پرش به محتوا

حاجر: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''حاجز'''، از منزل‌گاه‌های مسیر مکه به کوفه. در [[واقعه کربلا]] [[امام حسین(ع)]] در این منزل‌گاه [[عبدالله بن یقطر]] یا [[قیس بن مسهر صیداوی]] را به همراه نامه‌ای به کوفه فرستاد و از آنجا راهی [[بطن عقبه]] شد.
'''حاجز'''، از منزل‌گاه‌های مسیر مکه به کوفه. در [[واقعه کربلا]] [[امام حسین(ع)]] در این منزل‌گاه [[عبدالله بن یقطر]] یا [[قیس بن مسهر صیداوی]] را به همراه نامه‌ای به کوفه فرستاد و از آنجا راهی [[بطن عقبه]] شد.
== وقایع ==
== وقایع ==
[[امام حسین(ع)]] در این منزل‌گاه در پاسخ نامه [[مسلم بن عقیل]]، نامه‌ای به اهالی کوفه نوشت. و آن را به وسیله [[عبدالله بن یقطر]]<ref>طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵</ref> یا [[قیس بن مسهر صیداوی]] به کوفه ارسال کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref> امام پس از حاجز در [[بطن عقبه]] منزل کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref>
[[امام حسین(ع)]] در این منزل‌گاه در پاسخ نامه [[مسلم بن عقیل]]، نامه‌ای به اهالی کوفه نوشت. و آن را به وسیله [[عبدالله بن یقطر]]<ref> إبصارالعین، السماوی، ص۹۳؛ ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref> یا [[قیس بن مسهر صیداوی]]<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵</ref> به کوفه ارسال کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۵، ص۳۹۴-۳۹۵</ref> امام پس از حاجز در [[بطن عقبه]] منزل کرد.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref>


ابن کثیر گفته است که امام حسین جمله «وقَدْ خَذَلَنَا شِیعَتُنَا فَمَنْ أَحَبَّ مِنْکمُ الِانْصِرَافَ فَلْینْصَرِفْ غَیرَ حَرِجٍ لَیسَ عَلَیهِ ذِمَام» را در این منزل فرموده است.<ref> البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۶۹</ref> اما منابع دیگر این سخنان امام را مربوط به منزل [[زباله]] دانسته‌اند.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۵؛ طبری، ج۵، ص۳۹۸-۳۹۹</ref>
ابن کثیر گفته است که امام حسین جمله «وقَدْ خَذَلَنَا شِیعَتُنَا فَمَنْ أَحَبَّ مِنْکمُ الِانْصِرَافَ فَلْینْصَرِفْ غَیرَ حَرِجٍ لَیسَ عَلَیهِ ذِمَام» را در این منزل فرموده است.<ref> البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۶۹</ref> اما منابع دیگر این سخنان امام را مربوط به منزل [[زباله]] دانسته‌اند.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۵؛ طبری، ج۵، ص۳۹۸-۳۹۹</ref>
خط ۱۰: خط ۱۰:


{{نقل قول دوقلو| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ مِنَ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی إِلَی إِخْوَانِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ سَلَامٌ عَلَیکمْ فَإِنِّی أَحْمَدُ إِلَیکمُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ کتَابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ جَاءَنِی یخْبِرُ فِیهِ بِحُسْنِ رَأْیکمْ وَ اجْتِمَاعِ مَلَئِکمْ عَلَی نَصْرِنَا وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنَا فَسَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ یحْسِنَ لَنَا الصَّنِیعَ وَ أَنْ یثِیبَکمْ عَلَی ذَلِک أَعْظَمَ الْأَجْرِ وَ قَدْ شَخَصْتُ إِلَیکمْ مِنْ مَکةَ یوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَمَانٍ مَضَینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ یوْمَ التَّرْوِیةِ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیکمْ رَسُولِی فَانْکمِشُوا فِی أَمْرِکمْ وَ جِدُّوا فَإِنِّی قَادِمٌ عَلَیکمْ فِی أَیامِی هَذِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه”.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref>
{{نقل قول دوقلو| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ مِنَ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی إِلَی إِخْوَانِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ سَلَامٌ عَلَیکمْ فَإِنِّی أَحْمَدُ إِلَیکمُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَمَّا بَعْدُ: فَإِنَّ کتَابَ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ جَاءَنِی یخْبِرُ فِیهِ بِحُسْنِ رَأْیکمْ وَ اجْتِمَاعِ مَلَئِکمْ عَلَی نَصْرِنَا وَ الطَّلَبِ بِحَقِّنَا فَسَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ یحْسِنَ لَنَا الصَّنِیعَ وَ أَنْ یثِیبَکمْ عَلَی ذَلِک أَعْظَمَ الْأَجْرِ وَ قَدْ شَخَصْتُ إِلَیکمْ مِنْ مَکةَ یوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَمَانٍ مَضَینَ مِنْ ذِی الْحِجَّةِ یوْمَ التَّرْوِیةِ فَإِذَا قَدِمَ عَلَیکمْ رَسُولِی فَانْکمِشُوا فِی أَمْرِکمْ وَ جِدُّوا فَإِنِّی قَادِمٌ عَلَیکمْ فِی أَیامِی هَذِهِ وَ السَّلَامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه”.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref>
| «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» از حسین بن علی به برادران از مؤمنین و مسلمانان خود سلام علیکم، همانا خدائی را سپاس‌گزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد: پس همانا نامه مسلم بن عقیل به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر می‌داد، من از خدا خواسته‌ام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در روز سه شنبه هشتم ماه ذی حجة روز ترویة از مکه به سوی شما رهسپار شدم، و چون این فرستاده من به شما رسید در کار خود شتاب و کوشش کنید، زیرا من همین روزها بر شما درآیم، و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.<ref>ارشاد، ج۲، ص۷۰</ref>»}}
| «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ از حسین بن علی به برادران از مؤمنین و مسلمانان خود سلام علیکم، همانا خدائی را سپاس‌گزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد: پس همانا نامه مسلم بن عقیل به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر می‌داد، من از خدا خواسته‌ام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در روز سه شنبه هشتم ماه ذی حجة روز ترویة از مکه به سوی شما رهسپار شدم، و چون این فرستاده من به شما رسید در کار خود شتاب و کوشش کنید، زیرا من همین روزها بر شما درآیم، و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.»}}
{{پاک کن}}
{{پاک کن}}
== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۹: خط ۱۹:
* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.
* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، دارالفکر، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.
* شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ ق.
* شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ ق.
* سماوی، محمد بن طاهر، إبصار العین فی أنصار الحسین علیه السلام‏، دانشگاه شهید محلاتی‏، قم‏،۱۴۱۹ق‏.