پرش به محتوا

امام موسی کاظم علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
خط ۲۱: خط ۲۱:
| طول عمر = ۵۵ سال
| طول عمر = ۵۵ سال
}}
}}
'''موسی بن جعفر''' ([[سال ۱۲۷ هجری قمری|۱۲۷]] یا [[سال ۱۲۸ هجری قمری|۱۲۸]]-[[سال ۱۸۳ هجری قمری|۱۸۳ق]]) معروف به '''امام موسی کاظم''' و ملقب به '''[[کاظم]]''' و '''[[باب الحوائج]]''' هفتمین [[امام]] [[شیعیان]] [[امامیه|دوازده امامی]] است. وی در [[سال ۱۲۸ قمری]]، همزمان با شروع قیام [[ابومسلم خراسانی]]، داعی [[بنی‌عباس]] علیه [[امویان]] به‌دنیا آمد و در سال [[سال ۱۴۸ هجری قمری|۱۴۸ق]] پس از [[شهادت]] پدرش، [[امام صادق(ع)]]، به [[امامت]] رسید. دوران ۳۵ ساله امامت او با [[خلافت]] [[منصور عباسی|منصور]]، [[هادی عباسی|هادی]]، [[مهدی عباسی|مهدی]] و [[هارون الرشید|هارون عباسی]] همزمان بود. ایشان چندین بار توسط مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در [[سال ۱۸۳ هجری قمری|۱۸۳ق]] در زندان [[سندی بن شاهک]] به [[شهادت]] رسید. پس از وی، امامت به فرزندش [[امام رضا علیه‌السلام|علی بن موسی(ع)]] منتقل شد.
'''موسی بن جعفر''' ([[سال ۱۲۷ هجری قمری|۱۲۷]] یا [[سال ۱۲۸ هجری قمری|۱۲۸]]-[[سال ۱۸۳ هجری قمری|۱۸۳ق]]) معروف به '''امام موسی کاظم''' و ملقب به '''[[کاظم]]''' و '''[[باب الحوائج]]''' هفتمین [[امام]] [[شیعیان]] [[امامیه|دوازده امامی]] است. وی در [[سال ۱۲۸ قمری]]، همزمان با شروع قیام [[ابومسلم خراسانی]]، داعی [[بنی‌عباس]] علیه [[امویان]] به‌دنیا آمد و در سال [[سال ۱۴۸ هجری قمری|۱۴۸ق]] پس از [[شهادت]] پدرش، [[امام صادق(ع)]]، به [[امامت]] رسید. دوران ۳۵ ساله امامت او با [[خلافت]] [[منصور عباسی|منصور]]، [[هادی عباسی|هادی]]، [[مهدی عباسی|مهدی]] و [[هارون الرشید|هارون عباسی]] همزمان بود. ایشان چندین بار توسط مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در [[سال ۱۸۳ هجری قمری|۱۸۳ق]] در زندان [[سندی بن شاهک]] به [[شهادت]] رسید. پس از وی، [[امامت]] به فرزندش [[امام رضا علیه‌السلام|علی بن موسی(ع)]] منتقل شد.


دوره امامت امام کاظم(ع) با اوج قدرت [[خلافت عباسی]] همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، [[تقیه]] می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش ‌می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر [[خلفای عباسی]] و قیام‌های [[علویان|علوی]] مانند [[قیام شهید فخ]] گزارش نشده است. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با [[بنی عباس|خلفای عباسی]] و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند.
دوره امامت امام کاظم(ع) با اوج قدرت [[خلافت عباسی]] همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، [[تقیه]] می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش ‌می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر [[خلفای عباسی]] و قیام‌های [[علویان|علوی]] مانند [[قیام شهید فخ]] گزارش نشده است. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با [[بنی عباس|خلفای عباسی]] و دیگران تلاش می‌کرد از [[خلافت]] عباسیان مشروعیت‌زدایی کند.


