پرش به محتوا

خطبه امام حسین در روز عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (←‏واکنش‌ها: تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۸: خط ۸:
امام حسین از لشکریان عمر بن سعد خواست تا حرفش را بشنوند و در جنگ عجله نکنند تا اینکه وظیفه‌اش(نصیحت و موعظه لشکریان ابن سعد) را نجام دهد. همچنین از آنان خواست که به او فرصت دهند تا دلیل آمدنش را به [[کوفه]] توضیح دهد سپس تصمیم بگیرند تا امر بر آنها مشتبه نشود.{{مدرک}}
امام حسین از لشکریان عمر بن سعد خواست تا حرفش را بشنوند و در جنگ عجله نکنند تا اینکه وظیفه‌اش(نصیحت و موعظه لشکریان ابن سعد) را نجام دهد. همچنین از آنان خواست که به او فرصت دهند تا دلیل آمدنش را به [[کوفه]] توضیح دهد سپس تصمیم بگیرند تا امر بر آنها مشتبه نشود.{{مدرک}}


امام حسین در بخش دوم سخنانش به معرفی خود پرداخت و به نسبش به [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]، [[حمزه بن عبدالمطالب]] و [[جعفر طیار]] اشاره کرد. او همچنین سخن پیامبر درباره خود و بردارش [[امام حسن(ع)]] «این دو سرور جوانان اهل بهشتند» را یادآور شد و از آنان خواست که اگر سخنانش را قبول ندارند به صحابه‌ای همچون [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[ابوسعید خدری]]، [[سهل بن سعد ساعدی]]، [[زید بن ارقم]] و [[انس بن مالک]] که هنوز زنده بودند، مراجعه نمایند.{{مدرک}} سپس با اشاره به اینکه وی نوه پیامبر است از آنان پرسید در برابر چه چیزی قصد کشتن او را دارند؟ آیا کسی از آنان را کشته است؟ یا مال کسی را حیف و میل کرده و یا اینکه جراحتی بر کسی وارد کره است؟
امام حسین در بخش دوم سخنانش به معرفی خود پرداخت و به نسبش به [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]، [[حمزه بن عبدالمطلب]] و [[جعفر طیار]] اشاره کرد. او همچنین سخن پیامبر(ص) درباره خود و بردارش [[امام حسن(ع)]] «این دو سرور جوانان اهل بهشتند» را یادآور شد و از آنان خواست که اگر سخنانش را قبول ندارند به صحابه‌ای همچون [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[ابوسعید خدری]]، [[سهل بن سعد ساعدی]]، [[زید بن ارقم]] و [[انس بن مالک]] که هنوز زنده بودند، مراجعه نمایند.{{مدرک}} سپس با اشاره به اینکه وی نوه پیامبر است از آنان پرسید در برابر چه چیزی قصد کشتن او را دارند؟ آیا کسی از آنان را کشته، یا مال کسی را حیف و میل کرده و یا اینکه جراحتی بر کسی وارد کره است؟


سپس [[شبث بن ربعی]]، [[حجار بن ابجر]]، [[قیس بن اشعث]] و [[یزید بن حارث]] از نویسندگان [[نامه‌های کوفیان]] را خطاب قرار داد که آیا شما نبودید که برای من نامه نوشتید و مرا به کوفه دعوت کردید و چون با انکار اینان مواجه شد فرمود: «اکنون هم اگر از آمدنم پشیمانید بگذارید به  هر جایی از دنیا که امن باشد بروم.»
سپس [[شبث بن ربعی]]، [[حجار بن ابجر]]، [[قیس بن اشعث]] و [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن حارث]] از نویسندگان [[نامه‌های کوفیان]] را خطاب قرار داد که آیا شما نبودید که برای من نامه نوشتید و مرا به [[کوفه]] دعوت کردید و چون با انکار اینان مواجه شد فرمود: «اکنون هم اگر از آمدنم پشیمانید بگذارید به  هر جایی از دنیا که امن باشد بروم.»{{مدرک}}


== واکنش‌ها==
== واکنش‌ها==
به گزارش [[ابومخنف]] هنگامی که امام حسین(ع) از لشکریان ابن سعد خواست که به حرفش گوش دهند تا دلیل آمدنش به کوفه را بیان کند، برخی از زنان و کودکان به گریه افتادند امام حسین(ع) از [[حضرت عباس]] و علی‌اکبر خواست که آنان را ساکت کنند و جمله معروف «فلعمری لیکثر بکاؤهن؛ به خدا قسم هنوز گریه‌های بسیاری در پیش دارند.» را همین جا بر زبان جاری کرد.<ref>ابومخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۰۶.</ref>
به گزارش [[ابومخنف]] هنگامی که امام حسین(ع) از لشکریان ابن سعد خواست که به حرفش گوش دهند تا دلیل آمدنش به کوفه را بیان کند، برخی از زنان و کودکان به گریه افتادند امام حسین(ع) از [[حضرت عباس]] و [[حضرت علی اکبر علیه‌السلام|علی‌اکبر]] خواست که آنان را ساکت کنند و جمله معروف «فلعمری لیکثر بکاؤهن؛ به خدا قسم هنوز گریه‌های بسیاری در پیش دارند.» را همین جا بر زبان جاری کرد.<ref>ابومخنف، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۲۰۶.</ref>


