عیب‌جویی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عیب‌جویی''' تفحص و جست‌وجوی عیوب دیگران و بیان کردن آن در حضور یا پشت سر کسی است. هدف عیب‌جو از نسبت دادن نقص و عیب به دیگران سرزنش، تحقیر، آبروریزی، مسخره کردن و... است. اصطلاح فارسی عیب‌جویی با برخی از تعابیر [[قرآن|قرآنی]] مانند لُمَزَه و هُمَزَه و بعضی گناهان مانند [[غیبت]]، [[سخن‌چینی]] و [[تجسس]] اشتراک و نزدیکی معنایی دارد. عیب‌جویی از [[رذایل اخلاقی]] و [[حرام]] است مگر توسط مظلوم درباره ستمگر. در [[قرآن]] برخی از زمینه‌های این صفت مانند [[بخل]]، [[گناه]]، [[کفر]] و ثروت‌اندوزی ذکر شده و در [[روایات]] نیز با تعبیرهای گوناگون به پرهیز از عیب‌جویی و گناهان مرتبط با آن تأکید گردیده و به بعضی از عواقب آن  مانند رسواشدن، دچار شدن به همان عیب، نزدیک شدن به [[کفر]] و عذاب در دنیا و [[آخرت]] اشاره شده است. عیب‌جویی در ادبیات فارسی نیز بازتاب داشته است.