سهل بن سعد ساعدی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۲۵]]|سال=[[۱۳۹۴]]|کاربر=Shamsoddin }}

|اطلاعات صحابه = سهل بن سعد ساعدی

| تصویر       =

| توضیح تصویر =

| نام کامل     =سهل بن سعد بن مالک انصاری ساعدی

| کنیه         = ابوالعباس • ابویحیی

| لقب         =

| دلیل شهرت   =

| محل زندگی     =

| مهاجر/انصار =

| نسب/قبیله   = بنی ساعده

| خویشاوندان سرشناس   = سعد بن مالک انصاری ساعدی(پدر)

| حضور در جنگ‌ها   = [[جنگ تبوک|تبوک]]

| هجرت به         =

| دیگر فعالیت‌ها   =راوی غدیر • بیعت با پیامبر • یاران امام علی

| آثار             =

سهل بن سعد بن مالك بن خالد بن ثعلبة بن حارثة بن عمرو بن الخزرج بن ساعدة بن كعب بن الخزرج الأنصاري الساعدي‏، از [[صحابه]] [[رسول خدا(ص)]] و از طایفه [[بنی ساعده|بنی‌ساعده]] بود که هنگام رحلت پیامبر اکرم(ص) ۱۵ سال داشت. گفته شده نامش حزن بود و پیامبر(ص) او را سهل نامید.<ref> ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰.</ref> کنیه‌ وی را ابوالعباس و ابویحیی گفته اند.<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰.</ref>  

:من از همه دوستانم کوچکتر و [[قرآن]]‌خوان ایشان در تبوک بودم.<ref> واقدی، ج3، ص1007.</ref> البته در برخی منابع به جای مقریهم از کلمه شَفْرَتَهم به معنای خادمهم استفاده شده است که به نظر می رسد، تصحیف رخ داده است و اصل آن شفرتهم باشد.

در [[واقعه کربلا]]، [[امام حسین(ع)]] در [[خطبه|خطبه‌ای]] که برای [[کوفه|کوفیانی]] که در مقابلش صف‌آرایی کرده بودند، ایراد کرد، سهل بن سعد را به عنوان شاهد معرفی نمود و فرمود:

:«اگر مرا قبول ندارید، افرادی در میان شما هستند از [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[زید بن ارقم]]، و سهل بن سعد ساعدی ... سخن رسول خدا(ص) را درباره من بپرسید».<ref> مفید، الارشاد، ج‌۲، ص۹۷؛ طبری، تاریخ، ج5، ص425؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵.</ref>

در سال ۷۴ق سعد از سوی حجاج احضار شد و حجاج او را به خاطر عدم حمایتشان از [[عثمان]] مؤاخذه کرد. حجاج برای تحقیر کردن گروهی از صحابه رسول خدا مانند سعد، جابر بن عبدالله، انس بن مالک، دستور داد تا گردن آنها را با سرب داغ کردند.<ref>یعقوبی، ج2، ص272.</ref>

به گفته [[عزیزالله عطاردی]] مترجم [[الغارات]]، سهل از دوستان [[امام علی| امیرالمؤمنین]] و خاندان او بود و از این جهت [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج]] وی را آزار می‌داد.<ref> ثقفی، الغارات، اعلام غارات، ص۴۳۸.</ref>

 

روزگاری که او در مدینه می‌زیست، مردی از [[آل مروان]] بر این شهر حکومت یافت. وی سهل را احضار کرده و کنیه [[ابوتراب]] علی(ع) را مورد استهزاء قرار داد و از سهل خواست تا امام را ناسزا گوید، اما او نپذیرفت و خاطرنشان کرد که هیچ کنیه‌ای نزد امام چون ابوتراب محبوب نبود.<ref>ابن بطریق، العمدة، ص۴۴۹.</ref>

سعد، در سال ۸۸ یا ۹۱ق درگذشت و هنگام مرگ ۹۶ یا ۹۹ سال داشت.<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۶۵؛ دینوری، اخبارالطوال، ص۳۷۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۳۴؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ ابن جوزی،المنتظم، ج۶، ص۳۰۲.</ref> البته درباره سال وفات سعد اقوال دیگری نیز وجود دارد.<ref> ابن قتیبه، المعارف، ص۳۴۱؛ دینوری، اخبارالطوال، ص۳۷۰.</ref> او را آخرین صحابه‌ای دانسته‌اند که در [[مدینه]] درگذشت.<ref> ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ دینوری، اخبارالطوال، ص۳۷۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۶۵.</ref> از او نقل شده است که اگر من بمیرم دیگر از کسی نمی شنوید که بگوید: قال رسول الله(ص)<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰.</ref>

{{پانویس2}}

* واقدی، محمد بن عمر، المغازى، تحقيق: مارسدن جونس، بيروت، مؤسسة الأعلمى، 1409ق/1989م.

* یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاريخ اليعقوبى، بيروت ، دارصادر، بى تا.