نیمهشب شرعی: تفاوت میان نسخهها
اصلاح متن و منابع
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (اصلاح متن و منابع) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (اصلاح متن و منابع) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''نیمهشب شرعی'''، زمان پایان وقت [[نماز عشاء|عشا]]<ref>فلاحزاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹.</ref> و ابتدای وقت [[نماز شب]] است. | ||
به نظر بیشتر مراجع تقلید شیعه، از جمله سید ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی و لطف الله صافی گلپایگانی، اگر فاصله بین غروب آفتاب و اذان صبح، دونیم شود، وسط آن نیمهشب شرعی است.<ref>فلاحزاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹؛ آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.</ref> با این حال، امام خمینی، نیمهشب شرعی را نقطه وسط فاصله غروب آفتاب تا طلوع آفتاب دانسته است.<ref>آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.</ref> | به نظر بیشتر مراجع تقلید شیعه، از جمله سید ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی و لطف الله صافی گلپایگانی، اگر فاصله بین غروب آفتاب و اذان صبح، دونیم شود، وسط آن نیمهشب شرعی است.<ref>فلاحزاده، احکام دین، ۱۳۷۴ش، ص۶۹؛ آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.</ref> با این حال، امام خمینی، نیمهشب شرعی را نقطه وسط فاصله غروب آفتاب تا طلوع آفتاب دانسته است.<ref>آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۸.</ref> | ||
نیمهشب شرعی علاوه بر آنکه پایان وقت نماز عشاء است، در احکام بیتوته در منا نیز کاربرد دارد.<ref>نگاه کنید به: آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۷-۲۴۸.</ref> بر این اساس، بیشتر مراجع تقلید شیعه، از جمله سید ابوالقاسم خویی، میرزا جواد تبریزی، سید علی سیستانی و سید علی خامنهای، زمان بیتوته در منا را از سر شب تا بعد از نیمهشب، و یا از قبل از نیمهشب تا طلوع فجر دانستهاند.<ref>آخوندی، مناسک نوین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۷.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |