آیه فائزون: تفاوت میان نسخه‌ها

در برخی [[تفسیر قرآن|تفاسیر]]، مراد از فائزون را [[شیعه|شیعیان]] [[اهل البیت علیهم السلام|آل محمد(ص)]] دانسته‌اند<ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۳۵۴.</ref> که گاه آن را مستند به روایت از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نموده‌اند.<ref> جزایری، عقود المرجان، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۴۰۲.</ref> در گزارشی از [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]]، فائزان را [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] معرفی کرده که در اطاعت الهی و بر گرسنگی و [[فقیر|فقر]] [[صبر]] نموده و همچنین در مقابل [[گناه|گناهان]] و [[بلا|بلایا]] بردباری کرده و لذا از حساب نجات یافته‌اند.<ref> حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۵۳۱؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۲۰.</ref> چنان‌که در روایتی به نقل از [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام سلمه]] - همسر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] - از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] چنین نقل شده است که علی(ع) و شیعیانش رستگاران خواهند بود.<ref> مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۱ - ۴۲.</ref>

برخی برای آیه فائزون نکات و پیام‌هایی برشمرده‌اند که می‌توان به اختصاص پاداش الهی برای [[صبر]] در مقابل [[تمسخر]] [[کفر|کافران]]، لطف الهی نسبت به شکیبایان و لزوم انتظار برای رسیدن به پاداش الهی که از عوامل [[رستگاری]] دانسته شده است، اشاره کرد.<ref> رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۱۴، ص۱۰۵.</ref>