پرش به محتوا

دعای ندبه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۰
جز
تمیزکاری
imported>Fayaz
جز (تمیزکاری)
خط ۱۶: خط ۱۶:
}}
}}
{{نیایش}}
{{نیایش}}
'''دعای نُدبه''' از [[دعا|دعاهای]] مشهور با موضوع [[استغاثه|اِستِغاثه]] (زاری و کمک‌خواستن) از [[امام زمان(عج)]] و تأسف خوردن بر [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] آن حضرت است. این دعا را اولین بار [[محمد بن جعفر مشهدی]] در کتاب [[المزار الکبیر]] نقل کرده و سپس [[سید ابن طاووس]] در کتاب [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]] آن را منسوب به [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] کرده و [[مستحب]] دانسته دعای ندبه در [[عید فطر]]، [[عید قربان]]، [[عید غدیر]] و [[روز جمعه]] خوانده شود.
'''دعای نُدبه''' از [[دعا|دعاهای]] مشهور با موضوع [[استغاثه|اِستِغاثه]] (زاری و کمک‌خواستن) از [[امام زمان(عج)]] و تأسف خوردن بر [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] آن حضرت است. این دعا را اولین بار [[محمد بن جعفر مشهدی]] در کتاب [[المزار الکبیر]] نقل کرده و سپس [[سید ابن طاووس]] در کتاب [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]] آن را به [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نسبت داده و خواندنش را [[مستحب]] دانسته است. دعای ندبه در [[عید فطر]]، [[عید قربان]]، [[عید غدیر]] و [[روز جمعه]] خوانده می‌شود.


==دلیل نام‌گذاری==
==دلیل نام‌گذاری==
ندبه به معنی فراخوانی و نیز گریه و ناله است. دعای ندبه مشتمل بر [[استغاثه]] و استمداد از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] و تاسف بر [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] و گریه از فراق ایشان است. از این‌رو به این نام شهرت یافته است <ref>حائری، «دعای ندبه»، ج۷، ص۵۳۵.</ref>
دعای ندبه مشتمل بر [[استغاثه]] و استمداد از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] و تاسف بر [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] و گریه از فراق ایشان است. از این‌رو به این نام شهرت یافته است <ref>حائری، «دعای ندبه»، ج۷، ص۵۳۵.</ref> ندبه به معنی فراخوانی و نیز گریه و ناله است.


==سند==
==سند==
دعای ندبه را اولین بار [[ابن المشهدی|محمّد بن جعفر بن مشهدی]] (از علمای [[قرن ششم هجری]]) در کتاب [[المزار الکبیر|مزار کبیر]] معروف به مزار ابن مشهدی، از محمد بن علی بن ابی قرّة، و او از کتاب [[محمد بن حسین بن سفیان بَزوفَری]] آورده است.<ref>مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۴-۵۷۳.</ref> سپس [[سید ابن طاووس|سید رضی‌الدین علی بن طاووس]](م ۶۶۴ق)، در کتاب «[[اقبال الاعمال]]» این دعا را منسوب به [[امام صادق علیه‌السلام]] کرده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۴ـ۵۰۴.</ref>  شیخ [[محمدتقی شوشتری]] (۱۲۸۱-۱۳۷۴ش)، رجالی معاصر، این دعا را انشاء [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] یا انشاء بزوفری می‌دانست و انتساب آن را به امام صادق رد کرده است.<ref>استادی، پاسخ معقول و منطقی به یک سؤال، ص ۱۱۲-۱۰۴.</ref>
دعای ندبه را اولین بار [[ابن المشهدی|محمّد بن جعفر بن مشهدی]] (از علمای [[قرن ششم هجری]]) در کتاب [[المزار الکبیر|مزار کبیر]] معروف به مزار ابن مشهدی، از محمد بن علی بن ابی‌قرّة، و او از کتاب [[محمد بن حسین بن سفیان بَزوفَری]] آورده است.<ref>مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۴-۵۷۳.</ref> سپس [[سید ابن طاووس]](م ۶۶۴ق)، در کتاب «[[اقبال الاعمال]]» این دعا را به [[امام صادق علیه‌السلام]] نسبت داده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۴ـ۵۰۴.</ref>  شیخ [[محمدتقی شوشتری]] (۱۲۸۱-۱۳۷۴ش)، رجالی معاصر، این دعا را انشاء [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] یا انشاء بزوفری می‌دانست و انتساب آن را به امام صادق رد کرده است.<ref>استادی، پاسخ معقول و منطقی به یک سؤال، ص ۱۱۲-۱۰۴.</ref>


