگر یک روز، خدا آن روز را آنقدر طولانی می‌کند تا مهدی از فرزندان من ظهور نموده و دنیا را پر از عدل و داد کند چنان‌که از ظلم و جور پر شده باشد».<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۱.</ref>


==جایگاه امامان شیعه نزد اهل سنت==
==جایگاه امامان شیعه نزد اهل سنت==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴

ویرایش