عیب‌جویی: تفاوت میان نسخه‌ها

==عیب‌گویی مجاز==

عیب‌جویی صفتی زشت و ناپسندیده و [[حرام]] است ولی عیب‌زدایی و برطرف‌سازی عیوب، از ویژگی‌های خوب و پسندیده است.<ref>مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، ۱۳۸۹ش، ص۲۲۸.</ref> عیب‌پوشی، ضد عیب‌جویی، از بزرگ‌ترین شاخه‌های خیرخواهی است و در روایات برای آن ثواب زیادی ذکر شده است و یکی از صفات خداوند نیز است.<ref>مجتبوی، علم اخلاق اسلامی، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۶۲و۳۶۳.</ref> از سوی دیگر، کتمان عیب نیز خیانت است؛ چون [[مؤمن]] آیینه [[برادر دینی]] خود است و باید زشتی‌ها و زیبایی‌های او را البته به خودش و نه به دیگران نشان دهد.<ref>مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، ۱۳۸۹ش،ص۲۲۸.</ref> تفاوت بین عیب‌جویی و عیب‌زدایی بسیار ظریف و لطیف است؛ زیرا هر دو بازگویی عیوب است اما در عیب‌جویی انگیزه تحقیر، دشمنی، توهین و ... است و در عیب‌زدایی خیرخواهی، اصلاح، دلسوزی، نصیحت و ... .<ref>مهدوی کنی، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، ۱۳۸۹ش،ص۲۲۸.</ref>

== پانویس ==