مناظرات و گفتگوهایی از موسی بن جعفر با برخی عالمان یهودی و مسیحی در منابع تاریخی و [[جامع حدیث|حدیثی]] نقل شده که در پاسخ به پرسش‌های آنان بوده است. در [[کتاب مسند الامام الکاظم]] بیش از سه هزار [[حدیث]] از وی گردآوری شده که شماری از آنها را برخی از [[اصحاب اجماع]] روایت کرده‌اند.
مناظرات و گفتگوهایی از موسی بن جعفر با برخی عالمان یهودی و مسیحی در منابع تاریخی و [[جامع حدیث|حدیثی]] نقل شده که در پاسخ به پرسش‌های آنان بوده است. در [[کتاب مسند الامام الکاظم]] بیش از سه هزار [[حدیث]] از وی گردآوری شده که شماری از آنها را برخی از [[اصحاب اجماع]] روایت کرده‌اند.


امام کاظم(ع) برای ارتباط با شیعیان، [[سازمان وکالت]] را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم(ع) همزمان با بروز انشعاباتی در [[شیعه]] بود و فرقه‌های [[اسماعیلیه]]، [[فطحیه]] و [[ناووسیه]] با آغاز امامت او و [[واقفیه|فرقه واقفیه]] پس از شهادت او شکل گرفت.
امام کاظم(ع) برای ارتباط با [[شیعیان]]، [[سازمان وکالت]] را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم(ع) همزمان با بروز انشعاباتی در [[شیعه]] بود و فرقه‌های [[اسماعیلیه]]، [[فطحیه]] و [[ناووسیه]] با آغاز [[امامت]] او و [[واقفیه|فرقه واقفیه]] پس از شهادت او شکل گرفت.


منابع شیعه و [[سنی]]، علم، [[عبادت]]، [[بردباری]] و بخشندگی وی را ستوده‌ و او را [[کظم غیظ|کاظم]] و [[عبد صالح]] لقب داده‌اند. بزرگان [[اهل‌ سنت]] به امام هفتم شیعیان به عنوان یک عالم دینی احترام می‌گذاشته و همچون شیعیان به [[زیارت]] قبر او می‌رفته‌اند. حرم امام کاظم(ع) و حرم نوه‌اش [[امام جواد(ع)]] در منطقه [[کاظمین]] در شمال [[بغداد]]، به [[حرم کاظمین]] شهرت دارد و زیارتگاه [[مسلمانان]] به‌ویژه [[شیعیان]] است.
منابع شیعه و [[سنی]]، علم، [[عبادت]]، [[بردباری]] و بخشندگی وی را ستوده‌ و او را [[کظم غیظ|کاظم]] و [[عبد صالح]] لقب داده‌اند. بزرگان [[اهل‌ سنت]] به امام هفتم شیعیان به عنوان یک عالم دینی احترام می‌گذاشته و همچون شیعیان به [[زیارت]] قبر او می‌رفته‌اند. حرم امام کاظم(ع) و حرم نوه‌اش [[امام جواد(ع)]] در منطقه [[کاظمین]] در شمال [[بغداد]]، به [[حرم کاظمین]] شهرت دارد و زیارتگاه [[مسلمانان]] به‌ویژه [[شیعیان]] است.
