۱۷٬۵۰۷
ویرایش
جنگ نهروان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح جزیی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح جزیی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| زیرنویس = | | زیرنویس = | ||
| زمان = در [[صفر]] [[سال ۳۸ هجری]] | | زمان = در [[صفر]] [[سال ۳۸ هجری قمری|سال۳۸ق]] | ||
| مکان = [[نهروان]]، [[عراق]] | | مکان = [[نهروان]]، [[عراق]] | ||
| مختصات = | | مختصات = | ||
| علت = اعتراض [[خوارج]] بر [[امام علی(ع)]] به | | علت = اعتراض [[خوارج]] بر [[امام علی(ع)]] به [[ماجرای حکمیت]] با استناد به «[[لا حکم الا لله]]»... | ||
| قلمرو = | | قلمرو = | ||
| نتیجه = پیروزی [[مسلمانان]] | | نتیجه = پیروزی [[مسلمانان]] | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| قوای۱ = | | قوای۱ = | ||
| قوای۲ = | | قوای۲ = | ||
| خسارات۱ = [[شهادت]] کمتر از ده نفر از سپاه امام علی(ع) | | خسارات۱ = [[شهادت]] کمتر از ده نفر از سپاه امام علی(ع) | ||
| خسارات۲ = | | خسارات۲ = زخمی شدن چهارصد نفر و کشته شدن اکثر خوارج حاضر در صحنه نبرد | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
'''جنگ نهروان'''، از جنگ‌های دوره [[خلافت امام علی|خلافت امام علی(ع) ]] که بعد از [[جنگ صفین]] و در پی [[ماجرای حکمیت]] در [[صفر]] سال ۳۸ق روی داد. یک سوی این جنگ، گروه موسوم به [[مارقین]] یا [[خوارج]] بودند. در این جنگ، خوارج شکست سختی از سپاه امام علی (ع) خوردند. گفته‌اند کمتر از ده نفر از خوارج از صحنه جنگ فرار کردند که یکی از آنان [[عبدالرحمن بن ملجم مرادی]]، قاتل [[امام علی(ع)]] بود. | |||
'''جنگ نهروان'''، از جنگ‌های دوره [[خلافت امام علی|خلافت امام علی(ع) ]] که بعد از [[جنگ صفین]] و در پی | |||
==پیدایش خوارج== | ==پیدایش خوارج== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۵: | ||
اعتراضات خوارج تا شش ماه پس از صفین ادامه داشت و به همین جهت علی (ع)، [[عبدالله بن عباس]] و [[صعصعة بن صوحان]] را برای گفتگو نزد آنها فرستاد. آنان تسلیم خواسته این دو نفر برای بازگشتن به جماعت نشدند. پس از آن امام (ع) از آنها خواست تا دوازده نفر را معین کرده و خود نیز همین تعداد را جدا کرده و با آنها به گفتگو نشست.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۵۲.</ref> | اعتراضات خوارج تا شش ماه پس از صفین ادامه داشت و به همین جهت علی (ع)، [[عبدالله بن عباس]] و [[صعصعة بن صوحان]] را برای گفتگو نزد آنها فرستاد. آنان تسلیم خواسته این دو نفر برای بازگشتن به جماعت نشدند. پس از آن امام (ع) از آنها خواست تا دوازده نفر را معین کرده و خود نیز همین تعداد را جدا کرده و با آنها به گفتگو نشست.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۵۲.</ref> | ||
