کفاره جمع: تفاوت میان نسخه‌ها

به فتوای برخی از فقیهان افطار روزه با کار حرامی مثل خوردن نجاست، [[زنا]]، [[استمنا]] و مانند آن، سبب وجوب کفاره جمع می‌شود؛<ref>عاملی، جامع عباسی، ۱۴۲۹ق، ص۴۶۲؛ بحرانی، سداد العباد، ۱۴۲۱ق، ص۲۲۹؛ حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج‌۲، ص۹۷؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج‌۱، ص۹۳۱.</ref>  خواه آنچه [[حرام]] است در اصل حرمت داشته باشد و یا به سببی مانند [[غصب]] نمودن، [[نجس]] شدن و یا خوردن غذای مضر، حرام باشد؛<ref>فقعانی، مسائل ابن طی، بی‌تا، ص۱۷۸؛ شهید ثانی، حاشیة المختصر النافع، ۱۴۲۲ق، ص۶۱؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج‌۱، ص۹۳۰–۹۳۱.</ref> [[امام رضا(ع)]] در پاسخ به سوأل [[اباصلت هروی]]، خوردن روزه با حرام را مستحق کفاره جمع دانسته است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۷۸.</ref>  

عده‌ای به استناد قواعد فقهی و برخی روایات، تنها یک کفاره را در افطار روزه با حرام لازم دانسته‌اند<ref>صیمری، غایة المرام، ۱۴۲۰ق، ج‌۱، ص۳۱۹.</ref> [[آیت‌الله خامنه‌ای]]<ref>خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج‌۱، ص۱۳۵.‌</ref> و [[آیت‌الله سیستانی]]<ref>سیستانی، توضیح المسائل، ۱۳۹۳ش، ص۲۹۸-۲۹۹.‌</ref> و انجام کفاره جمع را بنابر [[احتیاط مستحب]] می‌دانند. بعضی نیز در این مسئله به [[احتیاط واجب]] حکم کرده‌اند.<ref>امام خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج‌۲، ص۱۲۶؛ امام خمینی، توضیح المسائل امام خمینی، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۴.</ref>

بنابر فتوای برخی مراجع تقلید، لزوم کفاره جمع برای افطار با حرام مختص به روزه [[رمضان]] نیست و سایر روزه‌های [[واجب]] را نیز شامل می‌شود.<ref> فقعانی، مسائل ابن طی، بی‌تا، ص۱۷۸.</ref> همچنان‌که عده‌ای فرو بردن اخلاط سر و سینه را نیز به این حکم پیوند داده‌اند.<ref>مجلسی، لوامع صاحبقرانی، ۱۴۱۴ق، ج‌۳، ص۲۴۸؛ شهید ثانی، حاشیة الإرشاد، ۱۴۱۴ق، ج‌۱، ص۳۰۹.‌</ref> همچنین فرو بردن آب دهان که خون در آن باشد، بر اساس [[فتوا|فتوای]] برخی، موجب کفاره جمع خواهد شد<ref>کرمانشاهی، مقامع الفضل، ۱۴۲۱ق، ج‌۲، ص۲۴۹.</ref> و یا باید بنا به احتیاط واجب، کفاره سه‌گانه را ادا نمود.<ref> امام خمینی، توضیح المسائل امام خمینی، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۹.</ref>

بر اساس فتوای برخی مراجع، دروغ بستن بر [[خدا|خداوند]] و [[پیامبر(ص)]] در حال روزه، موجب کفاره جمع می‌شود؛ هرچند که اختلافاتی در این زمینه وجود دارد.<ref> امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج‌۱، ص۹۳۱.</ref>

* اگر انجام سه کفاره باهم امکان نداشت، هر کدام که ممکن است را باید انجام دهد و اگر بر هیچ کدام از آنها و به هیچ اندازه‌ای قدرت نداشت باید [[استغفار]] نماید.<ref> امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج‌۱، ص۹۳۰–۹۳۱.</ref>

* خمینی، سیدروح‌الله، تحریرالوسیلة، قم، موسسه مطبوعات دارالعلم، ۱۴۰۹ق.

* خمینی، سیدروح‌الله، توضیح المسائل (محشی)، تحقیق سیدمحمدحسین بنی‌هاشمی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۲۴ق.

* خمینی، سیدروح‌الله، توضیح المسائل، تحقیق مسلم قلی‌پور گیلانی، بی‌جا، ۱۴۲۶ق.