۱۷٬۱۶۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←منابع: تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش شناسه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''منع حدیث''' یا '''منع کتابت حدیث''' و یا '''منع تدوین حدیث''' جلوگیری از نقل و نوشتن احادیث [[پیامبر اکرم]]. پیشینه رسمیت یافتن، منع حدیث به دوره خلافت [[خلیفه اول]] و [[خلیفه دوم]] برمیگردد، هرچند بر اساس برخی [[روایات]]، در زمان حیات پیامبر نیز برخی از صحابه با نگارش احادیث مخالفت کردهاند، در حالی که پیامبر به کتابت احادیث سفارش میکرد. | '''منع حدیث''' یا '''منع کتابت حدیث''' و یا '''منع تدوین حدیث''' جلوگیری از نقل و نوشتن احادیث [[پیامبر اکرم]]. پیشینه رسمیت یافتن، منع حدیث به دوره خلافت [[خلیفه اول]] و [[خلیفه دوم]] برمیگردد، هرچند بر اساس برخی [[روایات]]، در زمان حیات پیامبر نیز برخی از صحابه با نگارش احادیث مخالفت کردهاند، در حالی که پیامبر به کتابت احادیث سفارش میکرد. | ||
بنا به گزارش منابع، سیاست منع حدیث، تا دوره [[عمر بن عبدالعزیز]] در ابتدای قرن دوم قمری، حدود ۱۰۰ سال ادامه یافت. ورود [[اسرائیلیات]]، [[جعل حدیث]]، نابودی نخستین متون حدیثی، پیدایش مذاهب، تغییر سنت، پدید آمدن اختلاف میان مسلمانان و ابهام در احکام را آثار منع حدیث دانستهاند. | بنا به گزارش منابع، سیاست منع حدیث، تا دوره [[عمر بن عبدالعزیز]] در ابتدای قرن دوم قمری، حدود ۱۰۰ سال ادامه یافت. درباره علل و انگیزههای منع تدوین حدیث نگاه شیعه و اهل سنت متفاوت است. از نظر عالمان شیعه، جلوگیری از نشر فضایل [[امام علی(ع)]] و تلاش در جهت تثبیت حاکمیت شرعی آنان در کنار حاکمیت سیاسیشان از انگیزههای منع حدیث بوده است. اهل سنت بیم از اختلاط حدیث با قرآن، پیشگیری از اختلاف مسلمانان، نگرانی از کمتوجهی به حفظ حدیث و اعتماد صرف بر نوشتهها، ترس از سرگرم شدن مردم به غیر قرآن و عدم آشنایی راویان حدیث با کتابت از علل و انگیزههای منع حدیث دانستهاند. | ||
همچنین ورود [[اسرائیلیات]]، [[جعل حدیث]]، نابودی نخستین متون حدیثی، پیدایش مذاهب، تغییر سنت، پدید آمدن اختلاف میان مسلمانان و ابهام در احکام را آثار منع حدیث دانستهاند. | |||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== |
ویرایش