۱۷٬۰۴۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب و منبع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش منبع) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== تکنگاری== | == تکنگاری== | ||
عالمان و محققان شیعه آثاری درباره نصب نوشتهاند. به [[ابن ادریس]] و [[فاضل مقداد]] رسالههایی در مفهوم نصب منسوب است.<ref>سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه.</ref>[[محدث بحرانی]] رسالهای با عنوان «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» نوشته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref> همچنین [[آقا بزرگ تهرانی]] از رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباٌ» [[سید عبدالله جزایری]] و «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به» [[وحید بهبهانی]] یاد کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲، ص۱۷۷، ج۱۹، ص۲۷.</ref> برخی دیگر از این آثار عبارتند از: | عالمان و محققان شیعه آثاری درباره نصب نوشتهاند. به [[ابن ادریس]] و [[فاضل مقداد]] رسالههایی در مفهوم نصب منسوب است.<ref>سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه.</ref>[[محدث بحرانی]] رسالهای با عنوان «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» نوشته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref> همچنین [[آقا بزرگ تهرانی]] از رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباٌ» [[سید عبدالله جزایری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به» [[وحید بهبهانی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۶.</ref> یاد کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۲، ص۱۷۷، ج۱۹، ص۲۷.</ref> برخی دیگر از این آثار عبارتند از: | ||
* تمام المنة فی بیان عقیدة النواصب عند اهل السنه؛ حاتم بن عارف عونی | * تمام المنة فی بیان عقیدة النواصب عند اهل السنه؛ حاتم بن عارف عونی | ||
* [http://pdf.lib.eshia.ir/94626/1/1 النصب و النواصب]؛ محسن معلم | * [http://pdf.lib.eshia.ir/94626/1/1 النصب و النواصب]؛ محسن معلم | ||
* النصب و النواصب دراسة تاریخیة عقدیة؛ بدر بن ناصر بن محمد العواد | * النصب و النواصب دراسة تاریخیة عقدیة؛ بدر بن ناصر بن محمد العواد | ||
همچنین در عناوین برخی از ردیههایی که عالمان شیعی در نقد آثار مخالفان نوشتهاند از تعبیر نواصب استفاده شده است. مصائب النواصب؛ قاضی نورالله شوشتری و [[النقض (کتاب)|بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض]] عبدالجلیل قزوینی از این موارد است. علامه مجلسی نیز در بحار الانوار برای اطلاع از منکراتی که توسط خلفا به وجود آمده به کتاب مسالب الغواصب فی مثالب النواصب ارجاع داده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۲، ص۲۶۴. </ref>همچنین کتاب مائة منقبة ابن شاذان که دربردارنده ۱۰۰ حدیث در مناقب ائمه است را کتابخانه حیدریه نجف در یک چاپ با عنوان ایضاح دفائن النواصب، منتشر کرده است.<ref> پاکتچی، ابن شاذان، «دایرة المعارف بزرگ اسلامی» ج۴، ص۱۳۵۹.</ref> | همچنین در عناوین برخی از ردیههایی که عالمان شیعی در نقد آثار مخالفان نوشتهاند از تعبیر نواصب استفاده شده است. مصائب النواصب؛ قاضی نورالله شوشتری<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و [[النقض (کتاب)|بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض]] عبدالجلیل قزوینی<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از این موارد است. علامه مجلسی نیز در بحار الانوار برای اطلاع از منکراتی که توسط خلفا به وجود آمده به کتاب مسالب الغواصب فی مثالب النواصب ارجاع داده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۲، ص۲۶۴. </ref>همچنین کتاب مائة منقبة ابن شاذان که دربردارنده ۱۰۰ حدیث در مناقب ائمه است را کتابخانه حیدریه نجف در یک چاپ با عنوان ایضاح دفائن النواصب، منتشر کرده است.<ref> پاکتچی، ابن شاذان، «دایرة المعارف بزرگ اسلامی» ج۴، ص۱۳۵۹.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* آقا بزرگ تهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، قم و تهران، اسماعیلیان کتابخانه اسلامیه تهران، ۱۴۰۸ق. | |||
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تصحیح: عباس قوچانی، علی آخوندی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق. | * نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تصحیح: عباس قوچانی، علی آخوندی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق. | ||
* بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناضره فی احکام العترة الطاهره، تصحیح:محمد ایروانی و سید عبدالرزاق مقرم، قم، دفتر نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۵ق. | * بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناضره فی احکام العترة الطاهره، تصحیح:محمد ایروانی و سید عبدالرزاق مقرم، قم، دفتر نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۵ق. |
ویرایش