روضه‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

روضه‌خوانی (آیین) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۴۰

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۳ دسامبر ۲۰۱۸

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mohamadpur

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 در دوره افشاریان، عزاداری و روضه‌خوانی به وسیله نادرشاه، محدود شد؛<ref> مظاهری،رسانه شیعه، ص۴۲.</ref> اما در دوره قاجاریه، عزاداری [[امام حسین(ع)]] رونق گرفت، فتحعلی شاه قاجار در بعضی از شب‌های جمعه‌، به خصوص در [[ماه رمضان]] و ماه‌های [[محرم (ماه)|محرم]] و [[صفر]]، روضه‌خوانی برپا می‌کرد‌.<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ص۸۱.</ref>
-[[ناصر الدین شاه]] نیز به هنگام [[محرم (ماه)|ماه محرّم]]، تشکیل مجلس روضه و شرکت در آن را بر خود واجب می‌دانست.<ref>دوست‌علی‌خان معیرالممالک، یادداشت‌هایی از زندگانی خصوصی ناصرالدین شاه، ص۴۶؛ مظاهری، رسانه شیعه، ص۴۳.</ref> البته رونق بی‌سابقه [[تعزیه‌خوانی]] و ساخت [[تکیه]] دولت، از رونق روضه‌خوانی کاست؛<ref> مظاهری، رسانه شیعه، ص۴۳.</ref>تا جایی که روضه‌خوانی و مرثیه‌خوانی، دیگر به اندازۀ تعزیه، رسمیت نداشت‌.<ref> الگار، دین و دولت در ایران، ص۲۱۱-۲۱۲.</ref>
+[[ناصر الدین شاه]] نیز به هنگام [[محرم (ماه)|ماه محرّم]]، تشکیل مجلس روضه و شرکت در آن را بر خود واجب می‌دانست.<ref>دوست‌علی‌خان معیرالممالک، یادداشت‌هایی از زندگانی خصوصی ناصرالدین شاه، ص۴۶؛ مظاهری، رسانه شیعه، ص۴۳.</ref> البته رونق بی‌سابقه [[تعزیه‌خوانی]] و ساخت [[تکیه]] دولت، از رونق روضه‌خوانی کاست؛<ref> مظاهری، رسانه شیعه، ص۴۳.</ref> تا جایی که روضه‌خوانی و مرثیه‌خوانی، دیگر به اندازۀ تعزیه، رسمیت نداشت‌.<ref> الگار، دین و دولت در ایران، ص۲۱۱-۲۱۲.</ref>
 رضا شاه در نیمه دوم سلطنت‌ش، شعائر مذهبی عامه مردم را خرافات نامید.<ref> مظاهری، رسانه شیعه، ص۱۴۷ به نقل از بصیرت‌منش، علما و رژیم رضاشاه، تهران، عروج، ۱۳۷۶ش، ص۱۴۰.</ref> پس از [[واقعه گوهرشاد]]، سخت‌گیری درباره برپایی مجالس روضه افزایش یافت و مأموران شهربانی موظف شدند که از برگزاری مجالس عزاداری جلوگیری کنند. در بعضی شهرها وعاظ و برپاکنندگان مجالس روضه را به زندان می‌فرستادند.<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ص۱۴۷ به نقل از بصیرت منش، علما و رژیم رضاشاه، تهران، عروج، ۱۳۷۶ش، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref>