سعد بن عباده: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از درگذشت پیامبر اسلام (ص)، سعد هیچگاه با [[خلفای سه گانه|خلفاء]] بیعت نکرد. از منابع [[اهل سنت]] نقل شده که وی، درصدد بود [[خلافت]] را برای خود به دست آورد و چون به نوایی نرسید، عَلَم مخالفت برافراشت، اما بزرگانی از [[شیعه]] از اعتقاد صریح سعد به [[امیرالمؤمنین (ع)|امیرالمؤمنین علی]] (ع) سخن رانده و نوشته‌اند که دستگاه خلافت وقت، بنابر مصالح خود، سعد را به قتل رسانده و آن را منتسب به جنیان کرده‌ است.

اما در مقابل برخی قضیه قتل او را پذیرفته‌اند اما معتقدند که جنیان این قتل را انجام داده‌اند و نقل می‌کنند که جنیان در حالی که دف می‌زدند این شعر را می‌خواندند:<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۱۶۴؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۳، ص۴۱۲؛ شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۲۳۵؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۲۸۰؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ج۳، ص۶۱۷.</ref>

بزرگان شیعه در بطلان تهمت ناروای قتل او به دست اجنه، نوشته‌اند: این سخن ظاهرالبطلان است، چراکه دشمنان پیامبر(ص) و ابوبکر، از قریش و غیرقریش بسیار بودند، چرا جنیان کفار را به خاطر رسول خدا و ابوبکر نکشتند، چطور دست به قتل مسلمانی آن هم سید انصار و اکابر ابرار زده‌اند.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۲۳۵.</ref>