پرش به محتوا

سعد بن معاذ: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۶۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ سپتامبر ۲۰۱۴
imported>Aghaie
(صفحه‌ای جدید حاوی «{{جا:ویرایش}} ==نسب== سعد بن مُعاذ بن نعمان بن امرئ القیس بن زید بن عبدالاشهل، صح...» ایجاد کرد)
 
imported>Aghaie
خط ۷: خط ۷:


سعد پس از اسلام آوردن به همراه اسید بن حضیر، بت‌های بنی عبدالاشهل را شکستند. <ref>ابن سعد، طبقات الکبری، ج3، صص420-421.</ref> وی از بزرگان انصار و رئیس قبیله اوس، مردی شجاع، قاطع در بیان و تصمیم‌گیری، مقاوم در مبارزه و جهاد بود.<ref>رکـ: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج3، صص418.</ref>
سعد پس از اسلام آوردن به همراه اسید بن حضیر، بت‌های بنی عبدالاشهل را شکستند. <ref>ابن سعد، طبقات الکبری، ج3، صص420-421.</ref> وی از بزرگان انصار و رئیس قبیله اوس، مردی شجاع، قاطع در بیان و تصمیم‌گیری، مقاوم در مبارزه و جهاد بود.<ref>رکـ: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج3، صص418.</ref>
==حضور در جنگ‌ها==
===بدر===
روز [[جنگ بدر]] پرچم‌دار [[قبیله اوس]] بود و برای پیامبر (ص) سایه‌بانی ساخت تا پیامبر (ص) در آن بنشیند و نظاره‌گر جنگ باشد. خودش با دیگر سربازان اسلام به میدان جنگ شتافت، هرگاه حملۀ عمومی از سوی [[قریش]] شروع می‌گشت، از پیامبر (ص) به اتفاق [[حضرت علی]] (ع) و دیگر [[صحابه]] دفاع می‌کرد، در همان حال تبلیغ و سخنرانی می‌کرد.<ref>رکـ: ابن اثیر، اسد الغابه، ج2، ص313؛ ابن حجر، تقریب التهذیب، ص282؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج3، صص418؛ بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج4، ص43؛ تستری، قاموس الرجال، ج5، ص69؛ زرکلی، الاعلام، ج3، ص88.</ref>
در این جنگ دوبار پیامبر (ص) بر سعد ثنا و دعا کرد و در برگشت از جنگ، سعد افسار مرکب پیامبر (ص) را گرفته بود و پیاده می‌رفت در حالی که برادرش در جنگ شهید شده بود.
===احد و خندق===
در [[جنگ احد]] نیز مردانه شرکت کرد.<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج3، صص417-418.</ref>
همچنین در بحبوحۀ [[غزوه خندق|غزوۀ خندق]]، پیامبر (ص) خبردار شد که بنی‌قریظه نقض عهد کرده‌اند و با قریش و قبیلۀ غطفان یکی شده‌اند. سعد بن معاذ و [[سعد بن عباده]] که حکم آنها در بنی‌قریظه نافذ بود،  به سوی آنان رفتند  و زمانی که سعد پیمان شکنی ایشان را مشاهده کرد، به پیامبر (ص) اطلاع داد و چون پیامبر (ص) دید که مسلمانان از هرطرف محاصره شده‌اند و در تنگنا قرار دارند، تصمیم گرفت با پرداخت مقداری از محصول خرمای مدینه با آنان صلح کند، در این میان سعد نظر داد که ما هرگز تن به ذلت و خواری نمی‌دهیم، سپس جنگ را ترجیح داد و صلح نامه را پاره کرد.
زمانی که بنی قریظه در محاصره سربازان اسلام قرار گرفتند و دیگر قادر به جنگ نبودند، عاقبت داوری سعد معاذ را پذیرفتند. سعد در حالتی که مجروح و بیمار بود، از چادر خود به طرف محل بنی قریظه رفت و برخلاف انتظار طایفه‌اش که هم‌پیمان بنی‌قریظه بودند، حکم کرد که سزای تمام مردان جنگجوی بنی قریظه قتل است و اموالشان باید تقسیم گردد، کودکانشان اسیر گردند و پیامبر (ص) فرمود: «به درستی حکم [[خدا]] و رسولش را در مورد ایشان صادر کردی و مطابق حکم الهی رأی دادی!»<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص412؛ رکـ: ابن اثیر، اسد الغابه، ج2، ص315؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ج3، صص422-423؛ مزی، تهذیب الکمال، ج10، ص302؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج2، ص169؛ ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج3، ص327؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج2، ص52؛ طبری، تاریخ طبری، ج3، صص1073-1074 و 1084و 1088.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس|اندازه=ریز|3}}
{{پانویس|اندازه=ریز|3}}
کاربر ناشناس