خط ۳۵: خط ۳۵:
موسی بن جعفر در [[ذی‌الحجه]]  [[سال ۱۲۷ هجری قمری|۱۲۷ق]]<ref>{{پک|طبری|۱۴۰۳| ک=دلائل الإمامة|ص=ص۳۰۳}}</ref> یا [[۷ صفر]] [[سال ۱۲۸ هجری قمری|۱۲۸ق]]<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک= اعلام الوری| ص=ج۲، ص۶}}</ref> هنگامی که [[امام صادق(ع)]] و همسرش [[حمیده]] از [[حج]] بازمی‌گشتند، در منطقه [[ابواء]] به دنیا آمد.<ref>{{پک|مسعودی|۱۳۶۲ش| ک=اثبات الوصیة| ص=ص۳۵۷-۳۵۶}}</ref> ولادت او را در [[سال ۱۲۹ قمری]] و در [[مدینه]] نیز گفته‌اند.<ref>{{پک|بغدادی| ۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص= ج۱۳، ص۲۹}}</ref> در تقویم [[جمهوری اسلامی ایران]]، ولادت امام هفتم در [[۲۰ ذی‌الحجه]] ثبت شده است.<ref>{{پک|شورای تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران|۱۳۹۷ش|ک=تقویم رسمی کشور سال ۱۳۹۸ش هجری شمسی|ص= ص۸}}</ref> برخی منابع از علاقه فراوان امام صادق(ع) به او خبر داده‌اند.<ref>{{پک|شبراوی|۱۴۲۳ق|ک= الاتحاف بحب الاشراف| ص= ص۲۹۵}}</ref> بنا بر روایت [[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد برقی]]، امام صادق(ع) پس از ولادت فرزندش موسی، سه روز مردم را اِطعام کرد.<ref>{{پک|امین|۱۳۷۶ش|ک= سیره معصومان|ص= ج۶، ص۱۱۳}}</ref>
موسی بن جعفر در [[ذی‌الحجه]]  [[سال ۱۲۷ هجری قمری|۱۲۷ق]]<ref>{{پک|طبری|۱۴۰۳| ک=دلائل الإمامة|ص=ص۳۰۳}}</ref> یا [[۷ صفر]] [[سال ۱۲۸ هجری قمری|۱۲۸ق]]<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک= اعلام الوری| ص=ج۲، ص۶}}</ref> هنگامی که [[امام صادق(ع)]] و همسرش [[حمیده]] از [[حج]] بازمی‌گشتند، در منطقه [[ابواء]] به دنیا آمد.<ref>{{پک|مسعودی|۱۳۶۲ش| ک=اثبات الوصیة| ص=ص۳۵۷-۳۵۶}}</ref> ولادت او را در [[سال ۱۲۹ قمری]] و در [[مدینه]] نیز گفته‌اند.<ref>{{پک|بغدادی| ۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص= ج۱۳، ص۲۹}}</ref> در تقویم [[جمهوری اسلامی ایران]]، ولادت امام هفتم در [[۲۰ ذی‌الحجه]] ثبت شده است.<ref>{{پک|شورای تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران|۱۳۹۷ش|ک=تقویم رسمی کشور سال ۱۳۹۸ش هجری شمسی|ص= ص۸}}</ref> برخی منابع از علاقه فراوان امام صادق(ع) به او خبر داده‌اند.<ref>{{پک|شبراوی|۱۴۲۳ق|ک= الاتحاف بحب الاشراف| ص= ص۲۹۵}}</ref> بنا بر روایت [[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد برقی]]، امام صادق(ع) پس از ولادت فرزندش موسی، سه روز مردم را اِطعام کرد.<ref>{{پک|امین|۱۳۷۶ش|ک= سیره معصومان|ص= ج۶، ص۱۱۳}}</ref>
{{اصلی|فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام کاظم(ع)}}
{{اصلی|فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام کاظم(ع)}}
نسب موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب با چهار واسطه به [[امام علی(ع)]] می‌رسد. پدر او [[امام صادق(ع)]]، ششمین امام شیعیان و مادرش [[حمیده همسر امام صادق|حمیده بربریه]] است.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک=الارشاد|ص=ج۲، ص۲۱۵}}</ref> [[کنیه]] او را ابوابراهیم، ابوالحسن اول، ابوالحسن ماضی و ابوعلی گفته‌اند. وی را به دلیل [[کظم غیظ|کنترل خشم]] خود در برابر بدرفتاری دیگران، [[کاظم]] <ref>{{پک|ابن اثیر|۱۳۸۵ق|ک= الکامل|ص= ج۶، ص۱۶۴}}؛ {{پک|ابن جوزی|۱۴۱۸ق|ک= تذکرة الخواص|ص= ص۳۱۲}}</ref> و به سبب عبادتِ بسیار، ''عبد صالح'' لقب داده‌اند.