علی (ع) نامه‌ای نیز به سران خوارج نوشت و از آنها دعوت کرد که به سوی مردم بازگردند اما عبدالله بن وهب با یادآوری حوادث صفین، تأکید کرد که علی(ع) از دین خارج شده و باید توبه نماید. امام پس از این نیز بارها توسط افرادی همچون [[قیس بن سعد]]، [[ابو ایوب انصاری]] خوارج را به‌سمت خود فراخوانده، به آنها امان داد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۰.</ref> وی پس از آنکه از تسلیم خوارج ناامید گردید، سپاه خود را که مشتمل بر چهارده هزار نفر بود در مقابل آنها قرار داد و نبرد آغاز گردید، در حالی که علی (ع) تاکید کرد که سپاه وی آغازگر نبرد نباشند تا اینکه سرانجام نهروانیان جنگ را شروع کردند.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ص۲۱۰.</ref> | علی(ع) نامه‌ای نیز به سران خوارج نوشت و از آنها دعوت کرد که به سوی مردم بازگردند اما عبدالله بن وهب با یادآوری حوادث صفین، تأکید کرد که علی(ع) از دین خارج شده و باید توبه نماید. امام پس از این نیز بارها توسط افرادی همچون [[قیس بن سعد]]، [[ابو ایوب انصاری]] خوارج را به‌سمت خود فراخوانده، به آنها امان داد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۰.</ref> وی پس از آنکه از تسلیم خوارج ناامید گردید، سپاه خود را که مشتمل بر چهارده هزار نفر بود در مقابل آنها قرار داد و نبرد آغاز گردید، در حالی که علی (ع) تاکید کرد که سپاه وی آغازگر نبرد نباشند تا اینکه سرانجام نهروانیان جنگ را شروع کردند.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ص۲۱۰.</ref> | ||
==تعداد سپاهیان خوارج== | ==تعداد سپاهیان خوارج== | ||
به دلیل رفتار مسالمت‌آمیز علی (ع) قبل از آغاز جنگ و دادن امان به خوارج و دعوتشان به بازگشت، تعدادی از این سپاه جدا شدند به‌عنوان مثال [[فروه بن نوفل|فروه بن نوفل]] و پانصد نفر دیگر از این افراد بودند.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ص۲۱۰.</ref> بنابر روایات تاریخی، از چهار هزار خارجی، تعداد افرادی که برای مبارزه در برابر لشکر علی (ع) باقی ماندند تنها هزار و هشتصد نفر سواره و هزار و پانصد نفر پیاده بودند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۱.</ref> | به دلیل رفتار مسالمت‌آمیز علی(ع) قبل از آغاز جنگ و دادن امان به خوارج و دعوتشان به بازگشت، تعدادی از این سپاه جدا شدند به‌عنوان مثال [[فروه بن نوفل|فروه بن نوفل]] و پانصد نفر دیگر از این افراد بودند.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ص۲۱۰.</ref> بنابر روایات تاریخی، از چهار هزار خارجی، تعداد افرادی که برای مبارزه در برابر لشکر علی(ع) باقی ماندند تنها هزار و هشتصد نفر سواره و هزار و پانصد نفر پیاده بودند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۱.</ref> | ||
==نتیجه جنگ== | ==نتیجه جنگ== | ||
با آغاز جنگ، به سرعت تمامی خوارج کشته و یا زخمی شدند، زخمی‌ها به تعداد چهارصد نفر، به خانواده‌هایشان تحویل داده شدند، در مقابل از سپاه علی (ع) تعدادی کمتر از ده نفر کشته داشت، از اجتماع خوارج در نهروان کمتر از ۱۰ نفر فرار کردند که یکی از آنان عبدالرحمن بن ملجم مرادی قاتل امام علی (ع) بود.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۳-۳۷۵.</ref> | با آغاز جنگ، به سرعت تمامی خوارج کشته و یا زخمی شدند، زخمی‌ها به تعداد چهارصد نفر، به خانواده‌هایشان تحویل داده شدند، در مقابل از سپاه علی (ع) تعدادی کمتر از ده نفر کشته داشت، از اجتماع خوارج در نهروان کمتر از ۱۰ نفر فرار کردند که یکی از آنان عبدالرحمن بن ملجم مرادی قاتل امام علی(ع) بود.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۷۳-۳۷۵.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||