محمد بن اشعث بن قیس کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ و مکان درگذشت=[[سال ۶۷ هجری قمری|سال ۶۷ق]]

| اقدامات = انکار انتساب [[امام حسین(ع)|امام حسین]] به [[پیامبر(ص)]]

'''مُحمّد بن اَشْعَث بْن قَیْس کِنْدی'''، معروف به '''ابن اشعث'''(درگذشت: سال [[سال ۶۷ هجری قمری|۶۷ق]])، از عاملان [[واقعه کربلا]]. او فرماندهی نیروهای [[ابن زیاد]] را در دستگیری [[مسلم بن عقیل]] بر عهده داشت. در [[روز عاشورا]] انتساب [[امام حسین(ع)]] به [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اکرم]] را انکار کرد. پس از واقعه کربلا از مخالفان [[قیام مختار]] بود و نیروهای [[مختار]] به او دست نیافتند. سرانجام در جنگ [[مصعب بن زبیر]] با [[مختار ثقفی]] کشته شد.

مادر او، ام‌فروه دختر ابوقحافه بود. از این رو خواهرزاده [[خلیفه اول]] است.<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۹۵۰.</ref> برادرش [[قیس بن اشعث کندی|قیس بن اشعث]] در [[واقعه کربلا]] از سپاهیان [[عمر بن سعد]] بود.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۲۳.</ref> خواهرش [[جعده همسر امام حسن|جعده]] همسر [[امام حسن مجتبی(ع)]] بود که ایشان را به [[شهادت]] رساند.<ref> مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۲۷.</ref>

محمد بن اشعث در [[روز عاشورا]]، انتساب امام حسین(ع) به [[پیامبر(ص)]] را انکار کرد. از این رو امام حسین او را نفرین کرد.<ref> ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۹۷. ج۶، ص۲۴۲؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۳۵، ص۳۰۲.</ref> به گفته برخی منابع، پس از نفرین امام حسین، ابن اشعث برای [[قضای حاجت]] به کناری رفت و عقربی او را نیش زد و جان داد.<ref> مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۲۴۰؛ صدوق، امالی، ۱۴۰۰ق، ص۱۵۸.</ref> البته این گفته با گزارش منابع قدیمی‌تر از فعالیت او در [[قیام مختار]]<ref>ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۶۴؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۵۹.</ref> و قتلش در جنگ مصعب با مختار در [[سال ۶۷ قمری |سال ۶۷ق]]<ref>دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص ۳۰۱-۳۰۴؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج ۳، ص ۹۸؛ ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۴، ص۲۷۷.</ref> ناسازگار است.

ابن اشعث سال ۶۷ق در جنگ مصعب با مختار کشته شد.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص ۳۰۱-۳۰۴؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۹۸؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۴، ص۲۷۷؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۱۱۵.</ref> ابن حبان گفته است که وی به دست مختار کشته شد.<ref>ابن حبان، الثقات، ج۵، ص۳۵۲. به نقل از دانشنامه امام حسین، ج۹، ص۲۹۶.</ref>

عبدالرحمن بن محمد بن اشعث كندی (متوفای ۹۵ق) فرزند محمد بن اشعث، از حامیان [[اموی|خاندان اموی]] بود اما به‌تدریج به یکی از مخالفان آنان تبدیل شد و علیه آنان دست به شورش زد. شورش او از سال ۸۱ تا ۸۲ قمری ادامه یافت و دامنه آن از [[سیستان]] تا [[بصره]] گسترش پیدا کرد. وی به دلیل همین شورش علیه [[حجاج بن یوسف]] مشهور شد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۳۸.</ref>