حدیث من عرف نفسه: تفاوت میان نسخه‌ها

شماری از مفسران حدیث «من عرف نفسه» را هم‌معنا یا دارای ارتباط معنایی با برخی از آیات قرآن دانسته‌اند. برای مثال علامه طباطبایی منظور از عبارت‌های قرآنیِ «عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ»،<ref>سوره مائده، آیه ۱۰۵.</ref> (به خودتان بپردازید) «سَنُرِ‌یهِمْ آیاتِنَا...فِی أَنفُسِهِمْ»<ref>سوره فصلت،‌آیه ۵۳.</ref> (به‌زودی نشانه‌های خود را...در دل‌هایشان به آن‌ها نشان خواهیم داد) و « «وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ، وَ فِي أَنْفُسِكُم»<ref>سوره ذاریات، آیه ۲۱.</ref> (و روى زمين براى اهل يقين نشانه‏‌هايى است و در خود شما) را همان معرفت نفس دانسته و حدیث «من عرف نفسه» را نقل کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۱۶۵تا۱۷۰</ref>

همچنین [[ملاصدرا]]، [[علامه طباطبایی]] و [[جوادی آملی]] ذیل آیه «نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ»<ref>سوره حشر، آیه ۱۸و۱۹.</ref> (خدا را فراموش کردند و او [نیز] آنان را دچار خودفراموشى کرد) از این حدیث سخن گفته‌اند.<ref>ملاصدرا، اسرار الآیات، ۱۳۶۰ش، ص۱۶۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۱۶۵؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۱۴۵و۱۸۱.</ref> ابوالحسن علی واحدی، مفسر سنی قرن پنجم قمری، هم ذیل آیه ۱۳۰ [[سوره بقره]]<ref>«وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهيمَ إِلاَّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَه»؛ جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم رویگردان خواهد شد؟!</ref> این حدیث را پیش کشیده است.<ref>واحدی، الوسیط، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref>