Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۶۱
ویرایش
شرک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (درجه‌بندی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اعتقادات شیعه}} | {{اعتقادات شیعه}} | ||
'''شرک''' | '''شرک''' از [[گناهان کبیره]] به معنای شریک قائل شدن برای [[خدا]] است. شرک در برابر [[توحید]] قرار می‌گیرد و عالمان مسلمان آن‌را همچون توحید به شرک در ذات، صفات و افعال و نیز شرک در [[عبادت]] تقسیم کرده‌اند. شرک بر دو قسم جلی و [[شرک خفی|خفی]] است از شرک جلی در اعتقادات و از شرک خفی در [[اخلاق]] بحث می‌شود. | ||
<br /> | |||
هواپرستی، حس‌گرایی، شک و تردید و جهالت از عوامل شرک دانسته شده و در قرآن، [[حبط اعمال]]، محرومیت از آمرزش الهی، محرومیت از داخل شدن در [[بهشت]] و ورود به [[جهنم]]، از پیامدهای شرک به خدا معرفی شده است. | |||
<br /> | |||
[[ابن تیمیه]] و به تبع او [[وهابیان]] به مسلمانانی که به بزرگان دینی [[توسل|متوسل]] می‌شوند و از آنان طلب [[شفاعت]] می‌کنند، نسبت شرک می‌دهند؛ در حالی‌که مسلمانان و به ویژه [[شیعیان]] توسل به بزرگان دینی را نوعی تعظیم شعائر دینی دانسته و معتقدند [[توسل به اموات]] در صورتی شرک است که همراه با قصد پرستش و اعتقاد به الوهیت آنان باشد. همچنین با استناد به آیات قرآن، شفاعت بزرگان دینی به اذن خداوند ممکن است. | |||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
شرک به معنای شریک قائل شدن برای خداوند در اموری که مختص به اوست. مانند [[واجب الوجود|وجوب وجود]]، الوهیت، پرستش و تدبیر شئون آفریدگان.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ش، ج۱، ص۲۲۳-۲۲۷.</ref> | شرک به معنای شریک قائل شدن برای خداوند در اموری که مختص به اوست. مانند [[واجب الوجود|وجوب وجود]]، الوهیت، پرستش و تدبیر شئون آفریدگان.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ش، ج۱، ص۲۲۳-۲۲۷.</ref> | ||