confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
پیامبر اکرم (ص)، حضرت علی را به یعسوب الدین<ref>ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۱۳۳؛ امینی، الغدیر، ۱۳۹۷ق، ج۲، ص۳۱۳.</ref> و یعسوب المؤمنین<ref>یا علی أنت یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الظالمین؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۶ق، ج۲، ص۱۴۷؛ ابن حجر، الصواعق المحرقه، ۱۳۸۵ق، ص۱۲۵.</ref> ملقب کرده است. حضرت علی نیز از تعبیر «انا یعسوب الدین» برای خود استفاده کرده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۳۱۶، ص۵۳۰</ref> [[ابن ابی الحدید]] در ذیل حدیث «یا علی انت یعسوب الدین و انت یعسوب المومنین» گفته است: گویا پیامبر او را رئیس مؤمنین و سید اهل ایمان قرار داده است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۲۲۴.</ref> برخی منابع نیز لقب یعسوب الدین والمومنین را برای امام علی(ع) ذکر کردهاند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۳۳ق، ج۱، ص۱۳۹. </ref> | پیامبر اکرم (ص)، حضرت علی را به یعسوب الدین<ref>ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۱۳۳؛ امینی، الغدیر، ۱۳۹۷ق، ج۲، ص۳۱۳.</ref> و یعسوب المؤمنین<ref>یا علی أنت یعسوب المؤمنین والمال یعسوب الظالمین؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۶ق، ج۲، ص۱۴۷؛ ابن حجر، الصواعق المحرقه، ۱۳۸۵ق، ص۱۲۵.</ref> ملقب کرده است. حضرت علی نیز از تعبیر «انا یعسوب الدین» برای خود استفاده کرده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۳۱۶، ص۵۳۰</ref> [[ابن ابی الحدید]] در ذیل حدیث «یا علی انت یعسوب الدین و انت یعسوب المومنین» گفته است: گویا پیامبر او را رئیس مؤمنین و سید اهل ایمان قرار داده است.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۲۲۴.</ref> برخی منابع نیز لقب یعسوب الدین والمومنین را برای امام علی(ع) ذکر کردهاند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۳۳ق، ج۱، ص۱۳۹. </ref> | ||
حضرت علی(ع) از [[حضرت مهدی | حضرت علی(ع) از [[حضرت مهدی(عج)]] نیز بهعنوان یعسوب الدین یاد کرده است: | ||
::«''فاِذا کانَ ذلکَ ضرَبَ یعسوبُ الدّین بِذنبِه فیجتَمعونَ اِلیه کما یجتمعُ فزعُ الخریف''»<ref> طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۷؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۱۰۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۵۱، ص۱۱۳.</ref> | ::«''فاِذا کانَ ذلکَ ضرَبَ یعسوبُ الدّین بِذنبِه فیجتَمعونَ اِلیه کما یجتمعُ فزعُ الخریف''»<ref> طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۷؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۸۵ق، ج۱۹، ص۱۰۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۵۱، ص۱۱۳.</ref> | ||