ذوی القربی: تفاوت میان نسخه‌ها

ذوی القربی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۶

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳

جز

ویکی سازی

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۲٬۳۱۵

ویرایش

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 ذوی‌القربی به معنای خویشاوندان نزدیک است. واژه القربی در قرآن به همراه کلمه ذی،<ref>سوره بقره آیه ۸۳.</ref> ذوی،<ref> سوره بقره آیه ۱۷۷.</ref> اولی<ref>سوره توبه آیه۱۱۳.</ref> و در آیه «قُلْ لا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»<ref> سوره شوری، آیه۲۳.</ref> بدون اضافه‌ای آمده است. زمخشری مفسر و لغت‌شناس اهل‌سنت منظور القربی در این آیه را اهل القربی دانسته است.<ref> زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۱۹.</ref>
-القربی، در قرآن به معنای خویشان و نزدیکان به کار رفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به‌: راغب، المفردات فی غریب القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۶۶۳-۶۶۴.</ref> قُرب در لغت به معنای نزدیکی در نسبت، زمان و مکان است.<ref> راغب، المفردات فی غریب القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۶۶۳-۶۶۴؛ ابن فارس، مقاییس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۸۰.</ref> بنا بر احادیث، القربی در آیه مودت به اهل‌بیت(ع) و در [[آیه خمس]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۵۰۹-۵۲۰.</ref> و [[آیه فیء]]<ref> نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۵۰۵-۵۰۴.</ref> به فقرای اهل‌بیت (خویشاوندان پیامبر(ص)) تفسیر شده است.
+القربی، در قرآن به معنای خویشان و نزدیکان به کار رفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به‌: راغب، المفردات فی غریب القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۶۶۳-۶۶۴.</ref> قُرب در لغت به معنای نزدیکی در نسبت، زمان و مکان است.<ref> راغب، المفردات فی غریب القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۶۶۳-۶۶۴؛ ابن فارس، مقاییس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۸۰.</ref> بنا بر احادیث، القربی در [[آیه مودت]] به اهل‌بیت(ع) و در [[آیه خمس]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۵۰۹-۵۲۰.</ref> و [[آیه فیء]]<ref> نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۵۰۵-۵۰۴.</ref> به فقرای اهل‌بیت (خویشاوندان پیامبر(ص)) تفسیر شده است.
 ==مصداق‌شناسی==
 {{اصلی|آیه مودت}}