confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (←منابع: حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا) |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[امام حسین(ع)]] در این منزلگاه در پاسخ نامه [[مسلم بن عقیل]]، نامهای به اهالی کوفه نوشت. و آن را به وسیله [[عبدالله بن یقطر]]<ref> إبصارالعین، السماوی، ص۹۳؛ ارشاد، ج۲، ص۷۰.</ref> یا [[قیس بن مسهر صیداوی]]<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵.</ref> به کوفه ارسال کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵.</ref> | [[امام حسین(ع)]] در این منزلگاه در پاسخ نامه [[مسلم بن عقیل]]، نامهای به اهالی کوفه نوشت. و آن را به وسیله [[عبدالله بن یقطر]]<ref> إبصارالعین، السماوی، ص۹۳؛ ارشاد، ج۲، ص۷۰.</ref> یا [[قیس بن مسهر صیداوی]]<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵.</ref> به کوفه ارسال کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵.</ref> | ||
ابن کثیر گفته است که امام حسین جمله «وقَدْ خَذَلَنَا شِیعَتُنَا فَمَنْ أَحَبَّ مِنْکمُ الِانْصِرَافَ فَلْینْصَرِفْ غَیرَ حَرِجٍ لَیسَ عَلَیهِ ذِمَام؛پیروانمان ما را خوار کردند، هرکس میخواهد بازگردد باکی بر او نیست، بازگردد و ذمه و عهدی از ما بر او نخواهد بود.» را در این منزل فرموده است.<ref> البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۶۹.</ref> اما منابع دیگر این سخنان امام را مربوط به منزل [[زباله]] دانستهاند.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۵؛ طبری، ج۵، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref> | ابن کثیر گفته است که امام حسین(ع) جمله «وقَدْ خَذَلَنَا شِیعَتُنَا فَمَنْ أَحَبَّ مِنْکمُ الِانْصِرَافَ فَلْینْصَرِفْ غَیرَ حَرِجٍ لَیسَ عَلَیهِ ذِمَام؛پیروانمان ما را خوار کردند، هرکس میخواهد بازگردد باکی بر او نیست، بازگردد و ذمه و عهدی از ما بر او نخواهد بود.» را در این منزل فرموده است.<ref> البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۶۹.</ref> اما منابع دیگر این سخنان امام را مربوط به منزل [[زباله]] دانستهاند.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۵؛ طبری، ج۵، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref> | ||
=== متن نامه === | === متن نامه === | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|شکل بندی ستون چپ=line-height:170% | |شکل بندی ستون چپ=line-height:170% | ||
|{{وسط چین}} بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ{{سخ}} مِن الْحُسَینِ بْنِ عَلِی إِلَی إِخْوَانِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ{{سخ}} سَلَامٌ عَلَیکمْ فَإِنِّی أَحْمَدُ إِلَیکمُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ کتَابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ جَاءَنِی یخْبِرُ فِیهِ بِحُسْنِ رَأْیکمْ وَ اجْتِمَاعِ مَلَئِکمْ عَلَی نَصْرِنَا وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنَا فَسَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ یحْسِنَ لَنَا الصَّنِیعَ وَ أَنْ یثِیبَکمْ عَلَی ذَلِک أَعْظَمَ الْأَجْرِ وَ قَدْ شَخَصْتُ إِلَیکمْ مِنْ مَکةَ یوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَمَانٍ مَضَینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ یوْمَ التَّرْوِیةِ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیکمْ رَسُولِی فَانْکمِشُوا فِی أَمْرِکمْ وَ جِدُّوا فَإِنِّی قَادِمٌ عَلَیکمْ فِی أَیامِی هَذِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه”.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰.</ref>{{پایان}} | |{{وسط چین}} بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ{{سخ}} مِن الْحُسَینِ بْنِ عَلِی إِلَی إِخْوَانِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ{{سخ}} سَلَامٌ عَلَیکمْ فَإِنِّی أَحْمَدُ إِلَیکمُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ کتَابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ جَاءَنِی یخْبِرُ فِیهِ بِحُسْنِ رَأْیکمْ وَ اجْتِمَاعِ مَلَئِکمْ عَلَی نَصْرِنَا وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنَا فَسَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ یحْسِنَ لَنَا الصَّنِیعَ وَ أَنْ یثِیبَکمْ عَلَی ذَلِک أَعْظَمَ الْأَجْرِ وَ قَدْ شَخَصْتُ إِلَیکمْ مِنْ مَکةَ یوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَمَانٍ مَضَینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ یوْمَ التَّرْوِیةِ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیکمْ رَسُولِی فَانْکمِشُوا فِی أَمْرِکمْ وَ جِدُّوا فَإِنِّی قَادِمٌ عَلَیکمْ فِی أَیامِی هَذِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه”.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰.</ref>{{پایان}} | ||
|{{وسط چین}} «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ{{سخ}} از [[حسین بن علی]] به برادران از مؤمنین و [[مسلمانان]] خود{{سخ}} سلام علیکم، همانا خدائی را سپاسگزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد: پس همانا نامه [[مسلم بن عقیل]] به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر میداد، من از خدا خواستهام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در | |{{وسط چین}} «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ{{سخ}} از [[حسین بن علی]] به برادران از مؤمنین و [[مسلمانان]] خود{{سخ}} سلام علیکم، همانا خدائی را سپاسگزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد: پس همانا نامه [[مسلم بن عقیل]] به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر میداد، من از خدا خواستهام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در [[سهشنبه]] [[۸ ذیالحجه]] [[روز ترویه]] از مکه به سوی شما رهسپار شدم، و چون فرستاده من به شما رسید در کار خود شتاب و کوشش کنید، زیرا من همین روزها بر شما درآیم، و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.»{{پایان}}}} | ||
{{-}} | {{-}} | ||