پرش به محتوا

نیمه‌شب شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۵۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۵ دسامبر ۲۰۱۸
اصلاح متن و منابع
جز (لینک اضافه شد)
(اصلاح متن و منابع)
خط ۱: خط ۱:
'''نیمه شب شرعی''' زمان پایان وقت [[نماز مغرب]] و [[نماز عشاء|عشا]] و ابتدای وقت [[نماز شب]] است.  
'''نیمه شب شرعی''' زمان پایان وقت [[نماز مغرب]] و [[نماز عشاء|عشا]] و ابتدای وقت [[نماز شب]] است.  


شهید صدر دو معنا برای نصف شب یا نیمه شب مطرح کرده است؛ در معنای اول  نصف شب  بین غروب آفتاب تا اول وقت نماز صبح و [[طلوع فجر]]  دانسته شده و در معنای دوم نصف شب بین غروب آفتاب تا طلوع آفتاب مطرح شده است. او معنای دوم را صحیح تر و مطابق ادله و برخی از روایات عنوان کرده است.<ref>صدر، ماوراء الفقه، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص ۲۵۶-۲۵۷.</ref>  
به نظر بیشتر مراجع تقلید شیعه، از جمله سید ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی و لطف الله صافی گلپایگانی، اگر فاصله بین غروب آفتاب و اذان صبح، دونیم شود، وسط آن نیمه‌شب شرعی است.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹؛ آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.</ref> با این حال، امام خمینی، نیمه‌شب شرعی را نقطه وسط فاصله غروب آفتاب تا طلوع آفتاب دانسته است.<ref>آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.</ref>
 
به نظر بیشتر مراجع تقلید، تقریبا یازده ساعت و ربع بعد از وقت [[نماز ظهر]]، نیمه‌شب شرعی یا آخر وقت نماز عشا است. بعضی نیز معتقدند که دوازده ساعت بعد از وقت ظهر شرعی، نیمه‌شب شرعی و پایان وقت نماز عشاء است.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref> {{یادداشت|مراجعی همچون [[امام خمینی]]، [[آیت الله اراکی|اراکی]]، [[آیت الله گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی]]،[[محمد فاضل لنکرانی|فاضل]] ،[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم]]، [[سید علی حسینی سیستانی|سیستانی]] و [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای]]  دیدگاه اول و  [[سید ابوالقاسم خویی|خوئی]]، [[میرزا جواد تبریزی|تبریزی]] و... دیدگاه دوم را پذیرفته‌اند.{{مدرک}}}}


برخی از [[فقها]] معتقدند اگر شخصی، نماز مغرب یا عشاء را تا نصف شب نخواند، بنا بر [[احتیاط واجب]] باید تا قبل از شروع وقت نماز صبح یا اذان صبح آن را به نیت ما فی‌الذمه (بدون اینکه نیت ادا و قضا کند) بخواند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref>
برخی از [[فقها]] معتقدند اگر شخصی، نماز مغرب یا عشاء را تا نصف شب نخواند، بنا بر [[احتیاط واجب]] باید تا قبل از شروع وقت نماز صبح یا اذان صبح آن را به نیت ما فی‌الذمه (بدون اینکه نیت ادا و قضا کند) بخواند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref>
خط ۱۴: خط ۱۲:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* بنی هاشمی خمینی، محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ هفدهم، ۱۳۸۸ش.
* آخوندی، مصطفی، و عبدالرحمان انصاری، مناسک نوین مطابق با فتاوای امام خمینی و ۱۴ تن از مراجع معظم تقلید، قم، محراب قلم، ۱۳۹۰ش.
* بنی‌هاشمی خمینی، محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ هفدهم، ۱۳۸۸ش.
*شعرانی، ابوالحسن، تبصرة المتعلمين في أحكام الدين، تهران، منشورات الاسلامیه، ۱۴۱۹ق.
*شعرانی، ابوالحسن، تبصرة المتعلمين في أحكام الدين، تهران، منشورات الاسلامیه، ۱۴۱۹ق.
*صدر، سید محمد، ماوراء الفقه، بیروت، دار الأضواء للطباعة و النشر و التوزيع‌، ۱۴۲۰ق.
* فلاح‌زاده، محمدحسین، احکام دین: مطابق با فتاوای مراجع بزرگ تقلید، تهران، مشعر، ۱۳۷۴ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[en:Midnight in religious law]]
[[en:Midnight in religious law]]
۳۵۱

ویرایش