منع حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منع حدیث''' یا '''منع کتابت حدیث،''' به جلوگیری از نقل و نوشتن احادیث [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام(ص)]] گفته می‌شود. منع حدیث از دوره خلافت [[خلیفه اول]] و [[خلیفه دوم|خلیفه دوم،]] آغاز شد و تا زمان [[عمر بن عبدالعزیز]] و حدود ۱۰۰ سال ادامه یافت.

علمای اهل‌سنت علت این سیاست خلیفه اول و دوم را جلوگیری از آمیختن حدیث با قرآن، پیشگیری از اختلاف مسلمانان، نگرانی از کم‌توجهی به حفظ حدیث و اعتماد صرف بر نوشته‌ها، ترس از سرگرم شدن مردم به چیزی غیر از قرآن و عدم آشنایی راویان حدیث با کتابت می‌دانند؛ اما از نظر عالمان شیعه، انگیزه آن جلوگیری از نشر فضایل [[امام علی(ع)]] و تلاش در جهت تثبیت حاکمیت شرعی خلفا بوده است.  

به‌باور شیعیان منع حدیث موجب [[جعل حدیث]]، نابودی نخستین متون حدیثی، پیدایش مذاهب و تغییر سنت پیامبر اسلام شده است.