جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها

در آموزه قرآن، به همان اندازه که شادکامی غافلانه<ref>غافر، آیه ۷۵.</ref> و غرق در لذایذ دنیا شدن،<ref> نک:طور، آیه ۱۲.</ref> جزایش عذاب جهنم است، جزای استکبار و برتری طلبی در دنیا،خواری و زبونی در آخرت است. از همان آغاز، نحوه در افتادن مجرمان به آتش، با خواری همراه است<ref>مریم، آیه ۸۶؛ زمر، آیه ۷۱.</ref> که گاه با تعابیری چون سرنگون شدن در آتش<ref>نمل،آیه ۹۰؛ قمر، آیه ۴۸.</ref> سخت رانده شدن،<ref> طور، آیه ۱۳.</ref> و گرفته شدن از سر و پا<ref>الرحمن، آیه ۴۱؛ دخان، آیه ۴۷؛ حاقه، آیه ۳۰-۳۱.</ref> بیان شده است. در حین عذاب نیز این خواری با تعابیری چون ذلت<ref> شوری، آیه ۴۵.</ref> خزی،<ref> آل عمران، آیه ۱۹۲؛ یونس، آیه ۹۸.</ref> یاد شده و عذاب هون صریحاً به عنوان انتقام برتری جویی و استکبار عنوان شده است.<ref> احقاف، آیه ۲۰.</ref>

مهم‌ترین حرمان دوزخیان که از همان عرصه قیامت آغاز می‌شود، سخن نگفتن خداوند با آنان است.<ref>بقره، آیه ۱۷۴.</ref> و این زمینه بی‌پناهی آنان در جهنم است. در این باره نخست باید به آیاتی توجه کرد که در آن‌ها سخن از درخواست جهنمیان از خزنه است که برای آنان نزد خداوند دعا کنند<ref>غافر، آیه ۴۹.</ref> و آنگاه که خزنه ناامیدشان می‌کنند، خود مستقیماً دست به دعا برمی‌دارند.<ref>غافر، آیه ۵۰؛ فاطر، آیه ۳۷.</ref> قرآن کریم به تضرع آنان برای اعتذار،<ref>تحریم، آیه ۷.</ref> آرزوی فدیه‌ای برای رهایی<ref> معارج، آیه ۱۱.</ref> و درخواستی برای مهلتی برای بازگشت به دنیا و جبران اعمال<ref> انعام، آیه ۲۷؛ صافات، آیه ۵۵-۵۶.</ref> اشاره دارد که هیچ یک مسموع نیست. بارها هم بر این نکته تأکید شده است که اهل دوزخ هیچ یاری<ref> بقره،آیه ۸۶؛ آل عمران، آیه ۹۱.</ref> مهلت<ref>بقره، آیه ۱۶۲؛ آل عمران، آیه ۸۸ .</ref>و امانی<ref> معارج، آیه ۲۸.</ref> دریافت نمی‌کنند.