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۲۹}}</ref> [[باب الحوائج]] نیز از القاب اوست<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک=الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۶،۲۲۷}}؛ {{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک=اعلام الوری|ص= ج۲، ص۶}}؛ {{پک|ابن شهر آشوب|۱۳۷۹ق|ک= المناقب| ص=ج۴، ص۳۲۳}}؛ {{پک|قمی|۱۴۱۷|ک= الانوار البهیه|ص= ص۱۷۷}}</ref> و مردم [[مدینه]] او را زَیْنُ المُجتَهدین (زینت تلاش‌گران) می‌نامیدند.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک=الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۵}}</ref>
نسب موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب با چهار واسطه به [[امام علی(ع)]] می‌رسد. پدر او [[امام صادق(ع)]]، ششمین امام [[شیعیان]] و مادرش [[حمیده همسر امام صادق|حمیده بربریه]] است.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک=الارشاد|ص=ج۲، ص۲۱۵}}</ref> [[کنیه]] او را ابوابراهیم، ابوالحسن اول، ابوالحسن ماضی و ابوعلی گفته‌اند. وی را به دلیل [[کظم غیظ|کنترل خشم]] خود در برابر بدرفتاری دیگران، [[کاظم]] <ref>{{پک|ابن اثیر|۱۳۸۵ق|ک= الکامل|ص= ج۶، ص۱۶۴}}؛ {{پک|ابن جوزی|۱۴۱۸ق|ک= تذکرة الخواص|ص= ص۳۱۲}}</ref> و به سبب عبادتِ بسیار، ''عبد صالح'' لقب داده‌اند.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۲۹}}</ref> [[باب الحوائج]] نیز از القاب اوست<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک=الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۶،۲۲۷}}؛ {{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک=اعلام الوری|ص= ج۲، ص۶}}؛ {{پک|ابن شهر آشوب|۱۳۷۹ق|ک= المناقب| ص=ج۴، ص۳۲۳}}؛ {{پک|قمی|۱۴۱۷|ک= الانوار البهیه|ص= ص۱۷۷}}</ref> و مردم [[مدینه]] او را زَیْنُ المُجتَهدین (زینت تلاش‌گران) می‌نامیدند.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک=الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۵}}</ref>


موسی بن جعفر(ع) در دوران انتقال قدرت از [[امویان]] به [[عباسیان]] به دنیا آمد. در چهار سالگی وی، نخستین [[خلیفه]] عباسی به حکومت رسید. از زندگی امام کاظم(ع) تا پیش از [[امامت]] وی، اطلاعات چندانی در دست نیست، جز چند گفتگوی علمی در زمان کودکی از جمله گفتگو با [[ابوحنیفه]]<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۳، ص۲۹۷}}؛ {{پک|ابن شعبه حرانی|۱۴۰۴ق|ک=تحف العقول|ص=ص۴۱۱-۴۱۲}}{{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک= بحارالانوار|ص= ج۱۰، ص۲۴۷}}</ref>  و عالمان ادیان دیگر<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۱، ص۲۲۷}}؛ {{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک= بحارالانوار|ص=ج۱۰، ص۲۴۴-۲۴۵}}</ref> که در [[مدینه]] رخ داده است.
موسی بن جعفر(ع) در دوران انتقال قدرت از [[امویان]] به [[عباسیان]] به دنیا آمد. در چهار سالگی وی، نخستین [[خلیفه]] عباسی به حکومت رسید. از زندگی امام کاظم(ع) تا پیش از [[امامت]] وی، اطلاعات چندانی در دست نیست، جز چند گفتگوی علمی در زمان کودکی از جمله گفتگو با [[ابوحنیفه]]<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۳، ص۲۹۷}}؛ {{پک|ابن شعبه حرانی|۱۴۰۴ق|ک=تحف العقول|ص=ص۴۱۱-۴۱۲}}{{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک= بحارالانوار|ص= ج۱۰، ص۲۴۷}}</ref>  و عالمان ادیان دیگر<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۱، ص۲۲۷}}؛ {{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک= بحارالانوار|ص=ج۱۰، ص۲۴۴-۲۴۵}}</ref> که در [[مدینه]] رخ داده است.


بر پایه روایتی که در [[مناقب ابن شهر آشوب|مناقب]] آمده، وی به صورت ناشناس وارد یکی از روستاهای [[شام]] شده و در آنجا با راهبی گفتگو کرده که به مسلمان شدن او و همراهانش انجامیده است.<ref>{{پک|ابن شهر آشوب|۱۳۷۹ق| ک= المناقب|ص= ج۴، ص۳۱۱-۳۱۲}}</ref> همچنین گزارش‌هایی از سفرهای امام به [[مکه]] برای [[حج]] یا [[عمره]] وجود دارد.<ref>{{پک|ابن شهر آشوب|۱۳۷۹ق| ک=المناقب|ص=ج۴، ص۳۱۲-۳۱۳}}</ref> چند بار نیز امام از سوی خلفای عباسی به [[بغداد]] احضار شده است. جز این موارد، امام بیشتر عمر خود را در مدینه گذرانده است.
بر پایه روایتی که در [[مناقب ابن شهرآشوب|مناقب]] آمده، وی به صورت ناشناس وارد یکی از روستاهای [[شام]] شده و در آنجا با راهبی گفتگو کرده که به مسلمان شدن او و همراهانش انجامیده است.<ref>{{پک|ابن شهر آشوب|۱۳۷۹ق| ک= المناقب|ص= ج۴، ص۳۱۱-۳۱۲}}</ref> همچنین گزارش‌هایی از سفرهای امام به [[مکه]] برای [[حج]] یا [[عمره]] وجود دارد.<ref>{{پک|ابن شهر آشوب|۱۳۷۹ق| ک=المناقب|ص=ج۴، ص۳۱۲-۳۱۳}}</ref> چند بار نیز امام از سوی خلفای عباسی به [[بغداد]] احضار شده است. جز این موارد، امام بیشتر عمر خود را در مدینه گذرانده است.
{{گاهشمار زندگی امام کاظم(ع)}}
{{گاهشمار زندگی امام کاظم(ع)}}
'''همسر و فرزندان'''
'''همسر و فرزندان'''
خط ۵۱: خط ۵۱:
*'''نصوص امامت'''
*'''نصوص امامت'''
{{همچنین|امامت ائمه اثنی عشر}}
{{همچنین|امامت ائمه اثنی عشر}}
از دیدگاه شیعه، [[امام]] از جانب خدا تعیین می‌شود و از راه‌های شناخت او، [[نص]] (تصریح پیامبر(ص) یا امام قبلی به امامت امام پس از خود) است.<ref>فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۳۷.</ref> امام صادق(ع) در موارد متعددی  امامت موسی بن جعفر را به اصحاب نزدیک خود اعلام کرده بود. در هر یک از کتاب‌های [[الکافی (کتاب)|کافی]]،<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۱، ص۳۰۷-۳۱۱}}</ref> [[ارشاد المفید|ارشاد]]،<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۱۶-۲۲۲}}</ref> [[اعلام الوری]]<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک=اعلام الوری|ص=ج۲، ص۷-۱۶}}</ref> و [[بحارالانوار]]،<ref>{{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک=بحارالانوار|ص= ج۴۸، ص۱۲-۲۹}} </ref> بابی درباره نصوص امامت موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که به ترتیب ۱۶، ۴۶، ۱۲ و ۱۴ روایت را در این باره نقل کرده‌اند<ref>{{پک|جمعی از نویسندگان|۱۳۹۲ش|ک= مجموعه مقالات سیره و زمانه امام کاظم|ص= ج۲، ص۷۹، ۸۱}}</ref> از جمله:
از دیدگاه شیعه، [[امام]] از جانب خدا تعیین می‌شود و از راه‌های شناخت او، [[نص]] (تصریح [[پیامبر(ص)]] یا امام قبلی به [[امامت]] امام پس از خود) است.<ref>فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۳۷.</ref> امام صادق(ع) در موارد متعددی  امامت موسی بن جعفر را به اصحاب نزدیک خود اعلام کرده بود. در هر یک از کتاب‌های [[الکافی (کتاب)|کافی]]،<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۱، ص۳۰۷-۳۱۱}}</ref> [[ارشاد المفید|ارشاد]]،<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۱۶-۲۲۲}}</ref> [[اعلام الوری]]<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک=اعلام الوری|ص=ج۲، ص۷-۱۶}}</ref> و [[بحارالانوار]]،<ref>{{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک=بحارالانوار|ص= ج۴۸، ص۱۲-۲۹}} </ref> بابی درباره نصوص امامت موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که به ترتیب ۱۶، ۴۶، ۱۲ و ۱۴ روایت را در این باره نقل کرده‌اند<ref>{{پک|جمعی از نویسندگان|۱۳۹۲ش|ک= مجموعه مقالات سیره و زمانه امام کاظم|ص= ج۲، ص۷۹، ۸۱}}</ref> از جمله:
* در روایتی، فیض بن مختار می‌گوید از امام صادق(ع) پرسیدم [[امام]] پس از شما کیست؟ در این هنگام فرزندش موسی وارد شد و امام صادق(ع) او را امام بعدی معرفی کرد.<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک= اعلام الوری|ص= ج۲، ص۱۰}}</ref>  
* در روایتی، فیض بن مختار می‌گوید از [[امام صادق(ع)]] پرسیدم [[امام]] پس از شما کیست؟ در این هنگام فرزندش موسی وارد شد و امام صادق(ع) او را امام بعدی معرفی کرد.<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک= اعلام الوری|ص= ج۲، ص۱۰}}</ref>  
* [[علی بن جعفر الصادق|علی بن جعفر]] روایت کرده که امام صادق(ع) درباره موسی بن جعفر فرمود: «{{عربی|فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِی وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِی وَ الْحُجَّةُ لِلَه تَعَالَی عَلَی كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِی<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۲۰}}</ref>؛ او برترین فرزندان و بازماندگان من است و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار می‌گیرد و  پس از من، حجت خدا بر همه مخلوقات است.|}}»
* [[علی بن جعفر الصادق|علی بن جعفر]] روایت کرده که امام صادق(ع) درباره موسی بن جعفر فرمود: «{{عربی|فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِی وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِی وَ الْحُجَّةُ لِلَه تَعَالَی عَلَی كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِی<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۲۰}}</ref>؛ او برترین فرزندان و بازماندگان من است و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار می‌گیرد و  پس از من، حجت خدا بر همه مخلوقات است.|}}»
همچنین در [[عیون اخبار الرضا]] آمده است که [[هارون الرشید]] خطاب به فرزندش، موسی بن جعفر را امام بر حق و سزاوارترین فرد به جانشینی پیامبر(ص) خوانده و پیشوایی خود را ظاهری و با زور توصیف کرده است.<ref>{{پک|صدوق|۱۳۷۸ق|ک= عیون اخبار الرضا|ص= ج۱، ص۹۱}}؛ {{پک|عطاردی|۱۴۰۹ق|ک= مسند الامام الکاظم|ص= ج۱، ص۷۵}}</ref><ref group="یادداشت">أَنَا إِمَامُ الْجَمَاعَةِ فِي الظَّاهِرِ وَ الْغَلَبَةِ وَ الْقَهْرِ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ إِمَامُ حَقٍّ وَ الله يَا بُنَيَّ إِنَّهُ لَأَحَقُّ بِمَقَامِ رَسُولِ اللَّهِ ص مِنِّي وَ مِنَ الْخَلْقِ جَمِيعا؛ «فرزندم! من پیشوای ظاهری مردم هستم که پیشوایی را از راه زور و غلبه به دست آورده‌ام، اما موسی بن جعفر امام و حجت خدا در زمین است. به خدا قسم كه او از من و از همه مردم به جانشینی پيامبر(ص) سزاوارتر است.»</ref>
