اسماعیلیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←گستره جغرافیایی
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←جایگاه و اهمیت) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←گستره جغرافیایی) |
||
| خط ۱۶۴: | خط ۱۶۴: | ||
پس از سقوط دولت‌های فاطمی و نزاری، اسماعیلیان دیگر هرگز نتوانستند قدرت گذشته خویش را بدست آورند و به دور افتاده‌ترین کشورهای جهان اسلام خاصه یمن و شبه قاره هند پناه بردند و در حال حاضر در حدود ۲۵ کشور جهان پراکنده هستند و عمدتاً در [[هند]]، [[پاکستان]]، [[افغانستان]]، [[تاجیکستان]] در آسیای مرکزی و پامیر [[چین]] زندگی می‌کنند<ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ص۳.</ref>. | پس از سقوط دولت‌های فاطمی و نزاری، اسماعیلیان دیگر هرگز نتوانستند قدرت گذشته خویش را بدست آورند و به دور افتاده‌ترین کشورهای جهان اسلام خاصه یمن و شبه قاره هند پناه بردند و در حال حاضر در حدود ۲۵ کشور جهان پراکنده هستند و عمدتاً در [[هند]]، [[پاکستان]]، [[افغانستان]]، [[تاجیکستان]] در آسیای مرکزی و پامیر [[چین]] زندگی می‌کنند<ref>دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ص۳.</ref>. | ||
«اسماعیلیه امروز به دو طایفه [[آقاخانیه]] و [[بهره]] تقسیم می‌شوند که بازماندگان دو فرقه نزاری و مستعلوی هستند. گروه اول قریب به یک میلیون نفر در [[ایران]] و آسیای وسطی و افریقا و هند پراکنده‌اند و رئیس ایشان کریم آقاخان است. گروه دوم که قریب پنجاه هزار نفر هستند، در جزیره العرب و سواحل خلیج فارس و سوریه به سر می‌برند»<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۵۳.</ref> «اسماعیلیه در سوریه در قلعه مصیاف و قلعه القدموس و سلمیه و در ایران در [[کهک]] و محلات [[قم]] و بیرجند و قاین خراسان و در [[افغانستان]] در [[بلخ]] و بدخشان و در آسیای مرکزی در خوقند و قره تکین هستند و در [[افغانستان]] [[مفتدی]] خوانده می‌شوند و عده‌ای بسیار از ایشان در کافرستان (نورستان) و جلال آباد و ر حوزه جیحون اعلی و ساری گل و خوان و یاسین زندگی می‌کنند. در هند و پاکستان بیش از دیگر جاها مراکز اسماعیلیه وجود دارد و در محل‌هایی به نام اجمیر و مرواره و راجپوتانه و [[کشمیر]] و بمبئی و بروده و کورج فراوانند. باید دانست که همه اسماعیلیه در هند از اتباع [[آقاخان]] نیستند. بلکه عده‌ای از آنان را نیز [[بهره]] گویند که غالبا در گجرات زندگی می‌کنند. در [[عمان]] و [[مسقط]] و در [[زنگبار]] و [[تانزانیا]] بسیارند.»<ref> | «اسماعیلیه امروز به دو طایفه [[آقاخانیه]] و [[بهره]] تقسیم می‌شوند که بازماندگان دو فرقه نزاری و مستعلوی هستند. گروه اول قریب به یک میلیون نفر در [[ایران]] و آسیای وسطی و افریقا و هند پراکنده‌اند و رئیس ایشان کریم آقاخان است. گروه دوم که قریب پنجاه هزار نفر هستند، در جزیره العرب و سواحل خلیج فارس و سوریه به سر می‌برند»<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۵۳.</ref> «اسماعیلیه در سوریه در قلعه مصیاف و قلعه القدموس و سلمیه و در ایران در [[کهک]] و محلات [[قم]] و بیرجند و قاین خراسان و در [[افغانستان]] در [[بلخ]] و بدخشان و در آسیای مرکزی در خوقند و قره تکین هستند و در [[افغانستان]] [[مفتدی]] خوانده می‌شوند و عده‌ای بسیار از ایشان در کافرستان (نورستان) و جلال آباد و ر حوزه جیحون اعلی و ساری گل و خوان و یاسین زندگی می‌کنند. در هند و پاکستان بیش از دیگر جاها مراکز اسماعیلیه وجود دارد و در محل‌هایی به نام اجمیر و مرواره و راجپوتانه و [[کشمیر]] و بمبئی و بروده و کورج فراوانند. باید دانست که همه اسماعیلیه در هند از اتباع [[آقاخان]] نیستند. بلکه عده‌ای از آنان را نیز [[بهره]] گویند که غالبا در گجرات زندگی می‌کنند. در [[عمان]] و [[مسقط]] و در [[زنگبار]] و [[تانزانیا]] بسیارند.»<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۵۱.</ref> | ||
=== طایفه آقاخانیه=== | === طایفه آقاخانیه=== | ||