۱۷٬۸۲۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اعتقادات شیعه}} | {{اعتقادات شیعه}} | ||
'''ذوی القربی''' به خویشاوندان نزدیک [[پیامبر(ص)]] اشاره دارد که در [[قرآن]] دوستی آنان مزد رسالت پیامبر(ص) معرفی شده است. بنابر روایات شیعه و سنی، [[علی بن ابیطالب(ع)]]، [[فاطمه(س)]]، [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] از مصادیق ذویالقربی هستند. | '''ذوی القربی''' به خویشاوندان نزدیک [[پیامبر(ص)]] اشاره دارد که در [[قرآن]] دوستی آنان مزد رسالت پیامبر(ص) معرفی شده است. بنابر روایات شیعه و سنی، [[علی بن ابیطالب(ع)]]، [[فاطمه(س)]]، [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] از مصادیق ذویالقربی هستند. | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
==مصداقشناسی== | ==مصداقشناسی== | ||
{{اصلی|آیه مودت}} | {{اصلی|آیه مودت}} | ||
بنا بر نظر شیعه منظور از ذیالقربی در آيه «قُلْ لا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»<ref>سوره شوری، آیه۲۳.</ref> [[امام معصوم|امام معصوم(ع)]] است<ref>قمی، جامع الخلاف و الوفاق، ۱۳۷۹ش، ص۲۳۴؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۶، ص۸۶-۸۷.</ref> و شامل [[حضرت فاطمه(س)]] نیز میشود.<ref>خویی، مستند العروة، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref> همچنین در روایاتی که در منابع تفسیری و روایی اهل سنت نقل شده، [[امام علی(ع)]]، [[فاطمه(س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] مصداق القربی معرفی شدهاند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۸۳۳؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۱۲۹؛ زمخشری، | بنا بر نظر شیعه منظور از ذیالقربی در آيه «قُلْ لا أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»<ref>سوره شوری، آیه۲۳.</ref> [[امام معصوم|امام معصوم(ع)]] است<ref>قمی، جامع الخلاف و الوفاق، ۱۳۷۹ش، ص۲۳۴؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۶، ص۸۶-۸۷.</ref> و شامل [[حضرت فاطمه(س)]] نیز میشود.<ref>خویی، مستند العروة، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref> همچنین در روایاتی که در منابع تفسیری و روایی اهل سنت نقل شده، [[امام علی(ع)]]، [[فاطمه(س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] مصداق القربی معرفی شدهاند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۸۳۳؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۱۲۹؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۰۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۷؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۲۲.</ref> | ||
به گفته برخی از مفسران اهل سنت این آیه خطاب به قریش است. خدا به پیامبر(ص) دستور داده که از قریش بخواهد اگر ایمان نمیآورند، به دلیل خویشاوندی با پیامبر(ص)، با او دشمنی نکنند.<ref>ابن کثیر، تفسیر ابن کثیر، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۲۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۳۱-۳۰.</ref> همچنین بنا به نقلی این آیه خطاب به [[انصار]] است که از جانب سلمی بنت زید نجار، مادر عبدالمطلب و داییهای [[آمنه بنت وهب|آمنه مادر پیامبر(ص)]] با او خویشاوند بودند. آنان اموالی را برای پیامبر(ص) آورند اما این آیه نازل شد و پیامبر اموالشان را رد کرد.<ref> آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۳۱.</ref> | به گفته برخی از مفسران اهل سنت این آیه خطاب به قریش است. خدا به پیامبر(ص) دستور داده که از قریش بخواهد اگر ایمان نمیآورند، به دلیل خویشاوندی با پیامبر(ص)، با او دشمنی نکنند.<ref>ابن کثیر، تفسیر ابن کثیر، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۲۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۳۱-۳۰.</ref> همچنین بنا به نقلی این آیه خطاب به [[انصار]] است که از جانب سلمی بنت زید نجار، مادر عبدالمطلب و داییهای [[آمنه بنت وهب|آمنه مادر پیامبر(ص)]] با او خویشاوند بودند. آنان اموالی را برای پیامبر(ص) آورند اما این آیه نازل شد و پیامبر اموالشان را رد کرد.<ref> آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۳۱.</ref> | ||
خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
*آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق علی عبدالله عطیه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق. | *آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق علی عبدالله عطیه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق. | ||
*ابن براج طرابلسی، عبدالعزیز، المهذب، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۶ق. | *ابن براج طرابلسی، عبدالعزیز، المهذب، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۶ق. | ||
*ابن حنبل، احمد، فضائل الصحابه، قاهره، دار ابن الجوزی، ۱۴۳۰ق. | |||
*ابن فارس، مقاییس اللغة، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، ۱۴۰۴ق. | |||
*ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر ابن کثیر، تحقیق یوسف عبدالرحمن مرعشی، بیروت، دارالمعرفه للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م. | *ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر ابن کثیر، تحقیق یوسف عبدالرحمن مرعشی، بیروت، دارالمعرفه للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م. | ||
*بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، تحقیق محمد زهیر بن ناصر الناصر، بیروت، دار طوق النجاة، ۱۴۲۲ق. | *بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، تحقیق محمد زهیر بن ناصر الناصر، بیروت، دار طوق النجاة، ۱۴۲۲ق. | ||
*حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، قاهره، دار الحرمین للنشر و الطباعه، ۱۴۱۷ق. | *حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، قاهره، دار الحرمین للنشر و الطباعه، ۱۴۱۷ق. | ||
خط ۴۱: | خط ۴۰: | ||
*سید مرتضی، علی بن حسین، رسايل الشریف المرتضی، تصحیح: سید مهدی رجائی، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۰۵ق. | *سید مرتضی، علی بن حسین، رسايل الشریف المرتضی، تصحیح: سید مهدی رجائی، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۰۵ق. | ||
*سیوطی، جلالالدین، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، قم، کتابخانه آیة الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق. | *سیوطی، جلالالدین، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، قم، کتابخانه آیة الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق. | ||
*قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | *قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | ||
*قمی، علی بن محمد، جامع الخلاف و الوفاق، قم، زمینهسازان ظهور امام زمان، ۱۳۷۹ش. | *قمی، علی بن محمد، جامع الخلاف و الوفاق، قم، زمینهسازان ظهور امام زمان، ۱۳۷۹ش. |
ویرایش