کتب اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کُتُب اَربعه''' یا '''اصول اربعه'''، چهار کتاب [[حدیث|حدیثی]] که [[شیعیان]]  آنها معتبرترین منابع حدیثی خود می‌دانند.  کتب اربعه عبارت‌اند از: [[الکافی]]، [[من لایحضر|مَن لایَحضُرُه الفقیه]]، [[تهذیب الاحکام]] و [[الاستبصار|الاِستِبصار]]. کتاب کافی نوشته [[کلینی|کُلِینی]] و من لایحضر تألیف [[شیخ صدوق]] است. تهذیب الاحکام و استبصار را هم [[شیخ طوسی]] نگاشته است.

[[شیعیان]]، چهار کتاب [[کافی]]، [[تهذیب الاحکام|تهذیب]]، [[استبصار]] و [[من لایحضر]] را معتبرترین منابع [[حدیث|حدیثی]] خود می‌دانند و از آنها با عنوان «کُتُب اَربَعه» (کتاب‌های چهارگانه» یاد می‌کنند. البته بیشتر علماء شیعه، عمل به همه روایات این کتا‌ب‌ها را [[واجب]] نمی‌دانند و برای عمل به آنها [[سند روایت|سندها]] و دلالت‌های روایات را بررسی می‌کنند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۳۸۳-۳۸۴.</ref>

به گزارش اندرو نیومن از محمدعلی امیرمعزّی، نخستین بار [[محقق حلی]] اصطلاح «الکتب الأربعة» را درخصوص چهار کتاب [[کافی]]، [[تهذیب الاحکام|تهذیب]]، [[استبصار]] و [[من لایحضر]] به کار برده است؛ اما گفته‌اند که وی در ترجمه عبارت امیرمعزی اشتباه کرده است؛ زیرا در آن تنها آمده است که محقق حلی این کتاب‌ها را منابع معتبر حدیثی شیعیان‌ خوانده است. البته در نوشته‌های محقق حلی عبارت «اربعه» به کار رفته است؛ اما خود او در مقدمه کتاب [[المعتبر فی شرح المختصر (کتاب)|المعتبر]] توضیح داده است که مرادش از این اصطلاح فقیهان چهارگانه یعنی [[شیخ طوسی]]، [[شیخ مفید]]، [[سید مرتضی]] و [[شیخ صدوق]] است.<ref>[http://toumar.info/fa/note/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%AF%DB%8C%D8%AB%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%AC-%D8%A7%D8%B5%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B1%D8%A8%D8%B9%D8%A9-%D9%86%D9%82%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88-%D9%86%DB%8C%D9%88%D9%85%D9%86/ باقری، «چهار کتاب حدیثی امامیه و رواج اصطلاح «الکتب الأربعة»: نقدی بر دیدگاه اندرو نیومن».]</ref>