همچنین هنگامی که امام حسین(ع) خود را معرفی کرد و از لشکریان ابن سعد اگر سخنانش را قبول ندارند به صحابه‌ای که زنده هستند مراجعه نمایند، [[شمر بن ذی‌الجوشن]] برای اینکه سخنان امام حسین(ع) قطع شود تا در روحیه لشکر تأثیر نگذارد فریاد زد: او خدا را روی یک کلمه [[عبادت]] می‌کند و نمی‌داند چه می‌گوید؟ سخن شمر واکنش [[حبیب بن مظاهر]] را در پی داشت که به او گقت خدا بر قلب تو مهر زده است{{مدرک}}
همچنین هنگامی که امام حسین(ع) خود را معرفی کرد و از لشکریان ابن سعد اگر سخنانش را قبول ندارند به صحابه‌ای که زنده هستند مراجعه نمایند، [[شمر بن ذی‌الجوشن]] برای اینکه سخنان امام حسین(ع) قطع شود تا در روحیه لشکر تأثیر نگذارد فریاد زد: او خدا را روی یک کلمه [[عبادت]] می‌کند و نمی‌داند چه می‌گوید؟ سخن شمر واکنش [[حبیب بن مظاهر]] را در پی داشت که به او گقت خدا بر قلبت مهر زده است.{{مدرک}}


لشکریان ابن سعد در برابر سخنان امام حسین(ع) سکوت کردند، اما نویسندگان نامه‌ها دعوت خود را انکار نمودند. همچنین پس از سخنان امام حسین(ع)، قیس بن اشعث از او پرسید چرا با پسرعمویت(یزید) بیعت نمی‌کنی؟ امام حسین به او فرمود به خدا قسم، دستم را همچون انسان‌های ذلیل در دست شما قرار نمی‌دهم و مانند بنده‌ها فرار نمی‌کنم»
لشکریان ابن سعد در برابر سخنان امام حسین(ع) سکوت کردند، اما نویسندگان نامه‌ها دعوت خود را انکار نمودند. همچنین پس از سخنان امام حسین(ع)، [[قیس بن اشعث]] از او پرسید چرا با پسرعمویت(یزید) بیعت نمی‌کنی؟ امام حسین فرمود: «به خدا قسم، دستم را همچون انسان‌های ذلیل در دست شما قرار نمی‌دهم و مانند بنده‌ها فرار نمی‌کنم»{{مدرک}}
 
پس از آن آیه قرآن را که آیه «انی عذت بربی و ربکم أن ترجمون من به پروردگار خویش و پروردگار شما پناه می‌برم»<ref> سوره دخان، آیه۲۰.</ref> را که به داستان حضرت موسی را در برابر لجاجت فرعونیان اشاره دارد را قرائت کرد، و فرمود از اینکه گفتارم را قبول نمی‌کنید، پناه می‌برم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر شخص متکبر و سرکشی که بروز ایمان نمی‌آورد.»


== متن خطبه==
== متن خطبه==
خط ۴۷: خط ۴۹:
در اینجا قیس بن اشعث گفت: «یا حسین! چرا با پسر عمویت بیعت نمی‌کنی؟ با تو به دلخواهت رفتار خواهد کرد و کوچک‌ترین ناراحتی متوجه تو نخواهد شد.»
در اینجا قیس بن اشعث گفت: «یا حسین! چرا با پسر عمویت بیعت نمی‌کنی؟ با تو به دلخواهت رفتار خواهد کرد و کوچک‌ترین ناراحتی متوجه تو نخواهد شد.»


امام(ع) در جواب قیس فرمود: «تو هم مثل برادرت هستی، می‌خواهی مردان بنی‌هاشم بیش از خون مسلم بن عقیل را از تو انتقام بگیرند؟ نه به خدا قسم، دستم را همچون انسانهای ذلیل در دست شما قرار نمی‌دهم و مانند بنده‌ها فرار نمی‌کنم»
امام(ع) در جواب قیس فرمود: «تو هم مثل برادرت هستی، می‌خواهی مردان بنی‌هاشم بیش از خون مسلم بن عقیل را از تو انتقام بگیرند؟ نه به خدا قسم، دستم را همچون انسان‌های ذلیل در دست شما قرار نمی‌دهم و مانند بنده‌ها فرار نمی‌کنم»


پس از آن آیه قرآن را که داستان حضرت موسی را در برابر لجاجت فرعونیان نقل می‌کند، قرائت فرمود: انی عذت بربی و ربکم أن ترجمون[۹] من به پروردگار خویش و پروردگار شما پناه می‌برم که گفتار مرا قبول نمی‌کنید، پناه می‌برم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر شخص متکبر و سرکشی که بروز ایمان نمی‌آورد.» (در این هنگام سخن امام به پایان رسید، شتر خود را خواباند.)
پس از آن آیه قرآن را که داستان حضرت موسی را در برابر لجاجت فرعونیان نقل می‌کند، قرائت فرمود: انی عذت بربی و ربکم أن ترجمون[۹] من به پروردگار خویش و پروردگار شما پناه می‌برم که گفتار مرا قبول نمی‌کنید، پناه می‌برم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر شخص متکبر و سرکشی که بروز ایمان نمی‌آورد.» (در این هنگام سخن امام به پایان رسید، شتر خود را خواباند.)
خط ۹۱: خط ۹۳:
[[tr:İmam Hüseyin’in Aşura Günü Konuşması]]
[[tr:İmam Hüseyin’in Aşura Günü Konuşması]]
[[fr:Sermon de l'Imam Husayn (a) au jour d'Achoura]]
[[fr:Sermon de l'Imam Husayn (a) au jour d'Achoura]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[Category:خطبه‌های امام حسین]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]


[[رده:خطبه‌های امام حسین]]
[[رده:خطبه‌های امام حسین]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]