کرامت: تفاوت میان نسخه‌ها

کرامت، برخلاف معجزه، همراه با ادعای نبوت و [[تحدی]] نیست. همچنین برخلاف دیگر کارهای خارق العاده مانند سحر و کارهای مرتاضان، محدود نبوده و قابل یاددادن و یادگرفتن نیست.

کرامت به معنای ظهور امر خارق‌العاده از طرف کسی است که ادعای [[نبوت]] ندارد.<ref>جرجانی، التعریفات، ناصر خسرو، ص۷۹؛ سجادی،‌ فرهنگ معارف اسلامی، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۱۵.</ref> کرامت مصدر واژه «کرم» و در لغت به معنای بزرگواری، بزرگی کردن و سخاوت آمده است.<ref>دهخدا،‌ لغت نامه، ج۱۲، واژه کرامت؛ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۱۰۳.</ref>

کرامت مخصوص بندگان خاص خداوند است<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۲۲۱.</ref> اما با ادعای نبوت و تحدی یا اثبات حق همراه نیست.<ref>احمدی، تناقض نما یا غیب نمون؛ نگرشی نو به معجزه، ۱۳۸۹ش، ص۳۵۵.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] کرامت، امری است که به واسطه تقرب در پیشگاه [[خدا]] و لطافت [[روح]] و صفای باطن انسان صادر می‌شود؛ ولی نه برای اثبات حق با [[تحدی]](هماوردطلبی)؛ اگرچه ممکن است به صورت اتفاقی حقی با آن اثبات شود.<ref>علامه طباطبایی، اعجاز قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۱۱۶.</ref> از این رو همه کارهای خارق‌العاده‌ای که [[پیامبران]]، [[امامان(ع)]] و اولیای خدا به اذن الهی انجام می‌دهند، ولی همراه با ادعای نبوت نیست، کرامت به شمار می‌آیند.<ref>مصباح یزدی، راه و راهنماشناسی، ۱۳۹۷ش، ص۱۷۸؛ جرجانی، التعریفات، ناصر خسرو، ص۷۹.</ref>  

*به اذن الهی تحقق پیدا می‌کنند؛<ref>مصباح یزدی، راه و راهنماشناسی، ۱۳۹۷ش، ص۱۷۸.</ref>  

*قابل تعلیم و تعلّم نیستند؛

==تفاوت با دیگر کارهای خارق العاده==

*'''ادعای نبوت و تحدی''':‌ معجزه همراه با ادعای [[نبوت]] و [[تحدی]] است؛ ولی کرامت با چنین ادعایی همراه نیست.<ref>قدردان قراملکی، معجزه در قلمرو عقل و دین، ۱۳۸۱ش، ص۷۶.</ref> از این رو گفته شده امر خارق العاده اگر با تحدی بر نبوت همراه باشد، معجزه است و اگر به وساطت اراده و [[نفس]] زکیه یکی از [[ولی خدا|اولیاء الهی]] انجام شود، کرامت نامیده می‌شود.<ref>جوادی آملی، تبیین براهین اثبات خدا، ۱۳۷۸ش، ص۲۵۱.</ref> از نظر برخی تنها فرق معجزه با کرامت، در ادعای نبوت است.<ref>مصباح یزدی، راه و راهنماشناسی، ۱۳۹۷ش، ص۱۷۸؛ جرجانی، التعریفات، ناصر خسرو، ص۷۹.</ref> برخی معنای معجزه را تعمیم داده و آن را بر هر کاری که دلیل بر مقام الهی داشتن (نبوت و امامت) است، اطلاق کرده‌اند. از این رو معجزه با ادعای امامت نیز می‌تواند همراه باشد، ولی کرامت با هیچ ادعایی همراه نیست و فقط لطفی است که خداوند به بندگان شایسته‌اش اعطا می‌کند.<ref>سعیدی روشن، معجزه‌شناسی، ۱۳۷۹ش، ص۲۶.</ref>

کرامت با سحر و کارهای مرتاضان تفاوت دارد. سحر و کارهای مرتاضان برخلاف کرامت، محدود است و ساحران و مرتاضان فقط کارهای خاصی می‌توانند انجام دهند. همچنین برخلاف کرامت سحر و کارهای مرتاضان قابل یادگیری و یاددادن است.<ref>مصباح یزدی، راه و راهنماشناسی، ۱۳۹۷ش، ص۱۷۹.</ref>

هر کرامتی، خارق‌العاده است، ولی هر خارق‌العاده‌ای، کرامت نیست. در کرامت شرط است که تنها از افراد صالح و با [[نیت]] و هدف خیر صادر شود نه به مقصود ماجراجویانه و یا بدون هدف.<ref>سیدعرب،‌ «کرامت»، ص۶۰۸.</ref> سحر غالبا بر چشم‌بندی، سبقت گرفتن بر سرعت دید، ابهام و تخیل مبتنی است اگر در برخی موارد هم منشأ طبیعی دارد، در خدمت اهداف [[شر]] و غالبا با جهل و [[خرافات]] همراه است.<ref>سیدعرب،‌ «کرامت»، ص۶۰۹.</ref>

ظهور کارهای خارق العاده مانند معجزه و کرامت از آثار و نشانه‌های [[ولایت تکوینی]] دانسته شده است.<ref>جوادی آملی، شمیم نور، ۱۳۸۳ش، ص۸۹.</ref>