همچنین در [[عیون اخبار الرضا]] آمده است که [[هارون الرشید]] خطاب به فرزندش، موسی بن جعفر را امام بر حق و سزاوارترین فرد به جانشینی پیامبر(ص) خوانده و پیشوایی خود را ظاهری و با زور توصیف کرده است.<ref>{{پک|صدوق|۱۳۷۸ق|ک= عیون اخبار الرضا|ص= ج۱، ص۹۱}}؛ {{پک|عطاردی|۱۴۰۹ق|ک= مسند الامام الکاظم|ص= ج۱، ص۷۵}}</ref><ref group="یادداشت">أَنَا إِمَامُ الْجَمَاعَةِ فِي الظَّاهِرِ وَ الْغَلَبَةِ وَ الْقَهْرِ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ إِمَامُ حَقٍّ وَ الله يَا بُنَيَّ إِنَّهُ لَأَحَقُّ بِمَقَامِ رَسُولِ اللَّهِ ص مِنِّي وَ مِنَ الْخَلْقِ جَمِيعا؛ «فرزندم! من پیشوای ظاهری مردم هستم که پیشوایی را از راه زور و غلبه به دست آورده‌ام، اما موسی بن جعفر امام و حجت خدا در زمین است. به خدا قسم كه او از من و از همه مردم به جانشینی پيامبر(ص) سزاوارتر است.»</ref>
خط ۵۸: خط ۵۸:
'''وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان'''
'''وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان'''


در منابع آمده است [[امام صادق(ع)]] با توجه به سخت‌گیری‌های عباسیان و برای حفظ جان امام کاظم(ع)، پنج نفر {{یادداشت| ۱-منصور دوانیقی حاکم عباسی۲-محمد بن سلیمان حاکم مدینه۳- عبدالله افطح فرند امام صادق۴- حمیده (همسر امام صادق)۵- امام کاظم با این وصیت امام صادق(ع) توطئه منصور برای شناسایی وصیّ امام صادق (ع) و قتل او خنثی شد.}}ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد.<ref>{{پک|پیشوایی|۱۳۷۲ش|ک= سیره پیشوایان|ص=ص۴۱۴}}</ref> هر چند امام صادق(ع)، بارها امامِ پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود، اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان ابهام‌آلود کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق(ع) مانند [[مؤمن طاق]] و [[هشام بن سالم]] نیز دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ [[عبدالله افطح]]، که ادعای [[امامت]] کرده بود، رفتند و از او درباره [[زکات]] پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس با موسی بن جعفر(ع) ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع‌ شدند و امامت او را پذیرفتند.<ref> {{پک|کشّی|۱۴۰۹ق| ک=رجال|ص=ص۲۸۲-۲۸۳}}</ref>
در منابع آمده است [[امام صادق(ع)]] با توجه به سخت‌گیری‌های [[عباسیان]] و برای حفظ جان امام کاظم(ع)، پنج نفر {{یادداشت| ۱-[[منصور دوانیقی]] حاکم عباسی۲-محمد بن سلیمان حاکم [[مدینه]]۳- [[عبدالله افطح]] فرند امام صادق۴- [[حمیده]] (همسر امام صادق)۵- امام کاظم با این [[وصیت]] امام صادق(ع) توطئه منصور برای شناسایی وصیّ امام صادق (ع) و قتل او خنثی شد.}}ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد.<ref>{{پک|پیشوایی|۱۳۷۲ش|ک= سیره پیشوایان|ص=ص۴۱۴}}</ref> هر چند امام صادق(ع)، بارها امامِ پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود، اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان ابهام‌آلود کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق(ع) مانند [[مؤمن طاق]] و [[هشام بن سالم]] نیز دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ [[عبدالله افطح]]، که ادعای [[امامت]] کرده بود، رفتند و از او درباره [[زکات]] پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس با موسی بن جعفر(ع) ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع‌ شدند و [[امامت]] او را پذیرفتند.<ref> {{پک|کشّی|۱۴۰۹ق| ک=رجال|ص=ص۲۸۲-۲۸۳}}</ref>


=== انشعاب در شیعه===
=== انشعاب در شیعه===
confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴

ویرایش