غیرت: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[حدیث|روایات]] [[شیعه]] آمده [[خداوند]] غیور است و بی‌غیرتی را نمی‌پسندد.<ref>کلینی، اصول کافی، ج۸، ص۳۷۲.</ref>

همچنین در این روایات غیرت همراه با کرامت و عزت ذکر شده و آمده به هر میزان که شخص از [[کرامت]] و عزت برخوردار است، از غیرتمندی بهره دارد.<ref>نهج البلاغه، حکمت۳۰۵.</ref> [[امام علی]](ع) در روایتی مردان بی‌غیرت را [[لعن]] کرده.<ref>شیخ حرعاملی، وسایل الشیعه، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> از [[امام صادق]](ع) نیز آمده [[بهشت]] بر مردان بی‌غیرت [[حرام]] است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۲۴۹.</ref> [[امام باقر]](ع) فرموده [[نماز]] فرد بی‌غیرت قبول نیست.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۷۶، ص۱۱۵.</ref> در روایات گفته شده است، مردی که در مورد رفتار ناسالم همسرش بی‌تفاوت باشد، از سوی [[فرشته|فرشتگان]] بی‌غیرت نام گرفته، از چنین مردی به عنوان «منکوس القلب» (کج‌سرشت و وارونه‌دل) یاد شده که روح [[ایمان]] از او گرفته شده و خداوند از او بیزار است و بهشت بر او [[حرام]] و [[عذاب]] [[جهنم|دوزخ]] برایش فراهم آمده است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۳۵۵.</ref>

*موسیقی حرام.<ref>إنّ شَیطاناً یقال له القَفَندَرُ إذا ضَربَ فی مَنزل الرَّجلِ أَربعینَ صباحاً بالبَربَطِ و دَخلَ الرّجالُ وَضع ذلک.. فلا یغار بعدَها. ترجمه=کسی که چهل روز در خانه‌اش بربط نوازند و مردمان بر او وارد شوند.. پس غیرت از آن مرد برداشته می‌شود. حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب تجارت، باب۱۰۰، ج۱۲، ص۲۳۲، ح۱. و کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۱ق، ج۶، ص۶۵۵، ح۱۴.</ref>

*[[خمر|شراب خواری]].<ref>مفضل از امام صادق(ع) می‌پرسد: چرا خداوند، شراب را حرام کرده است؟ فرمود: چون شراب معتاد به آن را، به ارتعاش مبتلا می‌سازد. روشنی و بینش را از او می‌گیرد، شرف و «غیرت» و جوانمردی‌اش را زایل می‌کند و او را به گناهکاری و به کشتن بیگناهان و ارتکاب زنا، دلیر می‌سازد. منبع: شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۵۳.</ref>