انس بن حارث کاهلی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''انس بن حارث کاهلی''' از [[صحابی|اصحاب]] [[پیامبر(ص)]] و از [[شهدای کربلا]]. پدر او [[حارث بن نبیه]] جزو [[اصحاب صفه]] بوده است. او راوی [[حدیث|حدیثی]] از پیامبر درباره کشته شدن [[امام حسین]](ع) در [[کربلا]] است.

انس از اصحاب پیامبر(ص) بود و گفته‌اند در [[جنگ بدر]] و [[جنگ حنین]] شرکت داشته است.<ref>أصحاب أمير المؤمنين عليه السلام و الرواة عنه، علامه امینی، ج‏1، ص68</ref> پدر او [[حارث بن نبیه]] نیز از اصحاب پیامبر و جزو [[اصحاب صفه]] بوده است.<ref>الإصابة، ابن حجر عسقلانی، ج‏1، ص693</ref>

::::'''«إنّ ابنی هذا -يعني الحسين- يقتل بأرض يقال لها كربلاء فمن شهد ذلك منكم فلينصره»'''

::::«این پسرم (یعنی حسین) در سرزمینی که به آن کربلا گفته می‌شود، کشته می‌شود. پس هر یک از شما آن را درک کرد، او را یاری کند.»<ref>الاصابه، ج۱، ص۲۷۱؛ المناقب، ابن شهرآشوب ،ج‏1،ص140</ref>

به گفته بلاذری، انس که در [[کوفه]] زندگی می‌کرد برای پرهیز از وارد شدن در جنگ، از کوفه خارج شد. او در منزلگاه [[قصر بنی مقاتل]] گفتگوی امام حسین با [[عبیدالله بن حر جعفی]] (که او نیز با همین قصد از کوفه خارج شده بود) شنید و پس از آن نزد امام آمد و گفت:

:::«به خدا سوگند از کوفه خارج نشدم جز به این سبب که همانند عبیدالله بن حر، جنگیدن با تو یا جنگیدن در کنار تو را ناخوش داشتم، ولی خداوند یاری تو را در دلم انداخت و به همراهی با تو برانگیخت.»<ref>أنساب الأشراف، ج‏3، ص 175</ref>

ولی به نقل برخی دیگر از منابع او در [[کربلا]] به امام حسین پیوست<ref>أسد الغابة، ج1، ص123</ref>

بنا بر نقل برخی منابع، انس قبل از عاشورا به خواست امام حسین به نزد عمر سعد رفت تا او را موعظه کند. وقتی بر عمر سعد او وارد شد، بر او سلام نکرد. عمر گفت: چرا بر من سلام نکردی؟ مگر من مسلمان نیستم؟ انس گفت: به خدا سوگند تو مسلمان نیستی چون می‌خواهی پسر [[رسول خدا]] (ص) را بکشی.

عمر سر به زیر انداخت و گفت به خدا سوگند می‌دانم که قاتل حسین در آتش است، ولی گریزی از اجرای فرمان امیر [[عبیدالله بن زیاد]] نیست.

انس نزد امام حسین بازگشت و ایشان را از سخن عمر سعد آگاه کرد.<ref>ینابیع الموده، قندوزی، ج۳، ص۶۹</ref>

{{شعر}}

{{ب|قَدْ عَلِمَتْ كَاهِلُهَا وَ دُودَا|وَ الْخِنْدِفِيُّونَ وَ قَيْسُ عَيْلَانَ}}

{{ب|بِأَنَّ قَوْمِي قُصَمُ الْأَقْرَانِ|يَا قَوْمِ كُونُوا كَأُسُودِ الْجَانِ}}

{{ب|آلُ عَلِيٍّ شِيعَةُ الرَّحْمَنِ|وَ آلُ حَرْبٍ شِيعَةُ الشَّيْطَان‏}}{{پایان شعر}}

<small>{{وسط چین}}قبایل کاهل و دودان و خندف و قیس عیلان همه می‌دانند{{سخ}}که قبیله من نابود کننده هماوردان است؛ ای یاران همچون شیر غران باشید{{سخ}}همانا آل علی پیرو خدای رحمان هستند و آل حرب (بنی سفیان) پیرو شیطانند.<ref>امالی شیخ صدوق، ص۱۱۶</ref>{{پایان}}</small>

او پس از کشتن چندین نفر به [[شهادت]] رسید. نام او در [[زیارت ناحیه مقدسه]] (غیر معروف) آمده است.

{{ستون-شروع|4}}

{{پانویس}}

*أنساب الأشراف، احمد بن یحیی بلاذری،‌ دار الفکر، اول، بیروت، ۱۴۱۷ق.

*الإصابة في تمييز الصحابة، ابن حجر عسقلانى‏، دار الكتب العلمية، بيروت‏، اول، 1415ق‏.

*ينابيع المودة لذو القربى‏، سليمان بن ابراهيم قندوزى‏، اسوه‏، قم‏، دوم،1422ق.

*أمالي الصدوق‏، شيخ صدوق‏، اعلمى‏، بيروت‏، پنجم، 1400ق‏