==زمان خواندن و اعمال آن==
==زمان خواندن و اعمال آن==
[[سید ابن طاووس|سید رضی‌الدین علی بن طاووس]](م ۶۶۴ق)، در [[اقبال الاعمال]] نوشته که دعای ندبه در چهار عید خوانده شود.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۴ـ۵۰۴.</ref> و از امام صادق (ع) نقل کرده که مومنین پس از اتمام دعا، بصورت سجده، سمت راست صورت خود را بر زمین بگذارند و عباراتی را بگویند و پس از آن، سر برداشته و دستها را بالا برده و حاجات خود را از خداوند متعال بخواهند.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۳ـ۵۰۴.</ref>
[[سید ابن طاووس]](م ۶۶۴ق)، در [[اقبال الاعمال]] نوشته که دعای ندبه در چهار عید خوانده شود.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۴ـ۵۰۴.</ref> و از امام صادق (ع) نقل کرده که مؤمنین پس از اتمام دعا، بصورت سجده، سمت راست صورت خود را بر زمین بگذارند و عباراتی را بگویند و پس از آن، سر برداشته و دستها را بالا برده و حاجات خود را از خداوند متعال بخواهند.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۳ـ۵۰۴.</ref>


==محتوا==
==محتوا==
دعای ندبه با حمد و ثنای الهی و درود بر [[محمد(ص)|پیامبر]](ص) و آل او آغاز می‌گردد، سپس حکمت برگزیده شدن انبیاء و اولیاء و اینکه آنها مورد قبول خداوند بوده‌اند بیان شده است و مهمترین فراز زندگی هر یک از [[پیامبران اولوالعزم]] و پیش از آنان [[حضرت آدم]] اشاره شده و تاکید گردیده که برای اینکه حق پایدار بماند برای هر یک از آنان [[وصی]] و چانشین از سوی خدواند تعیین گردید به خاطر اینکه [[باطل]] بر اهل [[حق]] چیره نشود و احدی بر خدواند عذری نیاورد که چرا پیامبر و فرستاده‌ای از سوی تو نیامد و راهنمای هشدار دهنده‌ای نرسید تا آیات تو را پیروی کنیم.
دعای ندبه با حمد و ثنای الهی و درود بر [[محمد(ص)|پیامبر]](ص) و آل او آغاز می‌گردد، سپس حکمت برگزیده شدن انبیاء و اولیاء و اینکه آنها مورد قبول خداوند بوده‌اند بیان شده است و مهمترین فراز زندگی هر یک از [[پیامبران اولوالعزم]] و پیش از آنان [[حضرت آدم]] اشاره شده و تاکید گردیده که برای اینکه حق پایدار بماند برای هر یک از آنان [[وصی]] و چانشین از سوی خدواند تعیین گردید به خاطر اینکه [[باطل]] بر اهل [[حق]] چیره نشود و احدی بر خدواند عذری نیاورد که چرا پیامبر و فرستاده‌ای از سوی تو نیامد و راهنمای هشدار دهنده‌ای نرسید تا آیات تو را پیروی کنیم.


آنگاه به جانشینی [[حضرت علی(ع)]] می‌پردازد و با آوردن قسمتی از فضایل آن حضرت سخن را به بی‌وفایی و شقاوتمندی دشمنان دین می‌کشاند که بر خلاف دستور صریحِ [[پیامبر اکرم(ص)]] [[امام علی(ع)]] و هدایتگران از فرزندانش را یکی پس از دیگری به [[شهادت]] رساندند. آنگاه به [[استغاثه]] و اظهار شوق نسبت به آخرین بازمانده معصوم [[امامان شیعه|خاندان رسالت]] می‌پردازد و با درود مخصوص بر [[محمد(ص)|پیامبر(ص)]] و آل او با چند درخواست مهم برای تعجیل [[فرج]] و روی کار آمدن دولت [[حق]] و از بین رفتن [[باطل]] و محکم شدن پیوند با [[امام زمان(عج)]]، دعا خاتمه می‌یابد.<ref>حائری،«دعای ندبه»، ج۷، ص۵۳۵</ref>
آنگاه به جانشینی [[حضرت علی(ع)]] می‌پردازد و با آوردن قسمتی از فضایل آن حضرت سخن را به بی‌وفایی و شقاوتمندی دشمنان دین می‌کشاند که بر خلاف دستور صریحِ [[پیامبر اکرم(ص)]] [[امام علی(ع)]] و هدایتگران از فرزندانش را یکی پس از دیگری به [[شهادت]] رساندند. آنگاه به [[استغاثه]] و اظهار شوق نسبت به آخرین بازمانده معصوم [[امامان شیعه|خاندان رسالت]] می‌پردازد و با درود مخصوص بر [[محمد(ص)|پیامبر(ص)]] و آل او با چند درخواست مهم برای تعجیل [[فرج]] و روی کار آمدن دولت [[حق]] و از بین رفتن [[باطل]] و محکم شدن پیوند با [[امام زمان(عج)]]، دعا خاتمه می‌یابد.<ref> حائری،«دعای ندبه»، ج۷، ص۵۳۵</ref>


==شرح‌ها==
==شرح‌ها==