محمدعلی مدرس افغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمدعلی مُدَرِّس افغانی''' (۱۲۸۴-۱۳۶۵ش) استاد [[ادبیات عرب]] در [[حوزه علمیه نجف|حوزه‌های علمیه نجف]] و [[حوزه قم|قم]]، [[مجتهد|فقیه]] و نویسنده تألیفات متعدد در زمینه ادبیات عرب است. او شاگردانی  از کشورهای [[ایران]]، [[پاکستان]]، [[افغانستان]]، [[عراق]] و [[هند]] داشته است. تصحیح و تعلیق [[جامع المقدمات]]، قواعد الادبیه و قواعد النحویه (هر دو در توضیح و شرح عوامل فی النحو)، رفع الغاشیه من غوامض الحاشیه (شرح حاشیه ملاعبدالله) و الشواهد المنتخبة (شرح سیوطی) از کتاب‌های وی است. کتاب المدرس الافضل مدرس مورد توجه [[الازهر]] قرار گرفت و پیشنهاد تدریس به او داده شد.

مدرس در ۱۳۵۴ش از عراق اخراج شد و به [[قم]] آمد. پیش از آن، او دو بار به توصیه [[سیدابوالحسن اصفهانی]] به [[افغانستان]] بازگشت و به فعالیت اجتماعی و تدریس و تاسیس مدرسه پرداخت. مدرس در جریان قیام [[ابراهیم گاوسوار]]، تلاش نمود بین او و دولت [[کابل]] آشتی ایجاد کند. او در نجف نزد [[سیدابوالحسن اصفهانی|اصفهانی]]، [[محمدحسین نائینی|نائینی]]، [[کاشف الغطاء]]، [[سیدمحسن حکیم|حکیم]] درس خوانده، و از آنان و نیز از [[آقابزرگ تهرانی]] و [[سیدمحمدباقر صدر|صدر]] [[اجازه اجتهاد|گواهی اجتهاد]] یا [[اجازه روایت]] دریافت نمود. مدرس در ۵ شهریور (سنبله) ۱۳۶۵ش در قم درگذشت.