پرش به محتوا

کفاره روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۵: خط ۵:
برخی فقهاء مانند [[صاحب جواهر]] و [[آیت الله خویی]] معتقدند انجام هر یک از مبطلات روزه، علاوه بر قضای روزه، سبب کفاره نیز می‌شود. در مقابل، تعدادی فقهاء معتقدند؛ مبطلاتی همچون [[قى‌کردن]] یا اشتباه در تشخیص اذان صبح یا [[اذان مغرب]] موجب کفاره نمی‌شود.
برخی فقهاء مانند [[صاحب جواهر]] و [[آیت الله خویی]] معتقدند انجام هر یک از مبطلات روزه، علاوه بر قضای روزه، سبب کفاره نیز می‌شود. در مقابل، تعدادی فقهاء معتقدند؛ مبطلاتی همچون [[قى‌کردن]] یا اشتباه در تشخیص اذان صبح یا [[اذان مغرب]] موجب کفاره نمی‌شود.


بنابر نظر فقهاء، اگر شخصی روزه خود را با مبطلات حلال مانند غذا و آب، باطل کند باید علاوه بر قضای روزه، یکی از موارد کفاره را نیز باید انجام دهد. اما اگر به حرام روزه خود را باطل کند برای نمونه [[زنا]] یا [[شراب]]، باید [[کفاره جمع]] را انجام دهد.
بنابر نظر فقهاء، اگر شخصی روزه خود را با مبطلات حلال مانند غذا و آب، باطل کند باید علاوه بر قضای آن، یکی از موارد کفاره را نیز انجام دهد. اما اگر به حرام روزه خود را باطل کند برای نمونه [[زنا]] یا [[شراب]]، باید [[کفاره جمع]] را انجام دهد.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
خط ۲۰: خط ۲۰:


==چه مبطلاتی سبب کفاره می‌شوند==
==چه مبطلاتی سبب کفاره می‌شوند==
[[صاحب جواهر]] معتقد است بنابر [[روایات]]، انجام هر یک از مبطلات روزه، علاوه بر قضای روزه، سبب کفاره نیز می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الكلام فی شرح شرائع الإسلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۲۲۶.</ref> آیت الله خویی نیز معتقد است هر آنچه روزه با آن باطل شود، حتی دروغ بر خدا و پیامبر و یا [[قی کردن]]، موجب کفاره نیز می‌شود.<ref>خویی، موسوعة الإمام الخوئی، ۱۴۱۸ق، ج۲۱، ص۳۰۵.</ref>
[[صاحب جواهر]] معتقد است بنابر [[روایات]]، انجام هر یک از مبطلات روزه، علاوه بر قضای روزه، سبب کفاره نیز می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالكلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۲۲۶.</ref> آیت الله خویی نیز معتقد است هر آنچه روزه با آن باطل شود، حتی دروغ بر خدا و پیامبر و یا [[قی کردن]]، موجب کفاره نیز می‌شود.<ref>خویی، موسوعة الإمام الخوئی، ۱۴۱۸ق، ج۲۱، ص۳۰۵.</ref>


در مقابل برخی فقهاء معتقدند باطل کردن روزه لزوما به معنای واجب شدن کفاره نیست.<ref>برای نمونه ر.ک: طباطبایی یزدی، العروة الوثقى مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۸.</ref> [[امام خمینی]] معتقد است اگر شخصی به عمد قى كند یا در شب [[جنب]] شود، سه مرتبه بیدار شود و بخوابد و تا [[اذان صبح]] بیدار نشود؛ تنها قضاى آن روز را باید بگیرد و کفاره‌ای بر گردن آن‌ها نیست.<ref>خمینی،  
در مقابل برخی فقهاء معتقدند باطل کردن روزه لزوما به معنای واجب شدن کفاره نیست.<ref>برای نمونه ر.ک: طباطبایی یزدی، العروة الوثقى مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۳۸.</ref> [[امام خمینی]] معتقد است اگر شخصی به عمد قى كند یا در شب [[جنب]] شود، سه مرتبه بیدار شود و بخوابد و تا [[اذان صبح]] بیدار نشود؛ تنها قضاى آن روز را باید بگیرد و کفاره‌ای بر گردن آن‌ها نیست.<ref>خمینی،