روضه‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رَوضه‌خوانی''' شیوه‌ای از [[سوگواری محرم|سوگواری]] که به ذکر مصیبت‌های [[امام حسین(ع)]] و سایر [[معصومان]] می‌پردازد. به مجالس [[عزاداری]]، مجلس روضه‌خوانی نیز گفته می‌شود. در این مراسم، روضه‌خوان بر [[منبر]] یا صندلی می‌نشیند و مصیبت یکی از بزرگان دین را با صدایی بلند و حزین برای اهل مجلس می‌خواند. پیشینه ورود واژه‌های روضه و روضه‌خوانی به ادبیات عزاداری [[شیعیان]]، به قرن دهم و انتشار کتاب [[روضة الشهداء]] برمی‌گردد.

روضه در لغت به معانی باغ، بستان [[بهشت]]، گلزار و...آمده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ج۸، ص۱۲۳۸۹.</ref> روضه در اصطلاح به ذکر مصیبت [[امام حسین (ع)]] و سایر [[معصومان(ع)]] گفته می‌شود که به صورت نثر بیان می‌گردد. روضه‌خوان به کسی گفته می‌شود که شغل و پیشۀ او روضه‌خوانی باشد. به برپایی [[سوگواری محرم|سوگواری]] امام حسین(ع) نیز روضه‌خوانی می‌گویند.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ج۸، ص۱۲۳۹۱-۱۲۳۸۹.</ref>

* [http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/321749 مظاهری، محسن حسام، رسانه شیعه (سوگواری شیعیان ایران از آغاز تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی)، مجله اخبار ادیان، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۵ - شماره ۱۸.]

* [http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/376154 یاراحمدی، جهانشیر، روضه‌خوانی به مثابه یک نظام نمایشی، مجله تئاتر بهار ۱۳۸۷ - شماره ۴۱.]

{{پایان}}

==پیوند به بیرون==