پرش به محتوا

امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ دسامبر ۲۰۱۹
جز
خط ۱۲۴: خط ۱۲۴:
محمد بن علی مشهور به امام جواد و امام محمد تقی(ع) و نهمین امام [[شیعیان اثنی عشری]]، فرزند امام هشتم و [[سبیکه نوبیه|سَبیکه نوبیه]] در [[ماه رمضان]] [[سال ۱۹۵ هجری قمری|سال ۱۹۵ق]] در [[مدینه]] متولد شد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> و در [[ذی‌القعده]] به [[سال ۲۲۰ هجری قمری|سال ۲۲۰ق]] در [[بغداد]] به شهادت رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۳۷۹.</ref> او در کنار جد خود [[امام هفتم]] در مقبره قریش در [[کاظمیه]] مدفون گردید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵.</ref>
محمد بن علی مشهور به امام جواد و امام محمد تقی(ع) و نهمین امام [[شیعیان اثنی عشری]]، فرزند امام هشتم و [[سبیکه نوبیه|سَبیکه نوبیه]] در [[ماه رمضان]] [[سال ۱۹۵ هجری قمری|سال ۱۹۵ق]] در [[مدینه]] متولد شد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> و در [[ذی‌القعده]] به [[سال ۲۲۰ هجری قمری|سال ۲۲۰ق]] در [[بغداد]] به شهادت رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۳۷۹.</ref> او در کنار جد خود [[امام هفتم]] در مقبره قریش در [[کاظمیه]] مدفون گردید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵.</ref>


امام جواد(ع) در سن هشت سالگی<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲.</ref> و به تصریح پدرش به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۵.</ref> سن کم او سبب شد تا شماری از شیعیان، در امامت او تردید کنند؛ برخی، برادرش [[عبدالله بن موسی بن جعفر|عبدالله بن موسی]] را امام خواندند و برخی دیگر به [[واقفیه]] پیوستند؛ اما بیشتر آنان با توجه به نص امامت و آزمایش علمی امام جواد(ع)، امامت او را پذیرفتند.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۲و۲۷۳.</ref> او در دوران ۱۷ سال امامتش<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> با مأمون و معتصم همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref>
امام جواد(ع) در سن هشت سالگی<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲.</ref> و به تصریح پدرش به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۵.</ref> سن کم او سبب شد تا شماری از شیعیان، در امامت او تردید کنند؛ برخی، برادرش [[عبدالله بن موسی بن جعفر|عبدالله بن موسی]] را امام خواندند و برخی دیگر به [[واقفیه]] پیوستند؛ اما بیشتر آنان با توجه به نص امامت و آزمایش علمی امام جواد(ع)، امامت او را پذیرفتند.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲-۴۷۴.</ref> او در دوران ۱۷ سال امامتش<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> با مأمون و معتصم همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref>


امام نهم به هنگام درگذشت پدر خود در مدینه بود، [[مأمون]] به جهت تحت نظر قرار دادن او را به [[بغداد]]- که آن روز پایتخت خلافت بود- احضار کرد و در ظاهر به او ابراز محبت بسیار نمود و دختر خود را به [[ازدواج]] وی درآورد. پس از مدتی ایشان به مدینه بازگشت و تا آخر عهد مأمون در مدینه ماند. پس از درگذشت مأمون، [[معتصم عباسی|معتصم]] زمام خلافت را به دست گرفت و دوباره امام را به بغداد احضار کرده و تحت نظر گرفت و سرانجام آن حضرت با تحریک معتصم و به دست همسر خود مسموم و شهید شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۵.</ref>
امام نهم به هنگام درگذشت پدر خود در مدینه بود، [[مأمون]] به جهت تحت نظر قرار دادن او و شیعیانش، در سال ۲۰۴ق او را به [[بغداد]]- که آن روز پایتخت خلافت بود- احضار کرد و [[ام الفضل]] دختر خود را به [[ازدواج]] وی درآورد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۸.</ref> پس از مدتی ایشان به مدینه بازگشت و تا آخر عهد مأمون در مدینه ماند. پس از درگذشت مأمون، [[معتصم عباسی|معتصم]] زمام خلافت را به دست گرفت و در سال ۲۲۰ق امام را به بغداد احضار کرده و تحت نظر گرفت و سرانجام آن حضرت با تحریک معتصم و به دست همسر خود مسموم و شهید شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۵؛ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۸۰-۴۸۲.</ref>


===۱۰. امام هادی(ع) ===
===۱۰. امام هادی(ع) ===
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴

ویرایش