محمد بن ادریس شافعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد بن ادریس شافعی'''(۱۵۰ - ۲۰۴ق) معروف به امام شافعی، سومین فقیه از [[فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]. او در [[غزه]] متولد شد و در [[مصر]] وفات یافت. شافعی در شهرهای مختلف همچون [[مکه]]، [[مدینه]] و [[بغداد]] به تحصیل علم پرداخت. [[مالک بن انس]] دومین فقیه از فقهای چهارگانه اهل سنت، مهم‌ترین استاد او و [[احمد بن حنبل]] چهارمین فقیه از فقهای اهل‌سنت مهم‌ترین شاگرد او بوده است.

== زندگی‌نامه ==

[[پرونده:Gobbeh shafei.jpeg|200px|بندانگشتی|قبر شافعی در قاهره]]

شافعی در سال ۱۵۰هجری در غزه فلسطین متولد شد<ref name=":4" /> و در کودکی پدر خود را از دست داد.<ref>بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰.</ref> در دو سالگی به همراه مادرش به [[مکه]] رفت<ref name=":4">بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰.</ref> و در آنجا بزرگ شد.<ref>إسنوی، طبقات الشافعیه، ۱۹۹۶م، ص۸.</ref> شافعی در هفت سالگی [[قرآن]] را حفظ کرد و در ده سالگی کتاب «الموطأ» مهم‌ترین اثر [[مالک بن انس]] را حفظ کرد.<ref>إسنوی، طبقات الشافعیه، ۱۹۹۶م، ص۹.</ref> او پس از مدتی به [[مدینه]] رفت و کتاب مالک را از حفظ برای او خواند و مالک نیز او را تأیید و تحسین کرد.<ref>ابن‌عثمان، الدرر المنظم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۴.</ref> شافعی تا وفات مالک در سال ۱۷۹هجری در مدینه ماند و پس از آن به [[یمن]] رفت.<ref>امین، ضحی الإسلام، بیروت، ص۲۱۹.</ref>