نماز غفیله: تفاوت میان نسخه‌ها

وقت این [[نماز]] دو رکعتی، بین نماز مغرب و عشا و قبل از از بین رفتن سرخی آسمان در سمت مغرب است.<ref> طباطبایی یزدی، العروة الوثقی(محشی)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۶؛ خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۴۳۰.</ref> کیفیت نماز غفیله این‌گونه است:

:::در رکعت اول بعد از [[سوره حمد]] به جای سوره این آیه خوانده می‌شود: «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَک إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّینَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ»<ref group="یادداشت">و یاد آر حال یونس را از هنگامی که از میان قوم خود غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما او را هرگز در مضیقه نمی‌افکنیم فریاد کرد که الها خدایی به جز ذات یکتای تو نیست، تو از شرک منزهی و من از ستمکاران بر نفس خودم به حالم ترحم فرما پس ما دعای او را مستجاب کردیم و او را از گرداب غم نجات دادیم و ما اهل ایمان را اینگونه نجات می‌دهیم.|آدرس= سوره انبیاء،آیات ۸۷-۸۸</ref>

:::در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این آیه قرائت می‌شود: «وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیبِ لایعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ یعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ یعْلَمُهَا وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فِی کتَابٍ مُبِینٍ»<ref group="یادداشت"> و نزد خداست کلیدهای گشایش پنهانی که کسی جز او بر آنها آگاه نیست و او هر چه در بیابان و دریاست همه را میداند و برگی از درخت نمی‌افتد جز آنکه می‌داند و نیست دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و نیست هیچ تر و خشکی مگر آنکه در کتاب روشن علم خدا (یعنی قرآن) موجود است. سوره انعام،آیه۵۹</ref><ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی(محشی)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۶ و ۲۴۷.</ref>

:::در [[قنوت]] ابتدا این دعا خوانده می‌شود: «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیبِ الَّتِی لایَعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بی‌ کذا و کذا»<ref group="یادداشت">ای خدا از تو درخواست می‌کنم به حق اسرار پنهانی که جز تو کسی دانای آن اسرار نیست که درود بر محمد(ص) و آل او فرستی و حاجتهای مرا بر آوری...</ref> به جای «کذا و کذا»، حاجت‌های خود را گفته و سپس این دعا خوانده می‌شود: «اَللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمُ السَّلاَمُ لَمَّا قَضَیتَهَا لِی».<ref group="یادداشت">خدایا تو ولی نعمت من هستی و قادر بر انجام مقصود من، حاجتم را می‌دانی پس در خواستم از تو این است که قسم به حق محمد و آل او علیهم السلام که حاجتم را بر آوری.</ref> <ref>خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۴۳۰.</ref>